Verslaafd aan jou(99)
Hij keek me vastberaden aan. ‘Het zal nooit ofte nimmer uit zijn tussen ons, Eva.’
Mijn hart brak door de aanblik van zijn knappe gezicht, zijn pijn en zijn verdriet... dat gedeeltelijk aan mij was te wijten.
Ik ging op mijn tenen staan, greep hem bij zijn dikke zijdezachte haar en kuste de rode plek waar ik hem had geslagen.
Gideon zakte iets door zijn knieën zodat we op gelijke hoogte kwamen. Hij ademde zwaar en onregelmatig en zei: ‘Ik doe alles wat je zegt, en doe alles wat je wilt. Het maakt mij niet uit, als je me maar weer terugneemt.’
Misschien had ik moeten terugdeinzen door zijn grote verlangen, de hartstochtelijke waanzin, maar ik koesterde dezelfde gevoelens voor hem.
Ik streelde over zijn borst zodat hij niet langer trilde en vertelde hem waar het op stond. ‘We schijnen elkaar alleen maar ongelukkig te maken. Dat mag ik je niet aandoen en ik kan ook niet tegen al die ups en downs. We hebben hulp nodig, Gideon. We functioneren allebei niet goed.’
‘Ik ben vrijdag bij dokter Petersen langs geweest. Hij wil me als patiënt aannemen en als jij het daarmee eens bent, wil hij ons ook als stel helpen. Ik ging ervan uit dat als jij hem kunt vertrouwen, ik maar eens een poging bij hem moest wagen.’
‘Dokter Petersen?’ De zwarte Bentley die ik had gezien toen Clancy optrok bij de dokter schoot me opeens weer te binnen. Op dat moment had ik gedacht dat ik het me had verbeeld. Per slot van rekening wemelde het van de zwarte Bentleys in New York. ‘Je liet me volgen.’
Hij ademde diep uit, maar sprak het niet tegen.
Ik onderdrukte mijn woede. Het kon voor hem niet meevallen om afhankelijk van iets – of iemand – te zijn waar hij geen macht over kon uitoefenen. Het punt waar het om draaide was dat hij ons een kans wilde geven en dat hij het niet bij praten alleen liet. Hij had echt stappen ondernomen. ‘Het zal zwaar worden, Gideon,’ waarschuwde ik hem.
‘Daar ben ik niet bang voor.’ Hij raakte me rusteloos aan, zijn handen gleden over mijn dijen en billen alsof hij dat net zo hard nodig had als ademhalen. ‘Het enige waar ik bang voor ben is dat ik jou kwijtraak.’
Ik drukte mijn wang tegen die van hem aan. We vulden elkaar aan. Nu zijn handen bezitterig over me heen dwaalden, voelde ik mezelf toegeven. De opluchting was groot dat ik – eindelijk – weer in de armen lag van de man die mijn diepste en innigste verlangens kende en kon stillen.
‘Ik wil je neuken.’ Zijn mond streek over mijn wang en over mijn keel. ‘Ik wil je voelen...’
‘Nee. Jezus. Niet hier.’ Maar zelfs ik vond het niet erg geloofwaardig overkomen. Ik wilde hem overal, altijd en hoe hij ook wilde...
‘Het moet wel hier,’ mompelde hij terwijl hij zich op zijn knieën liet zakken. ‘Het moet nu.’
Hij scheurde mijn slipje van me af, hees mijn rok en petticoat omhoog en likte mijn spleetje, dook met zijn tong tussen mijn plooien en stortte zich vervolgens op mijn kloppende clitoris.
Ik snakte naar adem en wilde me terugtrekken, maar ik stond met mijn rug tegen de deur. Gideon was niet van plan me te laten gaan en hield me stevig met één hand vast terwijl hij met de andere mijn linkerbeen over zijn schouder legde zodat ik wijd open stond voor zijn ijverige mond.
Mijn hoofd sloeg tegen de ruit, hartstocht stroomde door mijn bloed terwijl zijn tong me helemaal gek maakte. Mijn been drukte tegen zijn rug aan om hem dichterbij te krijgen, met mijn handen hield ik zijn hoofd vast terwijl ik me tegen hem aan bewoog. Het gevoel van zijn zachte lokken tegen de gevoelige binnenkant van mijn dijen wond me nog meer op, verhoogde het besef van alles om me heen...
We bevonden ons in het huis van Gideons ouders, tijdens een feestje waarbij tientallen beroemdheden aanwezig waren, en hij zat op zijn knieën grommend en hongerig mijn natte, smachtende spleetje te likken. Hij wist precies wat hij moest doen, wat ik lekker vond en wilde. Zijn begrip van wat ik nodig had ging zijn waanzinnige likkunsten ver te boven. De combinatie van die twee was fantastisch en verslavend.
Ik schokte naar voren, mijn oogleden zwaar van het stiekeme genot. ‘Gideon... ik kom zo meteen waanzinnig klaar.’
Zijn tong streek steeds weer plagend over mijn genotsknopje, zodat ik schaamteloos mijn onderlichaam tegen zijn mond aan duwde. Hij kneedde mijn blote kont, en drukte me tegen zijn tong aan terwijl hij die in me stak. Hij genoot met volle teugen van me, maar er sijpelde ook respect in door, dat was duidelijk te merken aan de manier waarop hij mijn lichaam verafgoodde, het bevredigde en er ook door bevredigd werd, alsof dat net zo belangrijk voor hem was als het bloed dat door zijn aderen stroomde.