Slavin van haar passie(37)

‘Hoezo?’ vroeg hij, terwijl hij haar weer langzaam begon te strelen. ‘Ik ben niet vergeten hoe je lichaam in elkaar zit. Ik denk niet dat ik ooit zal vergeten hoe je op mij reageert.’

Even hapte ze naar adem toen hij de druk van zijn vingers een beetje verhoogde. Zwijgend keek hij toe, terwijl ze dan toch een fantastisch hoogtepunt bereikte. Op het heftigste moment slaakte ze een lange hoge kreet die de tintelingen langs zijn ruggengraat deed lopen. Hij voelde hoe haar lichaam zich telkens samentrok en weer ontspande door de golven van genot die haar overspoelden. Het verlangen om zich ook te laten gaan werd overweldigend, maar hij wachtte totdat haar climax voorbij was.

‘Goed zo,’ zei hij glimlachend. ‘Ik wist wel dat je het kon. Het enige wat je hoeft te doen is je ontspannen. Vertrouw me.’

Verbaasd keek ze hem aan. Haar ogen waren nog zacht door de enorme passie die ze zojuist had ervaren. Ze reikte naar zijn gezicht en liet zacht haar vingers over zijn wang gaan.

Even vroeg hij zich af of ze al die tijd sinds hun relatie misschien geen liefde meer had ervaren. Zou ze vijf jaar lang zonder minnaar hebben geleefd? Had niemand haar in de tussentijd aangeraakt? Het leek een absurde gedachte. Welke vrouw ging niet op zoek naar intimiteit als ze die bij haar echtgenoot niet kon vinden?

Opnieuw vroeg hij zich af waarom ze akkoord was gegaan met een liefdeloos huwelijk. Als ze zo integer was, waarom was ze dan te koop? Misschien had ze nog andere redenen waarvan hij niets wist. Hij had zijn best gedaan achter haar motieven te komen, maar toch had hij het gevoel dat er nog iets was wat hij niet wist. Het ergerde hem dat hij er niet achter kon komen.

‘Marc?’ Ze liet haar vingers liefkozend over zijn lippen gaan. ‘Is er iets?’

Hij rolde van haar af en ging op zijn rug op bed liggen.

Angstig vroeg ze zich af wat ze verkeerd had gedaan. Ze zag dat zijn erectie weg was en ze wist dat dat niet was omdat hij was klaargekomen. De tekenen van zijn hoogtepunt kende ze maar al te goed. Bovendien had ze erop gewacht om die allesoverheersende spanning in hem te zien opbouwen – dat moment waarop hij verstijfde vlak voordat hij zich aan haar overgaf. Ondanks het feit dat ze zojuist het heftigste orgasme uit haar leven had ervaren, voelde ze zich toch bedrogen. Ze stak haar hand uit en aaide over zijn borst. ‘Heb ik iets verkeerd gedaan?’ vroeg ze.

Hij draaide zijn hoofd naar haar toe en keek haar met een onpeilbare blik aan. ‘Nee,’ zei hij, na wat een eeuwigheid leek. ‘Het ligt niet aan jou. Het ligt aan mij.’

Als zoiets vroeger was gebeurd, had ze zonder te twijfelen haar lippen en tong gebruikt. Dan was er niets aan de hand geweest. Maar nu was ze zo onzeker… Voorzichtig maakte ze een beweging in zijn richting, maar hij legde zijn hand over de hare.

‘Nee,’ zei hij. ‘Ik ben niet meer in de stemming. Sorry.’

Nooit eerder had hij haar toenaderingen afgeslagen. Bezorgd vroeg ze zich af of hij haar nu al beu was. Ze schoof een beetje van hem af en trok de lakens over zich heen.

Zwijgend stond hij op en begon zich aan te kleden. De uitdrukking op zijn gezicht was volledig blanco. ‘Misschien kunnen we beter apart slapen,’ zei hij. ‘De komende tijd in ieder geval.’

Ze slikte moeizaam. ‘Als dat is wat je wilt,’ stamelde ze. Tranen brandden achter haar ogen, maar ze slaagde erin haar stem redelijk vast te laten klinken.

Hij haalde zijn sterke handen door zijn ravenzwarte haren. De spieren in zijn kaken waren gespannen. Het leek alsof hij zorgvuldig nadacht over wat hij ging zeggen.

Ze hield haar adem in, wachtend op de gevreesde woorden. Dat hij klaar met haar was, dat hij zijn kans op wraak had gegrepen. Beschaamd bedacht ze dat hij haar precies gekregen had waar hij haar hebben wilde. En juist op het moment dat ze zich realiseerde dat ze nog steeds van hem hield en er alles voor overhad om bij hem te zijn, ging hij er een eind aan maken. Wat een perfecte timing!

‘Wist je tijdens je huwelijk – of in de tijd ervoor – dat Cole achter dezelfde deal aanzat als ik?’ vroeg hij, zijn donkere arendsogen strak op haar gericht.

Ze bevochtigde haar lippen. ‘Ik weet dat je me niet gelooft, maar ik wist echt niet dat Cole een bod op die deal in Dubai had gedaan. Op dat moment wist ik weinig van zijn zaken. Ik denk ook niet dat hij wilde dat ik het wist. Ik weet dat het heel naïef klinkt, maar het is de waarheid. Toen ik erachter kwam, had ik al ingestemd met zijn voorstel en het contract al getekend. Ik had geen keuze, ik moest ermee doorgaan. Een deel van het geld had ik al gebruikt.’

Aan niets viel op te merken of hij haar wel of niet geloofde. ‘Dus ben je met hem getrouwd, naar Monte Carlo verhuisd en je hebt iedereen – ook je eigen zus – doen geloven dat je op elk vlak zijn echtgenote was.’