Vierspel(60)

‘Hoeft niet,’ zegt ze. ‘Alex wil ze hebben.’

‘Heb je met hem gesproken?’

‘Natuurlijk. Alleen over logistieke dingen. Hij heeft niks gezegd over zijn ruzie met Dan. En ik ben ook niet van plan om erover te beginnen.’

‘Hoe klonk hij?’ zeg ik. Ondanks al mijn boosheid wil ik ook weer niet dat Alex een verloren ziel is.

‘Een beetje triest, eerlijk gezegd. Mat.’

‘Nou, dat is dan zijn eigen schuld,’ zeg ik.

‘Voor een deel,’ zegt ze. ‘Niet helemaal.’

Als we ophangen voel ik me ineens ongelofelijk verdrietig. Hoe is het mogelijk dat we zo ver zijn gekomen dat Isabel met een andere vent naar bed gaat en Alex er al weer een complete relatie met een ander op heeft zitten? Het voelt bizar dat onze hele gedeelde geschiedenis en band die voor ons allemaal zo belangrijk was, ineens helemaal niets meer waard blijken.

Ondanks Lorna is mijn werk op het moment een welkome afleiding van het echte leven, en ik voel mijn humeur al verbeteren zodra ik in de krakkemikkige oude lift stap naar onze zolderetage.

Kay is er al. Ze heeft water opstaan en we kletsen gemoedelijk tot de dag vaart begint te krijgen. Ze neemt een boodschap aan van Craig, die belt om te zeggen dat hij veilig op weg is naar zijn werkbespreking en dan schakel ik Heather naar haar door zodat die ook een boodschap voor Lorna aan haar kan doorgeven.

‘Wat moest ze?’ vraag ik als Kay heeft opgehangen.

‘Ze wilde weten of Lorna de BBC al heeft gebeld om een bespreking te regelen.’

‘Jemig-de-pemig. Die zit er ook bovenop.’ Strikt genomen heeft Heather een opzegtermijn van drie maanden bij Fisher Parsons Management en zouden wij de commissie over nieuwe klussen die we in die periode voor haar regelen met hen moeten delen. In werkelijkheid is het een grijs gebied, waar nauwelijks toezicht op te houden valt. Het duurt allemaal zo lang dat zelfs als Heather morgen een afspraak zou hebben met het Hoofd Amusement van de BBC (of de Controller of Entertainment zoals die zich tegenwoordig noemt. Ik probeer maar niet al te veel stil te staan bij wat het allemaal kost, al die nieuwe visitekaartjes) en die haar ter plekke een eigen serie aan zou bieden, dan nog zou het maanden duren voor de contracten konden worden ondertekend en de productie van start zou gaan. En tegen die tijd weet niemand meer wanneer de oorspronkelijke onderhandelingen zijn begonnen. En trouwens, Heather staat nog anderhalf jaar onder contract bij ITV, dus het doet überhaupt niet ter zake.

‘Dan stuur je Lorna nu een e-mail met alle gegevens die je hebt, en je zet er ook het tijdstip van dit telefoontje bij. En dan bewaar je die e-mail goed. Nooit deleten.’

Kay knikt, en slaat het allemaal in zich op.

‘En als het echt belangrijk is, moet je de boodschap persoonlijk overbrengen zodra je ook maar even de kans daartoe hebt.’

Als ze zich al afvraagt waarom ik dit punt er met zoveel geweld in ram, dan laat ze dat in elk geval niet blijken. Ik wil gewoon dat ze zich goed indekt.

Later, als Lorna binnenkomt – vijfentwintig minuten te laat, want dat is tegenwoordig haar gewoonte – met waterige ogen en slaphangend haar, en hyper van de teleurstelling en het gebrek aan vast voedsel, hoor ik mijn protegé de twee boodschappen overbrengen en ik ben blij dat mijn wijze les zin heeft gehad.

Rond de lunch, als Kay even een broodje aan het halen is en nog wat boodschappen doet, krijg ik Craig nog een keer aan de lijn.

‘Hoe ging het?’ Ik weet dat hij stijf stond van de stress en de spanning, vlak voor deze eerste echte opdracht.

‘Prima,’ zegt hij. ‘Alleen, ze hebben daar nooit meer iets van Lorna gehoord over mijn honorarium, dus heb ik nu nog steeds geen contract.’

Echt niet? Wat is er toch met dat mens aan de hand? Ik probeer niet zo geërgerd te klinken als ik me voel. ‘Er is vast ergens een vergissing in het spel. Ik weet wel dat ze geprobeerd heeft om ze te bellen,’ lieg ik. ‘Ik zal vragen of ze het vandaag nog een keertje wil proberen, en dan komt het wel goed. Maak je geen zorgen.’

‘Het is alleen zo dat Hattie, de script editor, zei dat het niet door kan gaan als er geen overeenstemming is. Ze zijn bang dat Lorna van gedachten verandert en hen ineens een fortuin gaat vragen of zo. Ik zei nog dat ik het wel voor niks wilde schrijven…’

‘Zover hoeft het niet te komen. Ze zit nu even aan de telefoon, maar zodra ze ophangt zal ik het met haar bespreken en dan word je door een van ons teruggebeld, goed?’

‘Oké,’ zegt hij met tegenzin.

Ik wacht een paar minuten, maar Lorna’s lijn blijft bezet. Dus stuur ik haar een mailtje, met als titel: ‘Dringend!!!’ Ik wacht tot het lichtje van haar telefoon dooft, maar na een kwartier brandt dat ding nog steeds. Misschien zit ze daar wel weer met de telefoon ernaast, dus ook al zou ik kunnen wachten tot Kay terug is, of een halfuur, ik vind dat deze zaak nu meteen moet worden opgepakt, voor Craig.