Winterberg(39)

Als Daans achtervolger inderdaad Isa’s moordenaar was geweest, zou het zo kunnen zijn dat oom Dieter of zelfs die onbekende vrouw er toch iets mee te maken had. Dat de moord had plaatsgevonden voordat ze zich hadden teruggetrokken voor een intiem samenzijn op Dieters kamer. Het zou kunnen dat ze zijn telefoon toch hadden horen overgaan toen hij het gangetje naast hun kamer verliet en dat de vrouw hem achterna was gekomen. Hoewel oom Dieter een stuk mobieler was dan hij deed voorkomen, achtten ze hem toch niet in staat om in hoog tempo de ladder af te dalen en door de gangen te rennen. Maar waar was de mysterieuze vrouw gebleven en wat was haar rol in het geheel? Als ze iets met de moord van doen had, wat was haar motief dan? Handelde ze in opdracht van oom Dieter? Had hij haar een mooie beloning in het vooruitzicht gesteld? Het viel niet te ontkennen dat oom Dieter van hen allen het meest gebaat was bij Isa’s dood. Haar dwarsliggerij zou hem ernstig hebben belemmerd qua toekomstplannen. Wie was de echte Dieter en had hij goed of kwaad in de zin? Was hij een koele moordenaar of had hij slechts de schijn tegen zich? Het werd allemaal steeds verwarrender. Sophie hoopte dat de politie enig licht op de zaak kon werpen, want ze was het spoor inmiddels helemaal bijster.



Ze schrok op uit haar gepeins door een stevige klop op de deur. Vrijwel meteen zwaaide de deur open. Twee agenten liepen resoluut op Daan af terwijl er nog twee anderen op de gang stonden te wachten. Zonder pardon trokken ze hem overeind en voor hij het wist zaten zijn handen geboeid achter zijn rug en werd hij gefouilleerd. Het ging allemaal zo snel dat hij niet eens kans zag zich te verzetten. ‘Daan Smit, je staat onder arrest voor de moord op Isa van Leeuwen. We nemen je in voorlopige hechtenis. Alles wat je zegt kan tegen je gebruikt worden.’ Sophie had het gevoel dat ze in een foute film terecht was gekomen. Ze klampte zich aan hem vast. ‘Laat hem met rust, hij heeft niets gedaan!’ Ze merkte dat Daan haar ook wilde vasthouden, maar zijn geboeide handen maakten dat onmogelijk. Een agent trok Sophie bij hem weg en probeerde haar in bedwang te houden. Daan had een stomverbaasde uitdrukking op zijn gezicht en nog geen woord gesproken. De agent die naast hem stond pakte hem ruw beet en trok hem mee de kamer uit. ‘Dit is een vergissing, hij is onschuldig!’ brulde Sophie in paniek. De agenten zwegen als het graf en voerden Daan zonder pardon mee. ‘Sophie!’ riep hij.

‘Daan!’ Ze zag dat hij probeerde achterom te kijken en oogcontact te zoeken, maar de agenten aan weerszijden hielden hem in een ijzeren greep die omdraaien onmogelijk maakte. Het geschreeuw van Sophie hield aan. ‘Waar brengen jullie hem heen?’ Wederom geen antwoord.

‘Hij is onschuldig, verdorie! Laat hem gaan!’ Maar het tempo waarin ze Daan meesleepten, gaf duidelijk te kennen dat dat er niet in zat. Sophie had het gevoel dat ze een zwart gat in werd gezogen en ze had werkelijk geen idee of en hoe ze er weer uit zou komen.





30

Sophie probeerde zich uit alle macht los te rukken zodat ze achter Daan aan kon gaan. Hoe konden ze nu denken dat hij iets met de moord op Isa te maken had? Dat was ronduit belachelijk! Daan was degene die de politie had gebeld en melding had gemaakt van Isa’s dood. Dat zou hij toch nooit gedaan hebben als hij er ook maar in de verste verte iets mee te maken had? Het onbegrip en de angst in zijn ogen raakten haar tot diep in haar ziel. Ze moest hem beschermen. Weer probeerde ze zich te ontworstelen uit de ijzeren greep waar de agent haar in hield. Lieke had al die tijd nog niets gezegd en stond daar maar een beetje. ‘Doe iets, Lieke,’ schreeuwde ze wanhopig naar haar nicht.

‘Kalmeren nou, anders laten we jou ook een nachtje afkoelen in een cel,’ snauwde de agent waarschuwend. Het liefst was ze gaan gillen, maar ze hield zich in. Daan was er niet bij gebaat als zij over de rooie ging en ook vast werd gezet. Ze zou hem veel beter bij kunnen staan als ze zichzelf weer onder controle kreeg. Ze haalde een paar keer diep adem. De agent vatte dat op als teken dat ze rustiger werd en liet zijn greep verslappen. Ze maakte er meteen gebruik van en bevrijdde zichzelf. Ze moest een advocaat regelen voor Daan, maar waar haalde ze zo snel een advocaat vandaan? Zou oom Dieter nog iemand in de aanbieding hebben? Ineens schoot het haar te binnen. Mark! Ze moest Mark bellen. Hij was advocaat en een oude buurjongen van Daan waar hij eens in de zoveel tijd een biertje mee ging drinken.

‘Waarom denken jullie dat Daan iets te maken heeft met de moord op Isa?’ Ze richtte zich tot de agent die haar in bedwang had proberen te houden toen Daan werd meegenomen.

‘Daar kan ik in het belang van het onderzoek op dit moment niks over zeggen, mevrouw.’

‘Waar brengen jullie hem naartoe?’

‘Ook daarop moet ik in het belang van het onderzoek het antwoord schuldig blijven.’