De Vuurdoop(140)

‘Dat komt straks,’ zei ze. Sophie concentreerde zich en begon te zoeken naar een inleiding. Ze legde haar handen op haar schoot en bereidde zich voor op iets wat misschien zelfmoord zou zijn.

‘Mijn zoon Albert ligt in het ziekenhuis. Hij is aangereden en heeft zijn rug gebroken.’

Hector schrok even en wilde iets vragen, maar ze stak haar hand op.

Ze ging weer verder.

‘Ruim een maand geleden ben ik benaderd door...’

Verder kwam ze niet. De toegangsdeur van het restaurant werd met een klap opengegooid en bleef aan één scharnier hangen.

‘Jeans!’

De stem was luid. Dimitri beende het restaurant in; er bungelde een revolver in zijn hand. Achter hem aan kwamen Gosja met de ploertendoder en Vitali met een pistool. Dimitri kreeg Jens in het oog.

‘Missed me?’

Jens keek Dimitri met afschuw aan. Hector en Aron wisselden blikken alsof ze probeerden te begrijpen wie deze mannen waren.

‘Wat wil je?’ vroeg Jens.

Dimitri wees naar zichzelf met het pistool en probeerde een verbaasd gezicht te trekken.

‘Wat ik wil? Dat doet er niet toe... Want nu ben ik hier en... het was een verrekt eind rijden en ik verheug me er al de hele tijd op om jou neer te knallen.’

Sophie zag dat Jens onder het tafelblad iets intoetste op zijn mobiel. Ze keek voorzichtig de zaal in. Aron zat stil, de onbekende wipte rustig op zijn stoel en dronk voorzichtige slokjes uit zijn wijnglas. Ernst Lundwall staarde naar de tafel. En Hector... hij zat daar volkomen kalm en glimlachte haar geruststellend toe.

Jens stond op en Sophie zag hoe hij in dezelfde beweging het mobieltje in zijn zak stopte.

‘Ik heb tegen Risto gezegd wat ik te zeggen heb, hij heeft het aan jou doorgegeven... Als je helemaal hierheen bent gekomen in de hoop dat we het anders gaan doen, dan is je reis voor niks geweest.’

Dimitri staarde hem met halfopen mond aan. Hij leek er genoeg van te krijgen en gaf Gosja een wenk. Gosja stevende op Jens af en sloeg hem een paar keer met de ploertendoder op zijn hoofd. Jens viel op de grond, Dimitri was meteen bij hem en begon hem te schoppen. Vitali hield de anderen met zijn pistool in bedwang. De mishandeling van Jens was bruut en impulsief. Sophie wilde niet kijken.

Jens dacht dat het trappen zou stoppen, maar dat was niet zo. Opeens kreeg hij het gevoel dat hij dood zou gaan, dat Dimitri zo gestoord was dat hij hem dood zou schoppen. Jens probeerde zich te beschermen door in elkaar te duiken. Dimitri’s schoen raakte hem overal, op zijn hoofd, in zijn nek, op zijn rug en in zijn buik. Daarna veranderde hij van tactiek en begon Jens in het gezicht te stampen.

‘Nu is het genoeg!’ Hector riep het de zaal in.

Dimitri stopte, keek Hector aan en ademde hijgend.

‘Wie ben jij... nigger?’

Sophie zag een vuur in Hectors ogen. Er vlamde iets op. Dit was geen gewone boosheid. Dit was iets anders, wat verder ging. Aron zag zijn toestand en schudde rustig zijn hoofd. Zelfs de onbekende, die zo veel beheersing aan de dag had gelegd, begon een andere uitdrukking over zich te krijgen.

Dimitri pakte de in elkaar geslagen Jens vast, trok hem omhoog en keek in zijn kapotte gezicht.

‘Weet je hoe ik hiernaar heb verlangd? Dat superieure gedoe van jou begon me zo vreselijk op de zenuwen te werken...’

Dimitri had geen energie meer om zijn zin af te maken, hij gaf Jens een verkeerd gerichte vuistslag op de achterkant van zijn hoofd en Jens viel op de grond. Gosja had een klein doosje tevoorschijn gehaald en snoof iets wits rechtstreeks van zijn wijsvinger. Hij nam nog een dosis en hield zijn wijsvinger onder Dimitri’s neus. Dimitri snoof het poeder op en schreeuwde het uit, alsof hij een soort primitieve energie op zijn omgeving wilde overbrengen. Hij liep weer naar Jens toe, pakte hem bij zijn kraag, wist hem half overeind te krijgen, mikte uit hoe hij zijn rechtse zou plaatsen en haalde met alle kracht uit. Zijn vuist trof Jens’ oog met een vlezige klap. Dimitri hijgde opgewonden toen hij terugkwam uit die harde slag en boog in Jens’ richting voor een reprise.

‘Stop!’ riep Sophie. De tranen stroomden over haar wangen.

Opeens viel Dimitri’s oog op haar. Het maakte hem blij, alsof ze een cadeautje was waar hij niet op had gerekend. Hij liep naar haar toe, keek omlaag en pakte haar kin vast. Hij bracht zijn gezicht dicht bij het hare.

‘Ben jij zijn hoer?’

Hij stonk ergens naar.

‘Je bent zijn hoer... En als je zijn hoer niet bent... dan ben je de hoer van iemand anders. Want een hoer, dat ben je!’

Dimitri keek naar zijn kompanen en lachte verbaasd alsof hij zojuist een bijzonder scherpe grap ten gehore had gebracht.

‘Dan is ze de hoer van iemand anders,’ herhaalde hij. Vitali en Gosja lachten overdreven hartelijk met hem mee.

Dimitri hield haar kin stijf vast.