De Marcolini broers 02(34)
Ze had hem tegen kunnen houden. Ze had hem móéten tegenhouden. Maar in plaats daarvan spoorde ze hem aan verder te gaan, haar borsten te strelen, haar truitje omhoog te trekken zodat hij haar naakte huid kon betasten en haar brandende tepel in zijn hongerige mond kon nemen…
Hij duwde haar naar achteren in de richting van het bed. Ze wilde hem vertellen hoe onervaren ze was. Maar toen ze haar mond opende om te spreken kon ze alleen zijn naam zeggen. ‘Mario…’
Zijn ogen waren troebel geworden van verlangen. ‘Ik had mezelf beloofd dit niet te doen,’ hijgde hij. ‘Maar de waarheid is dat ik dit altijd heb gewild. Vanaf de eerste dag dat we elkaar ontmoetten.’
‘Ik ook,’ fluisterde ze met haar mond tegen zijn gezicht. Ze voelde de rand van de matras al tegen haar knieën, maar zelfs nu hield ze hem niet tegen. Het leek alsof iemand anders bepaalde wat ze deed. De verstandige Sabrina Halliday, het meisje dat niet met mannen omging en al helemáál geen man zou kussen die ze nauwelijks kende, leek van de aardbodem verdwenen. En de vrouw die ze was geworden, verlangde met een ongekende begeerte naar een man aan wie ze eigenlijk een hartgrondige hekel had.
Ze viel achterover op het bed met hem zwaar bovenop zich. Ongeduldig begonnen ze aan elkaars kleren te plukken. Knoopjes vlogen in het rond, stof scheurde, maar nog steeds deed ze niets om hem tegen te houden. Ze wilde dit. Ze wilde zijn passie voelen en zien hoe hij zichzelf verloor in het liefdesspel. De enorme erotische spanning die al die tijd tussen hen in had gehangen moest eindelijk tot ontlading worden gebracht.
Naakt, met uitzondering van haar slipje, lag ze onder hem. Zelf had hij ook plotseling alleen nog zijn boxer aan. Zijn harde mannelijkheid duwde dwingend tegen de flinterdunne stof, het enige wat hen nog scheidde. Ze hield haar adem in toen hij ook die laatste barrière verwijderde.
Ze bevochtigde haar lippen. ‘Mario…’ begon ze. ‘Ik heb –’ Maar ze stopte toen ze bedacht dat hij misschien niet verder zou gaan als ze hem de waarheid vertelde. En ze wilde dit zó graag! Ze wilde dat hij haar een volledige vrouw zou maken.
Hij keek haar onderzoekend aan. ‘Sabrina?’
Ze liet haar handen over zijn brede schouders naar zijn rug glijden, genietend van de sterke spieren onder haar palmen. Op dit moment wist ze ineens niet zo zeker meer of ze wel een hekel aan hem had. Hoe kon je een hekel hebben aan iemand die ervoor zorgde dat je je zo geweldig voelde? ‘Nee, niks,’ verzuchtte ze.
Hij leunde over haar heen en pakte een condoom uit het laatje van een van de nachtkastjes. ‘Maak je geen zorgen,’ zei hij. ‘Er zullen geen ongelukjes gebeuren.’
Zijn handeling benadrukte weer hoe vaak hij dit in het verleden al had gedaan. Maar Sabrina wilde daar nu niet over nadenken. De roep van haar lichaam was té sterk. Opgewonden keek ze toe, terwijl hij het condoom omdeed. Hij was zo groot!
Met zijn hand onder haar billen schoof hij haar wat meer naar beneden. Hij drukte zijn mond tegen haar lippen en drong met een machtige stoot in haar vochtige warmte.
Een scherpe pijn doorboorde haar. Ze maakte haar mond los en snakte naar adem. Ze voelde hoe hij terstond verstijfde boven haar. Ze vocht tegen de opwellende tranen. Plotseling voelde ze zich naakter dan ooit tevoren onder zijn onderzoekende ogen.
‘Wat is er?’ vroeg hij met diepe basstem.
Ze beet op haar onderlip en wendde haar blik af. ‘Ik… ik had het moeten vertellen.’
Hij legde zijn vinger onder haar kin waardoor ze gedwongen werd hem weer aan te kijken. ‘Wat had je moeten vertellen?’ In zijn donkerbruine ogen was iets verschenen wat ze nog niet eerder had gezien, onzekerheid.
Ze liet haar tong langs haar lippen gaan. Hij zat nog steeds in haar, wat een prikkelende en licht pijnlijke sensatie was. Maar ze deed haar best dat te verbergen. Ze voelde zich klein en onwetend, een onnozel meisje dat haar best deed met de volwassenen mee te doen. Erger nog, ze was een vrouw die niet eens in staat was een man te plezieren. Haar eerste seksuele ervaring zou voor altijd in haar geheugen gegrift staan als een totale mislukking. Beschaamd begon ze te blozen. Iedere seconde dat hij naar haar keek, voelde ze zich kleiner en kleiner worden.
‘Sabrina?’ drong hij aan.
Wanhopig probeerde ze haar stem in bedwang te houden. ‘I-ik… ik heb niet zoveel ervaring.’
Langzaam rolde hij van haar af. Hij had er werkelijk geen moment bij stilgestaan dan ze nog maagd zou kunnen zijn. Uit niets wat ooit tussen hen was gezegd of gedaan bleek dat ze iets anders was dan de lichtzinnige vrouw voor wie de pers haar uitmaakte. Bij een paar gelegenheden had ze hem zelfs aangemoedigd op die manier over haar te denken!
Hij keek naar haar en voelde een golf van diepe schaamte door zijn lichaam stromen. Hij had haar pijn gedaan! Haar onschuld was bezoedeld door zijn ongekende begeerte. Hij had haar willen nemen, snel en hard. Hij had zo snel mogelijk de honger willen stillen die hij al zo lang voelde. In al die jaren dat hij met vrouwen het bed had gedeeld, was hij nog nooit een maagd tegengekomen. Zijn vrouwen waren net zo ervaren geweest op dit gebied als hij.