Witte Engel(21)
'Bent u hier uit hoofde van uw politiewerk, inspecteur Christopher?' Met zijn afgemeten en bedachtzame manier van praten klonk hij als een orthodoxe rabbi die het woord traife in zijn mond nam.
'Gewoon even een praatje met je baas. '
'Ze is mijn baas niet, ' zei dr. Dillard, terwijl Christopher langs hem heen liep. 'Dr. Austin is mijn compagnon. '
Rechts van Dillard zette een assistent een kleine keramische oven aan. Het geluid leek gedempt, alsof het werd opgeslorpt door de enorme hoeveelheid aan complexe apparatuur die het lab vulde. In de verste hoek van het vertrek, achter een falanx van roestvrijstalen buizen, pijpen die aan compressors en ventilators verbonden waren, was een raam waardoor hij een glimp opving van koperkleurige bladeren die door de stevige oktoberbries van hun takken werden gerukt. Cassandra keek op toen hij naderbij kwam. Uit haar blik kon hij opmaken dat ze hem al verwacht had.
'Sorry dat ik er zo plotseling vandoor ging, maar... '
'Is het goed met je?'
'Mijn ijzige omhulsel is nog steeds intact, als je dat bedoelt. Sheridan heeft gebeld. ' Dan Sheridan was de D. A., Bobby's baas. 'Hij was heel aardig. Hij stond erop om de kosten van de begrafenis op zich te nemen. Ik wist niet wat ik moest zeggen. '
'Ik denk gewoon ja. '
'Het lijkt allemaal nog zo onwerkelijk, Bobby die onder de grond ligt. ' Ze zweeg even en keek met nietsziende ogen voor zich uit, hoewel haar geest waarschijnlijk van alles zag. Toen richtte ze, op die verwarrende manier van haar, haar blik plotseling weer op hem. 'Ik zie dat je kwaad bent, Jon. '
'Misschien is verward een beter woord, ' zei hij. 'Ik weet dat je in een shock verkeert. Waarom zou je anders opzettelijk mijn bevel negeren, je voordoen als rechercheur en een officieel bewijsstuk van de plaats van de misdaad ontvreemden?'
'Je zei me dat ik moest blijven waar ik was, ' antwoordde ze. 'Ik zag dat niet als een bevel. '
'Nou, dat was het wel. '
'Ik neem geen bevelen aan, ' zei ze. 'Van niemand. '
Ze leek onnatuurlijk kalm. Verkeerde ze inderdaad in een shock of was ze gewoon koppig? Vroeger, realiseerde Christopher zich, zou hij dat hebben geweten. Nu wist hij het niet. Hij voelde het gesprek al uit zijn handen glippen. Dat was voor hem een ongewone ervaring. Het merendeel van de criminelen die de straten van de stad onveilig maakten, kon hij wel intimideren, maar Cassandra was een ander geval. Met enige moeite wist hij zichzelf tot de orde te roepen. 'Ik heb Sara gesproken. '
'Dat weet ik. Ze belde zodra jij was vertrokken. Je hebt haar bang gemaakt, door zo ineens te komen opdagen. '
'Ja, nou, ik was op zoek naar jou. Jij had daar moeten zijn, Cass. Je moet haar vertellen -'
'Jon, houd daarmee op. Ze is mijn dochter; dit is mijn gezin, niet het jouwe. Raar eigenlijk, maar dat heb je nooit willen begrijpen. '
Helemaal niet raar, dacht Christopher. Hij zag dat Dillard hen vanuit de ooghoeken van zijn onnatuurlijk blauwe ogen in de gaten hield. 'Verdomme, denk toch aan Sara. Wil je soms dat ze op het nieuws van vijf uur over haar vader hoort?'
Cassandra's ogen spoten vuur, maar ze verhief haar stem niet. 'Hou alsjeblieft op met dingen te veronderstellen, oké? Ik waardeer dat je het me zelf hebt verteld, maar vanaf het moment dat jij me het nieuws meedeelde, voelde ik me ongelooflijk verloren. Ik zat vol kille woede, maar in plaats van in te storten besloot ik nu iets te doen, zodat ik niet zo ben als ik het Sara vertel. ' Er welden tranen op in haar ogen, maar haar gezicht straalde slechts onverzettelijkheid uit. 'Ik vertel het wanneer het mij schikt, en op de manier die ik wil. '
Ze is als een generaal voor zijn manschappen, dacht hij: hard, bezitterig, vastberaden, Hij besloot een andere tactiek te proberen. 'Cass, je kunt me maar beter vertellen wat hier verdomme aan de hand is. Waarom heb je dat bloedmonster gestolen?'
'Dat oude politiebureau... ik hoorde toevallig wat jij tegen Brockaw zei, Jon, over het niet kunnen pakken van die... moordenaar. '
'O, Jezus. '
'Toen kreeg ik dat idee. Ik kan je helpen. Dit laboratorium is de ideale plek om -'
'Godverdomme, Cass, jouw ideeën kunnen me gestolen worden!'
'Maar Jon-!'
Zijn vlakke hand leek dwars door haar woorden heen te snijden. 'Geen gemaar!' schreeuwde hij.
Het werd even doodstil in het lab, dat daarvoor nog zoemde van beheerste bedrijvigheid. De assistenten keken verschrikt op en dr. Dillard deed een paar boze stappen in hun richting.
'Inspecteur Christopher, ik moet u er met klem -'
'Blijf waar je bent, doc, ' waarschuwde Christopher.
Dillard keek naar Cassandra, die even kort haar hoofd schudde. De ijzeren discipline die ze haar medewerkers had opgelegd, betaalde zich nu uit en iedereen pakte langzaam zijn werk weer op. Dillard stond echter nog inwendig te koken, op de uiterst beschaafde manier die ze hem op Harvard geleerd moesten hebben.
'Cass, neem het nou maar aan van iemand die het al vele malen gezien heeft, je verkeert in een shock. Je kunt niet helder meer denken. Wat je ook van plan was, ik wil dat je het uit je hoofd zet. Laat dit onderzoek over aan de beroeps. '