Spoor(95)

Ze knikt terug.

Ze wacht tot Becker langsloopt. Ze steekt haar hand uit, een vriendelijk gebaar. ‘Hebt u een prettige vlucht gehad?’ vraagt ze en ze raakt de elleboog van de man aan.

Hij glimlacht naar haar. Het is een oprechte glimlach. ‘Ja, dank u.’

Dan is hij buiten.

Ze kijkt naar de onbekende medewerker van het grondpersoneel, die wacht tot Becker hem voorbij is. Dan kijkt hij naar haar en knikt weer.

Hij loopt achter Becker aan.



Mevrouw Killian legt de nieuwe informatie op het bureau en zegt: ‘Milla, de status van dit rapport is vanochtend verhoogd. Er zal de komende 24 uur heel veel materiaal bij komen. Ik zal Theunie vragen je te helpen.’

‘Wat heeft die man gedaan?’

‘Ik weet het niet.’

Milla bekijkt de nieuwe informatie. Ze ziet dat er nu vier extra operators aan het onderzoek werken. Er zitten een analyse van bankgegevens en ambtelijke documenten van de marine en van een ziekenhuis bij. Er zijn ook korte stukjes van websites, getranscribeerde gesprekken, lang en kort, met kennissen en vroegere vrienden en buren. Een daarvan is een gesprek met een academica uit Bloemfontein die tegelijk met Lukas Becker heeft gestudeerd.



Ik was zijn danspartner. Hij was gek op dansen.



En:



Nee, we waren gewoon vrienden. We wisten destijds allemaal dat Lukas op weg was naar iets anders. Altijd. Het was veiliger... om gewoon vrienden te blijven. Ik heb me altijd afgevraagd of hij naar iets toe rende, iets wat hem dreef, of dat hij wegrende van zijn ouders...



Ze werkt de documenten snel en grondig door, helemaal gefascineerd. Ze voegt de nieuwe stukjes bij het rapport en verandert het op de punten waar de speculaties nu bevestigd zijn.



Financiën

Becker beschikt over vier rekeningen bij Standard Bank, met een totaalsaldo van R 1.570.649,98. Overschrijvingen van en naar een lopende rekening bij Wells Fargo in de VS, alsmede rente-inkomsten uit minstens twee Amerikaanse beleggingen, duiden op een totale waarde van meer dan twee miljoen rand.



Ze werkt ook de gegevens over zijn ouders bij:



Beckers moeder, Esther Debora Becker, is op 17 april 1995 opgenomen in het zorgcentrum Witrand voor observatie en behandeling van een geestesziekte. Ze wordt op 1 december 1995 overgeplaatst naar de Janet Steinmetz-privékliniek in Johannesburg, waar ze wordt behandeld tot ze een natuurlijke dood sterft op 27 september 1999.



Onder ‘Achtergrond’:



Tijdens zijn dienstplicht (1985-1986) wordt Lukas Becker opgeleid tot duiker bij de Zuid-Afrikaanse marine, in Simonstad. (The South African Diving Unit trains teams of combat divers in mine-countermeasures, search and recovery and underwater explosives as a war-time role, zie bronnenlijst.)



En:



Becker behaalt in 1996 een Master in antropologische archeologie aan de universiteit van Zuid-Florida (St. Petersburg in de VS).



Onder ‘Carrière’:



Na zijn studie Landbouwkunde aan de UV gaat Becker terug naar de marine, waar hij van 1990 tot 1994 als instructeur werkt en later opleidingsofficier (luitenant) wordt bij de duikeenheid.

Becker werkt vanaf 1994 tot 1996 parttime in de haven van St. Petersburg (VS) als dekknecht, schipper en duikinstructeur, om zijn studie aan de universiteit van Zuid-Florida te betalen. (Onbevestigd.)

Van 1997 tot 2004 neemt hij deel aan verscheidene Amerikaanse interuniversitaire archeologische expedities, onder meer naar Israël, Egypte, Jordanië, Iran en Turkije, terwijl hij buiten de universiteit aan een dissertatie over de prehistorie werkt, met specifieke aandacht voor het paleolithicum. (Onbevestigd.)

In 2005 aanvaardt hij een positie bij de particuliere Amerikaanse militaire uitvoerder Blackwater (tegenwoordig bekend als Xe Services LLC), en werkt sindsdien op contractbasis in Irak. (Onbevestigd.)



Twee teams volgen Becker vanaf het vliegveld. Het ene neemt foto’s terwijl Becker zijn auto in ontvangst neemt bij Tempest Car Hire – een witte Toyota Yaris 1.4 – en noteert het kenteken.

Ze rijden ongezien in zijn spoor over de M29 in de richting van Parow, en daarna via de M16 langs het Tygerberg-ziekenhuis, de M16 langs het Karl Bremer-ziekenhuis en ten slotte de M31 en M13 naar Durbanville.

In de stille buitenwijken moeten ze afstand houden, zodat het ze bijna ontgaat dat hij afslaat bij Vierlanden Garden Cottages.

Ze stoppen en overleggen voordat ze Quinn bellen. Hij geeft het ene team opdracht om bij het guesthouse te informeren naar kamers, en te reserveren als er plaats is. Hij geeft ook meteen een nieuw observatieteam opdracht om rechtstreeks naar het adres te gaan.



‘Dat stuk over zijn ouders is overbodig,’ zegt Theunie.

‘Denk je niet dat een moeder met een geestesziekte invloed heeft op iemands psyche?’

‘Je hebt maar één zin nodig om te zeggen dat zijn moeder gek was en dat zijn ouders zijn overleden.’