Waarheen De Storm Ons Voert(19)

Zij keek hem heimelijk na toen hij naar de deur liep. Voor hij die opende, wierp hij nog een blik op haar en grinnikte satanisch. Luid lachend verliet hij het vertrek.

Heather zuchtte even opgelucht en liep naar de wastafel. Zij goot het water in de kom en boende iedere centimeter van haar lichaam totdat haar huid rose gloeide. Zij verlangde naar een stromend bad, zodat het water in haar poriën zou kunnen dringen; de fijne zweetdruppels, die zijn lichaam en daarna het hare vochtig gemaakt hadden, zijn tastende handen op haar, de herinnering aan zijn smorende kussen. Alles wilde zij afwassen, zelfs het geringste spoor dat zij de zijne geweest was.

Het koele water hielp haar een beetje de neerslachtigheid te verdrijven. Zij trok haar versleten hemd en rose jurk aan en voelde zich wat beter. Haar vingers haalde zij als een kam door haar haar, zo goed en zo kwaad als dat ging. Vervolgens hing zij zijn ochtendjas weer terug in de kast. Terwijl ze dat deed, vielen haar de met smaak gekozen en klaarblijkelijk dure kostuums op die er hingen. Het zat haar dwars dat zij niet eens lachen kon over de keuze van zijn kleren.

Toen zij klaar was met haar toilet, werd zij weer nerveus. Zij had dringend iets nodig om haar gedachten bezig te houden en daarom begon ze maar een beetje orde te scheppen in de hut, die vol lag met kledingstukken. Zijn kleren lagen over een stoelleuning, haar beige jurk over een andere. Het gescheurde hemd lag nog steeds op de plaats waar hij het had laten vallen, nadat het haar van haar lijf gescheurd was. Zij raapte het op en ontdekte, dat het niet meer hersteld kon worden.

Zijn handen waren goed in het vernietigen, dacht zij. Vol nieuwe woede liep zij naar de kooi en begon de lakens recht te trekken, totdat zij de bloedvlekken in de gaten kreeg en het tot haar doordrong dat het haar bloed was, het bewijs van haar maagdelijkheid. Razend van woede rukte zij de lakens van het bed en gooide ze op de grond.

Met rode wangen en flikkerende ogen draaide zij zich met een ruk om, toen een zachte lach achter haar weerklonk en zij Brandon die in de deuropening stond, recht in het gezicht keek. Zonder dat zij het in de gaten gehad had, was hij geruisloos teruggekomen. Zijn ogen gingen van haar woedende gezicht naar de lakens achter haar om ze dan weer omhoog te laten gaan, toen hij de deur achter zich dicht deed en er tegenaan leunde. Hij glimlachte spottend tegen haar. Grommend van woede draaide Heather hem de rug toe. Zij hoorde hem lachen. Hij lachte haar uit en zij haatte hem. Hij was onuitstaanbaar.

Hij kwam dicht achter haar staan, sloeg zijn armen rond haar middel en trok haar rug tegen zich aan.

‘Dacht jij werkelijk, dat jij lang maagd gebleven was met jouw snoetje en jouw figuur?’ mompelde hij in haar haar. ‘Jij bent voor de liefde geboren en ik voel me helemaal niet treurig dat ik jou pakte voordat andere mannen dat deden. Ik heb helemaal geen schuldgevoel dat ik daarbij van jou genoten heb. Wees alsjeblieft niet kwaad op me omdat jouw schoonheid mij onstuimig maakte en ik je voor mij alleen wilde hebben. Iedere man zou bij jou door de hel gaan als hij met zijn vingers van je moest afblijven. Ik ben jouw gevangene, gevangen in jouw betovering.’

Zij beefde toen hij zijn hete lippen tegen haar keel drukte. Onder haar borsten bonsde haar hart woest.

‘Heb jij wel iets dat op een geweten lijkt?’ hijgde ze. ‘Trek jij je er niets van aan dat ik hier niet wil zijn? Ik ben niet een van die straatmadelieven en ik wil het niet worden ook.’

‘Nu nog niet, schatje, maar later wel. Als ik je nu laat gaan, zal ik je nooit meer terugzien, vanwege datgene, wat er tussen ons is voorgevallen. Als wij elkaar op een andere manier ontmoet hadden, dan zou ik je teder het hof gemaakt hebben en je in bed gelokt hebben met lieflijke woorden. Maar hier zijn we van achteren naar voren begonnen. Daardoor ben jij bang geworden en jij zou voor mij vluchten zoals een vogel voor zijn jager vlucht. Om jou te houden, moet ik je laten zien, dat het nog niet zo slecht is mijn minnares te zijn. Je zult alles hebben wat je hartje begeert.’

‘Ik heb verhalen over Yankees gehoord,’ sneerde zij. ‘Maar ik had er geen vermoeden van dat al die laster waar was, totdat ik jou ontmoette.’

Hij gooide zijn hoofd in de nek en lachte hartelijk. ‘Echt een Engels vrouwtje, m’lady.’

Zij rukte zich kwaad los en keek hem aan. ‘Vertel me eens, waarom jij uitgerekend mij wilde hebben?’ vroeg zij. Zij spreidde haar handen uit. ‘Zeg me, waarom ik lijden moet onder jouw genegenheid, terwijl jij overal genoeg meisjes kunt vinden, die het best leuker zouden vinden dan ik. Zouden je bedspelletjes niet heel wat plezieriger zijn met een vrouw, die van jouw avances gediend is, dan met een, die al misselijk wordt als ze jou ziet?’

Hij grinnikte om haar woorden. ‘Jij hebt een scherpe tong, m’lady. Je hebt me diep gekrenkt. Maar de reden is vrij eenvoudig. Bekijk jezelf en je zult een heel goede reden zien. Jij bent als een lentewind na een nacht in een overvolle taveerne.’