Spanning en champagne(19)

Na de training kletsten de twee groepen nog even met elkaar. Dion hield de boel goed in de gaten om ervoor te zorgen dat de jongens zich niet zouden misdragen op de avond voor de grote wedstrijd. Roxie stond aan de rand van de groep dansers en zei niet veel. Waarschijnlijk omdat ze nieuw was, bedacht Gabe, maar het zou slechts een kwestie van tijd zijn voor een van de jongens een gesprek met haar zou aanknopen.

Even later kwamen er inderdaad twee jongere spelers aan. Ze begonnen tegen haar en het meisje naast haar te praten. Roxie stond erbij met een monalisaglimlach en liet het kletsen over aan de andere cheerleader. Terwijl Gabe toekeek, wierp Roxie hem een blik toe. Vervolgens glimlachte ze breder naar de man naast haar en begonnen haar heldere blauwe ogen meer te stralen. Hij wist dat ze dat opzettelijk deed om hem te pesten. Zo nu en dan keek ze zijn kant op of hij het wel zag. Ja, hij staarde en nee, hij kon daar niet mee stoppen. De gedachte dat ze het zou aanleggen met een van die mannen knaagde aan hem. Toen ze naar een nabijgelegen vuilnisbak liep om haar lege waterfles weg te gooien, greep hij de gelegenheid aan om iets te zeggen. ‘Doe niets stoms.’

Hij had zich als een rotzak gedragen. Daar had hij echt spijt van en hij wilde niet dat ze een grote fout zou maken, doordat ze gekwetst was of doordat haar trots was gekrenkt. Een rotzak bleef hij wel, want wat hij het meest betreurde, was dat hij haar niet had gekust.

‘Ik dacht dat jou dat niets kon schelen,’ zei ze kalm.

Hij aarzelde. Toen ze glimlachte, werd zijn aandacht getrokken door haar glanzende lippen. Ja, hij had er echt spijt van dat hij haar niet had gekust. Sinds hij haar in zijn armen had gehouden, had hij alleen nog maar gedacht aan hoe zacht en warm ze was geweest, hoe levendig en mooi. Fris als een verdraaid madeliefje.

‘Jij hebt de kans gehad,’ zei ze met een zelfvoldaanheid die suggereerde dat ze zijn gedachten kon lezen.

‘Ben je van plan zomaar met iemand mee te gaan?’ vroeg hij ronduit.

‘Niet zomaar iemand. Ik ben ze aan het observeren. Jij kent ze goed, kun je misschien iemand aanbevelen?’

‘Niet grappig.’

Ze lachte.

‘Niet een van die kerels is geschikt,’ zei hij nadrukkelijk. ‘Ik mag het eigenlijk niet zeggen, maar ze hebben helaas allemaal SOA’s.’

‘Geen van hen is zeker zo goed als jij, hè?’ Haar ogen sprankelden. ‘O, Gabe, je kunt het gewoon niet hebben dat ik nu iemand anders kies.’

‘Dat is het niet. Ik denk echt dat je een fout maakt.’ Een enorme fout, en dat idee maakte hem gek.

‘Nee, ik ga verder met mijn leven. Er zijn nog heel veel dingen die ik wil doen. Dit is daar een van.’

‘Doe dan eerst wat andere dingen.’ Hopelijk klonk dat niet al te wanhopig. ‘Ga zwemmen met dolfijnen of zoiets, is dat niet leuk?’

Ze nam een nadenkende houding aan en haar ogen werden blauwer dan de oceaan waarin hij haar in gedachten zag duiken. Alleen.

‘Ja, dat lijkt me wel leuk. Ik zal het op mijn lijstje zetten, maar op dit moment geniet ik erg van flirten.’

Hij legde zijn hand op haar arm om haar tegen te houden toen ze zich afwendde. ‘Sommigen van deze jongens weten niet hoe ze moeten vertragen,’ zei hij waarschuwend.

Met een ondeugende glimlach om haar lippen draaide ze zich weer naar hem toe. ‘Wie zei er iets over langzaam?’ Ze trok haar arm los en ging weer naar de groep meisjes en spelers toe.

Met open mond bleef hij staan. Nee, hij kon nog niet vertrekken. Voorwendend zich te vermaken met de jongens die sterke verhalen aan het vertellen waren, hield hij haar als een verdraaide havik in de gaten, boos op zichzelf vanwege zijn gedrag. Het was alleen omdat hij haar had bestempeld als verboden terrein dat hij haar zo graag wilde, toch?

Een aantal spelers vertrok om vroeg naar bed te gaan, en Roxie kwam ook in beweging. Toen deed hij dat natuurlijk ook. ‘Ga je weg?’ Hij kwam naast haar lopen terwijl ze op weg ging naar het parkeerterrein.

‘Ja, ik ga weg,’ zei ze sarcastisch.

‘Alleen?’ Het was gewoon zielig, maar hij moest het weten.

‘Gabe, het is de avond voor de eerste grote wedstrijd van het seizoen. Denk je echt dat een van die jongens nu met me mee naar huis gaat?’

Dat zou hij ze niet eens kwalijk nemen, maar het leek erop dat ze professioneler waren dan hij. Van over zijn schouder keek hij naar de groep en hij zag dat verschillende mannen naar haar stonden te kijken. Ja, ze had indruk gemaakt. Hij bleef naast haar lopen, blij dat zij het zagen. Als ze dachten dat hij geïnteresseerd in haar was, lieten ze haar misschien met rust. Dat hij zich had voorgenomen niet meer te daten met cheerleaders en dat iedereen dat wist, kon hem op dit moment geen moer schelen.

Roxie bleef staan bij haar auto en haalde haar sleutels uit haar zak.