Tachtig dagen rood(174)

Op dit moment wilde Summer niets anders dan Dominik binnen in zich voelen, maar ze wist dat hij heel bewust alle tijd zou nemen, hij wilde haar lichaam en haar geest bespelen als een instrument, voordat hij haar die zoete ontlading zou gunnen.

In haar brein draaide een refrein steeds maar rondjes Klootzak, hufter, ik wil je, ik haat je, ik hou van je, in eindeloze cirkels. Dominik, Dominik. Doe foute dingen met me. Ze wilde het hardop zeggen, maar ze wist dat de stilte zijn ding was, het gaf hem macht, en het enige wat ze wilde was in zijn armen wegsmelten. Summer beet op haar lip. Hard. Ze voelde een druppeltje bloed naar buiten komen uit het kleine sneetje dat ze net had gemaakt en zag hoe Dominik eropaf dook als een vampier uit het duister. Hij likte het op, waarbij een heel vaag glimlachje over zijn gezicht speelde.

Door middel van zachte druk tegen haar schouders leidde Dominik haar naar het bed toe.

Ze liet zich wegzakken in zijn tedere omhelzing, keek naar hem op en spreidde haar benen in ongeduldige afwachting.

De tijd stond een kleine minuut stil terwijl ze allebei naar elkaar staarden, een miljoen onuitgesproken zinnen hingen tussen hen in. Dominik kleedde zich uit terwijl Summer toekeek. Zijn lichaam was nog even wit als ze zich herinnerde, die Engelse huid die niet aan de zon gewend is.

Er flitste even een beeld door Summers hoofd waarin ze zich samen op een heet, mediterraan strand bevonden.

Hij was inmiddels naakt, raapte zijn zwarte broek op van de grond waar hij hem had laten vallen en haalde er de dikke leren riem uit. Hij klom op het bed, hurkte boven haar, met zijn verleidelijke pik vlak bij haar halfopen mond; hij pakte haar handen vast, hield ze boven haar hoofd en bond ze met de riem vast aan de spijlen van het bed.

Summers hart sloeg een slag over en ze deed haar ogen dicht.

Boven haar uittorenend bracht hij zijn penis naar haar mond en beroerde haar lippen ermee. Instinctief deed ze haar mond open, maar hij plaagde haar en weigerde om zichzelf in haar te laten zakken. Ze moest dus haar hoofd optillen om bij zijn pik te komen, die daar hing, hard en heet, net buiten haar bereik. Het moment dat ze haar tong ver genoeg uitstak om over het gladde oppervlak van zijn eikel te gaan, voelde ze een elektrische schok die door haar lichaam en ziel heen trok.

Hoewel zij de vioolspeler was, wist Dominik precies hoe hij haar moest bespelen, elke aanraking, elke beweging speelde mee in haar gang naar totale overgave. Uiteindelijk liet ze haar hoofd weer zakken, ze viel in het kussen onder haar, en deze keer volgde zijn fantastische schacht haar naar beneden. Hij kwam nauwelijks bij haar binnen, onthield haar dat wat zij wilde een tijdje, totdat ze het niet langer kon verdragen en er met haar tong overheen flitste, ze baande hem een pad, bevochtigde zijn dierlijke hartstocht.

‘Ja,’ zei Dominik.

Summer kreunde.

‘Diep in je huig,’ fluisterde hij.

‘Hmm…’ Summer snakte naar adem toen hij ineens naar voren stootte.

Vervolgens neukte hij haar mond. Teder, woest, diep, dik, liefdevol, ruw. Op de manier zoals ze wilde dat hij altijd was.

Door zich volledig over te geven, werd ze compleet.

De nacht was seks. Parijs was seks.

En alles was goed in de wereld. In ieder geval voor deze nacht behoorde ze toe aan Dominik.

Toen ze de volgende ochtend wakker werden, beurs en bekaf, zowel emotioneel als lichamelijk, realiseerde Summer zich tot haar grote schrik dat ze nog maar net genoeg tijd had om terug te gaan naar haar eigen hotel, om in te pakken voor het volgende deel van de Europese tournee met de band. Ze kon de anderen niet laten wachten. Al hun apparatuur was vast al ingeladen in de speciaal afgehuurde bus. Maar ze moesten het nog wel hebben over de verdwenen viool, bedacht ze.

‘De volgende keer,’ spraken ze af, terwijl ze zich allebei gehaast aankleedden. Toen ze de deur uit rende, met een nonchalant kusje, vond Dominik het vreselijk dat ze vanochtend geen gelegenheid hadden gehad om elkaar fatsoenlijk te spreken.

Over wat er zojuist was gebeurd. Maar toen hij op zijn horloge keek zag hij dat hij nog maar een uur had voordat zijn eigen trein vertrok van het Gare du Nord, voor zijn terugreis naar Londen.

9

Meiden onder elkaar

ik was net op tijd terug bij de tourbus.

‘Jezus, Sum, dat was op het nippertje,’ zei Chris toen ik aan boord sprong.

Fran wierp me een bezorgde blik toe, en ik schudde mijn hoofd even als antwoord, een stil gebaar om aan te geven dat alles in orde was, en of ze het er alsjeblieft niet over wilde hebben.

Zij en Chris zaten naast elkaar. Ze lag opgekruld met haar hoofd op zijn schouder en zodra we op weg waren, waren ze binnen een paar minuten vertrokken. Ella en Ted sliepen ook allebei al en dat gold ook voor Marija. Baldo en Alex lachten naar me en zwaaiden vriendelijk, maar ze zagen er allebei net zo gemangeld uit als ik me voelde. Het was voor ons allemaal een lange nacht geweest.