Biljonairs & Baby's 02(47)

Hij droeg geen overhemd, alleen een spijkerbroek die laag om zijn heupen hing en strak om zijn benen sloot. Toen ze de kamer in kwam, draaide hij zich om en ze voelde de intensiteit van zijn blik. In het flauwe licht bleven zijn ogen in de duisternis, maar ze hoefde die ogen niet te zien om de kracht ervan te voelen. Haar huid begon te tintelen, haar bloed ging sneller stromen en ze moest zichzelf dwingen haar ene voet voor de andere te zetten en langs Nick naar het ledikantje van Cooper te lopen en daarna naar dat van Jacob. Ze streek zacht over het haar van de jongens en legde teder een hand op hun buikjes, terwijl ze sliepen.

Al die tijd voelde ze dat Nicks blik op haar gericht bleef. Haar ademhaling werd oppervlakkig en haar maag draaide zo snel om dat ze er bijna duizelig van werd. Wat deed hij hier? Waarom sloeg hij haar op deze manier gade? Wat dacht hij op dit moment?

Haar handen trilden toen ze zich omdraaide om de kinderkamer zachtjes te verlaten. Ze had nauwelijks de gang bereikt toen Nick zijn hand op haar arm legde.

‘Wacht.’ Hoewel hij zacht sprak, had zijn stem een harde, eisende klank.

Ze keek naar hem op en hier, in het donker, waar zelfs het vage licht van het nachtlampje niet kon komen, leek Nick niets anders dan een forse, indrukwekkende gestalte die op haar af kwam.

‘Nick –’ Zou hij kunnen horen hoe haar hart bonsde? Kon hij voelen hoe de vlammen in haar oplaaiden door zijn nabijheid? Kon hij de warmte van haar lichaam voelen afstralen? ‘Wat doe je?’

Lieve hemel, ze wist heel goed wat hij deed. En wat nog erger was: ze was daar blij om. Alleen maar met hem in het donker staan, gaf haar een zo verwachtingsvol gevoel dat ze naar adem snakte.

‘Niet praten,’ fluisterde hij, terwijl hij nog dichterbij kwam, tot hun lichamen tegen elkaar gedrukt waren. Hij manoeuvreerde haar achteruit tot ze met haar rug tegen de muur stond. ‘Niet denken.’ Hij hief beide handen op en legde die om haar borsten.

Met moeite ademde ze in, en ze liet haar hoofd achterover vallen tegen de muur. Zelfs door de dunne katoenen nachtpon heen voelde ze de golf van opwinding die door haar heen sloeg. Zijn handen waren warm, hard en sterk. Zijn duimen gleden over haar tepels en het schuren van de stof van haar nachtpon over haar gevoelige huid veroorzaakte een zoete pijn.

‘Ja Nick,’ fluisterde ze, terwijl ze met haar tong haar droge lippen bevochtigde en snel ademde, alsof ze pas een marathon had gelopen. ‘Niet denken. Alleen voelen. Ik wil –’

‘Ik ook,’ onderbrak hij haar zo snel, dat ze intuïtief wist dat hij aanvoelde dat de tijd drong. ‘Dat wil ik al dagen. Ik kan geen minuut meer wachten. Ik moet in je zijn. Jenna. Ik moet jouw warmte om me heen voelen.’ Hij drukte zijn gezicht in haar hals en streek met zijn tong over het plekje onder aan haar hals waar haar ader klopte.

Er ging een schok door haar heen. Daarna hief ze haar handen op, zodat ze die om zijn achterhoofd kon leggen om ervoor te zorgen dat hij bleef waar hij was. Terwijl haar vingers door zijn dikke, donkere haar gleden, liet hij zijn ene hand tussen hen in glijden. Met die hand volgde hij de rondingen van haar lichaam tot hij de zoom van haar nachtjapon bereikte en die optilde. Daarna raakte hij haar blote huid aan en drukte ze zich tegen hem aan. Even later gleden zijn magische vingers onder het elastiek van haar slipje.

Hij raakte haar middelpunt aan en schoof zijn vingers in haar. Onmiddellijk explodeerde ze en bewoog ze haar heupen met de kracht van het orgasme dat door haar heen schoot. Zijn naam kreunend klampte ze zich wanhopig aan hem vast tot de laatste trillingen waren weggeëbd. Toen liet ze zich slap tegen hem aan vallen tot hij haar optilde en met haar naar haar slaapkamer liep.

In een ommezien lag ze op haar bed en keek naar hem op, terwijl hij snel zijn spijkerbroek uittrok en naar haar toe kwam. Het volgende moment trok hij haar nachtpon uit, schoof haar witte kanten slipje omlaag en gooide beide kledingstukken op de grond.

Dit was wat Jenna had gewild sinds het moment waarop hij onaangekondigd haar huis in was gestapt. Iedere nacht had ze wakker gelegen en naar hem verlangd, en ze was niet van plan hem of haarzelf iets te ontzeggen nu hij eindelijk bij haar was. Ondanks het feit dat dit best eens zijn manier zou kunnen zijn om afscheid te nemen. Mogelijk maakte hij zich op om te vertrekken en terug te keren naar zijn eigen wereld.

En als dat het geval was, dan wilde ze deze ene nacht met hem doorbrengen. Ze wilde hem op haar voelen, ze wilde opkijken in die lichtblauwe ogen en weten dat ze in ieder geval op dit moment het belangrijkste ter wereld was voor hem.

Morgen zouden ze wel verder zien.

Hij schoof tussen haar benen en begon haar middelpunt te strelen, dat op dit moment overgevoelig was. Ze kreunde zacht, spreidde haar benen verder en bewoog haar heupen uitnodigend. Het enige wat ze wilde, was zijn stevige lichaam langs het hare voelen schuiven en hem in haar voelen.