Brainwash(67)

‘Je bent welkom,’ zegt Esther. ‘Denk er maar over na. Je mag elke dag komen, de deur staat voor je open.’

Jelle durft nog niet mee te gaan. Hij moet eerst veel meer over Elise te weten komen. Als Elise hem ziet, heeft ze meteen door wat hij daar komt doen en dan licht ze iedereen in. Dan wordt hij er natuurlijk in no time uit gegooid.

‘Ik ben jullie erg dankbaar,’ zegt Jelle.

‘Je hoeft ons niet dankbaar te zijn,’ zegt Oswin. ‘Dank God maar.’

‘Ik heb niet vaak zulke gave mensen ontmoet,’ zegt Jelle. ‘Dat ze nog bestaan! Weten jullie dat ik dat was vergeten?’

‘Je bent verbitterd,’ zegt Esther, ‘en je hebt het niet makkelijk. Toch ben je over het dieptepunt heen.’

‘Wat bedoel je?’

Esther glimlacht. ‘Denk je nou echt dat je zomaar hier terecht bent gekomen?’

‘Het was inderdaad vreemd,’ zegt Jelle. ‘Ik móést hier naar binnen. Je zou bijna geloven dat het van bovenaf was geregeld.’

‘Daar ben ik dus heilig van overtuigd,’ zegt Esther.

Oswin knikt. ‘God probeert je tot zich te roepen. Hij wil een eind maken aan je lijden en het inruilen voor blijvend geluk.’

‘Ja, en dan woon ik zeker ineens in de Ark,’ grapt Jelle.

‘Nou, zo makkelijk gaat dat dus niet,’ zegt Rafaël. ‘Daar komt heel wat bij kijken.’

‘Een soort ontgroening, bedoel je dat?’ vraagt Jelle nieuwsgierig.

‘Wij noemen dat een inwijdingsperiode,’ zegt Oswin. ‘Dan bevind je je wel tussen de groep, maar je mag tegen niemand praten en iedereen negeert je.’

‘Mag je wel gewoon aan tafel zitten?’ wil Jelle weten.

‘Ja, maar niemand bemoeit zich met je.’

Dan ga ik er dus niet eten, denkt Jelle. Hij wil Elise onder vier ogen spreken. Hij moet erachter komen waar haar kamer is.

‘Ik zou best willen zien hoe jullie daar leven,’ zegt hij.

‘Voor vanavond staat er spinaziestamppot op het menu,’ zegt Esther. ‘Lust je dat?’

‘Heel aardig, maar ik trek het niet om tussen allemaal vreemden te eten.’

‘Dan kom je na het eten. Wij hebben corvee. Als je om halfacht komt, kunnen we je een rondleiding geven.’



Fluitend zit Jelle aan het eind van de middag op de fiets. Hij heeft het voor elkaar, de eerste dag al. Hij wilde de hele tijd Naomi bellen om over de rondleiding te vertellen, maar hij hield zich in. Het is veel leuker om haar te verrassen.

‘Surprise!’ roept hij als hij binnenkomt. Hij schrikt van Naomi’s gezicht. Ze hangt op de bank en hij kan zien dat ze heeft gehuild.

‘Liefje.’ Hij gaat naast haar zitten en trekt haar naar zich toe. ‘Het gaat juist allemaal perfect. Ze hebben me voor vanavond uitgenodigd in de Ark. Ik krijg een rondleiding van Oswin en Esther, mijn collega’s. Hé, je moet er wel vertrouwen in hebben, hoor.’

‘Sorry, dat wil ik ook wel, maar ik ben zo bang dat Elise niet terugkomt. Alle verdriet van toen komt weer boven.’

‘Het verdriet over Eric?’

‘Ja.’ Naomi staat op en gaat voor het raam staan, met haar rug naar hem toe. ‘Ik ben al twee keer iemand van wie ik veel hield verloren. Eerst mijn vader, en toen Eric. En nu raak ik Elise ook nog kwijt!’

‘Dit is totaal iets anders, schatje.’ Jelle gaat achter haar staan en slaat zijn armen om haar heen. ‘Je zus leeft nog. Ze is alleen maar in de war, en ik ga haar op andere gedachten brengen.’

Naomi knikt. Ze draait zich om en geeft Jelle een kus. ‘Sorry, het is juist erg lief van je. Ik ben je ook heel dankbaar, maar af en toe zie ik het even niet meer zitten. Mijn moeder zit er ook doorheen. Ik heb haar vandaag gesproken. Gelukkig heeft ze tante Anna en oom Evert om mee te praten, want bij Steven kan ze niet terecht. Hij zit tot ’s avonds laat in de stal. Dat is zijn manier om ermee om te gaan.’

‘Ik ga er alles aan doen, schat. Ik gooi vanavond al mijn charmes in de strijd.’

‘Denk je dat je vanavond al met Elise kunt praten?’

‘Als ik de kans krijg wel natuurlijk.’

Als er een sterke etensgeur vanuit de keuken de kamer in komt, slaat Naomi een hand voor haar mond. ‘De pizza’s, helemaal vergeten!’ Ze rent naar de keuken en zet de oven uit. ‘Net op tijd. Ik had geen zin om te koken vanavond.’

Onder het eten kijkt Jelle naar Naomi. Ze eet amper. ‘Ga vanavond iets leuks doen met Froukje, dan vergeet je het even,’ stelt hij voor.

‘Froukje zit voor een tentamen.’

‘Ga dan naar het filmhuis. Er draait een supergoede film. De…’

Naomi pakt zijn hand. ‘Laat me maar. Het komt wel weer goed.’



Jelle fietst naar de Ark. Hij ziet ertegen op. Als hij maar niet in paniek raakt. Oswin en Esther vindt hij wel relaxed, maar hoe is de rest? Hij moet proberen zijn verstand op nul te zetten en zich concentreren op zijn missie. Elise moet daar weg, en wel zo snel mogelijk. Hij kent Naomi nu al een tijd en hij heeft haar nog nooit zo verdrietig gezien. Eerlijk gezegd kan hij er niet zo goed tegen. Hij viel op haar omdat ze zo positief was en vastbesloten was iets van het leven te maken. Deze nieuwe, sombere Naomi kent hij niet.