Winterberg(27)

Hij richtte zijn aandacht weer op de deur. Er zat een klink aan. Langzaam drukte hij hem naar beneden. Het ging minder geruisloos dan hij hoopte maar de deur was niet op slot, ontdekte hij. Hij duwde hem verder open en richtte de lichtbundel vooruit. Een smal gangetje met aan het einde weer een deur, concludeerde hij. Het leek wel een labyrint hierbeneden. Hij stapte de gang in en na een paar meter zat aan de linkerkant nog een deur die hij in eerste instantie over het hoofd had gezien. Hij liet zijn zaklamp eroverheen schijnen en ontdekte een soort afdekplaatje. Hij schoof het opzij en er kwam een kijkgaatje tevoorschijn. Nieuwsgierig keek hij erdoorheen. Wat was dit? Hij kon de contouren van een bed onderscheiden en daarop lag een vrouw te slapen voor zover hij kon zien.

Hij keek nog eens goed. De vrouw op het bed was Sophie en de kamer waar hij in stond te loeren was hun eigen kamer. Hoe kon dit? In welk gedeelte van de kamer bevond deze deur met kijkgat zich en waarom was het hem niet opgevallen? Waren er meer kamers die op deze manier ongemerkt bespied konden worden? Kwamen de ladders verderop ook allemaal uit bij een deur met spionagemogelijkheden?

Hij kreeg de kriebels bij de gedachte dat de privacy die hij en Sophie dachten te hebben niets voorstelde. Had iemand staan loeren toen ze lagen te vrijen? Hoewel hij die gedachte enerzijds vreselijk vond, wond het hem ook een beetje op. Hij keek nogmaals de kamer in. Sophie draaide zich in haar slaap op haar rug en begon hoorbaar te snurken. Hij glimlachte vertederd, zich meteen realiserend dat niet alleen alles wat in hun kamer gebeurde te zien was, maar ook duidelijk te horen. De wanden leken stevig maar waren blijkbaar flinterdun. Hij was nu toch wel erg benieuwd waar de andere ladders op uitkwamen. Hij sloot het kijkgaatje en checkte de deur aan het einde van het gangetje nog even. Die zat op slot. Logischerwijs moest deze deur uitkomen op de met tapijt beklede algemene gang die aan de kamers grensde. Hij liep op zijn tenen terug naar de ladder. Met uiterste voorzichtigheid sloot hij de deur weer die toegang gaf tot het gangetje dat parallel liep aan hun slaapkamer. Hij daalde een stuk sneller de ladder af dan dat hij omhoog was geklommen, spoedde zich naar de volgende gang en nam zonder aarzelen de volgende ladder. Ook deze deur zat niet op slot. Hij herhaalde het ritueel met het kijkgaatje. Lege kamer, concludeerde hij al snel. Volgende ladder. Deze kamer was niet leeg, er klonk geroezemoes en zacht gelach. Muisstil bleef hij staan terwijl hij zijn ogen de kost gaf. Met open mond nam hij het tafereel dat zich in de kamer afspeelde in zich op. Oom Dieter stond naakt midden in de kamer, geen rolstoel, geen zuurstof. Hij oogde een stuk energieker dan hij tot nu toe had doen voorkomen. Om hem heen dartelde een vrouw in een leren speelpakje. Waar kwam die vandaan? Haar gezicht was niet te zien omdat ze een masker droeg dat alleen haar ogen en mond vrijliet. Ook haar haren waren volledig weggestopt onder het masker en rond haar hals zat een band met een ketting waar oom Dieter de regie over voerde. Ze liet zich als een aangelijnd dier door de kamer trekken. Met open mond zag Daan hoe oom Dieter de vrouw een speelse klap op haar kont gaf met een zweepje. De vrouw veinsde verontwaardiging maar aan haar lichaamshouding was te zien dat ze ervan genoot en meer wilde. Ze kreunde. Oom Dieter legde zijn vinger tegen zijn lippen ten teken dat ze zachtjes moest doen. ‘De muren hebben oren, schatje. We willen toch niet dat iemand iets over ons geheimpje te weten komt? Dan is alles voor niets geweest. Je weet dat ik van mijn lieftallige Eva geen plezier mag maken met de vrouwtjes en wat de gevolgen zijn als iemand erachter komt dat ik dat wel doe...’ Hij trok de vrouw naar zich toe en duwde haar naar beneden zodat ze geknield voor hem zat. ‘Mond open,’ gromde hij.

Daan sloot het kijkgaatje abrupt. Hij had meer dan genoeg gezien en gehoord. Hij moest deze informatie even verwerken. Oom Dieter besodemieterde de boel. Hij was niet de ziekelijke oude man die hij pretendeerde te zijn en had een voorliefde voor kinky seks. Wie had dat gedacht? Hij moest hier zo snel mogelijk weg voordat hij ontdekt werd. Zolang oom Dieter nog druk was met de onbekende vrouw had hij de kans om ongezien weer op zijn hotelkamer te komen en naast Sophie in bed te kruipen. Hij was het gangetje al door en stond op het punt de ladder naar beneden te nemen, toen het plotselinge geluid van zijn telefoon hem bijna een hartverlamming bezorgde. Nee! Niet nu! Met trillende handen van de zenuwen haalde hij het ding uit zijn broekzak en drukte het gesprek weg. Het was Sophie. Shit, ze was wakker geworden en vroeg zich natuurlijk af waar hij was. Zijn scherm lichtte weer op. Hij kon nog net voorkomen dat zijn ringtone weer door de ruimte schalde door het geluid van zijn telefoon uit te zetten.

De stilte omsloot hem weer, maar hij was er nog niet gerust op. Had iemand het gehoord? Hij was zo gespannen als een veer en spitste zijn oren om elk geluid op te vangen. Het klamme zweet brak hem uit. Toen hij na vijf minuten geen alarmerende geluiden uit de kamer van oom Dieter hoorde komen, sloop hij zo zachtjes mogelijk weg. Op het moment dat hij twee sporten naar beneden was geklommen, klonk er in de verte een schuifelend geluid dat snel dichterbij kwam. Wat was dat? Een of ander dier dat hier zijn habitat had gevonden? Paniek welde op in zijn borst. Hij moest hier onmiddellijk weg! Als een idioot daalde hij verder de ladder af en rende naar links de gang in. De zaklamp die meedeinde op zijn looppas wierp lugubere schaduwen voor hem uit. Het geluid achter hem kwam steeds dichterbij. Iets of iemand achtervolgde hem, nu wist hij het zeker. Hij wilde achteromkijken maar deed het niet. Het zou zijn passen alleen maar vertragen en hem misschien ten val brengen.