Plotseling papa(98)
Blaire had hem verzekerd dat niets wat zijn ouders zouden zeggen of doen, haar liefde voor hem zou beïnvloeden. De houding van zijn ouders ten opzichte van haar, die tot zijn grote verrassing heel vriendelijk en voorkomend was geweest, had hem ervan overtuigd dat hij haar met een gerust hart een paar dagen bij hen kon achterlaten terwijl hij een seminarium overnam van een goede vriend die ziek was geworden.
Als zijn familie verantwoordelijk was voor het verbreken van hun verloving, dan had Blaire daar nooit iets van laten blijken. Als dat wel het geval was, zou ze er toch nooit op hebben aangedrongen om het verjaarsfeest van zijn vader bij te wonen?
Ze deed het allemaal omwille van Nicky.
Het kind had haar gedwongen om volwassen te worden op een manier die Alik alleen maar kon bewonderen.
Terwijl hij zag hoe liefhebbend Dominic naar zijn dochtertje staarde dat in haar schommel lag, besefte hij hoe groot de verandering was die zijn beste vriend had ondergaan.
Niet dat Dom niet een van de beste kerels was die hij ooit had ontmoet, maar de kleine Elizabeth had de ietwat cynische vrijgezel getransformeerd tot liefhebbende vader en echtgenoot en nieuwe dimensies toegevoegd aan het geweldige karakter dat Dom al bezat.
Zo wilde Alik ook worden. Een man van wie Nicky altijd zou kunnen houden en die hij zou respecteren.
Als Nicky, als hij groot was, iets anders zou willen doen of worden dan Alik voor hem in gedachten had, dan zou dat het moment zijn om zijn zoon te tonen hoe groot zijn liefde voor hem was. Hij zou begrip tonen en hem steunen.
Hij keek neer op zijn zoon, die vanuit de box naar Elizabeth lag te staren. Hij zwoer dat hij alles zou doen wat in zijn macht lag, om die liefde veilig te stellen.
‘Een franc voor je gedachten, mon ami.’
Alik grijnsde naar zijn opmerkzame vriend. ‘Ik bedacht net wat voor een geweldige vader jij bent geworden.’
Dom haalde zijn schouders op. ‘Laten we het hopen. Twee dagen geleden heeft Hannah me verteld dat we een baby krijgen. Eerlijk gezegd ben ik doodsbenauwd.’
Dat was wel het laatste wat Alik had verwacht te horen. Hij sloeg zijn vriend op de schouder.
‘Wat een geluksvogel ben jij, zeg! Je hebt een beeldschone vrouw die van je houdt, een dochtertje dat je adoreert, en nu krijgen jullie samen nog een kind.
Ik zal je eens iets vertellen, Dom. Dat ik vader ben geworden, is een van de mooiste ervaringen in mijn leven. Maar je zult nooit begrijpen hoe dodelijk ellendig ik me voel omdat de vrouw van wie ik houd, volgende maand gaat trouwen met een andere man,’ zei hij op vertwijfelde toon.
Dominic keek zijn vriend even nadenkend aan. ‘Wil je zeggen dat je nog steeds geen stap verder bent gekomen gedurende de tijd dat ze nu bij je woont? Weet je nog steeds niet waarom ze er destijds vandoor is gegaan?’
Hij schudde zijn hoofd. ‘Ik dacht dat mijn vader de oorzaak was. Maar mijn moeder is erachter gekomen dat Blaire bij mij in de camper logeerde, en ze is afgelopen zondag naar ons toe gekomen om Nicky te zien. Ze heeft Blaire zelfs weten over te halen om aanstaande zaterdag met Nicky en mij naar New York te vliegen om aanwezig te zijn bij het verjaardagsfeest van mijn vader. Als Blaire bereid is mijn vader opnieuw te ontmoeten, gaat die theorie dus niet op.’
Hij kon Dominic bijna horen nadenken.
‘Alik, heb jij je al afgevraagd waarom een vrouw, die een jaar geleden niet wist hoe snel ze uit het huis van je ouders moest komen, bereid is om zichzelf opnieuw in eenzelfde positie te plaatsen?’
Hij kneep zijn ogen dicht. ‘Ik doe niet anders,’ gromde hij. ‘Maar ik heb nog steeds geen verklaring kunnen vinden. Misschien is ze zo bang dat ik zal terugkomen op onze afspraak, dat ze tot alles bereid is om het mij maar naar de zin te maken.’
‘Nee, dat geloof ik niet. Daarom klopt dit ook niet. Jij en ik hebben allebei in het verleden problemen met onze familie gehad, en we moesten beiden erkennen dat we onze vaders voor geen cent konden vertrouwen. Misschien zou jij je moeder ook eens in dat licht moeten bezien.’
‘Dat heb ik gedaan, neem dat maar van mij aan. Maar Blaire geeft geen enkel signaal waar ik iets meer kan aanvangen.’
‘Behalve dan het feit dat ze bereid is terug te keren naar de plek van de misdaad?’ hield Dom vol.
‘Het is meer dan dat, Dom. Ze smeekte me praktisch om te gaan, met als excuus dat we alles moeten doen om het pad voor Nicky’s toekomst zo veel mogelijk te ontdoen van obstakels. Als mijn moeder haar ergens mee gedreigd heeft, dan zou ik niet weten wat dat zou kunnen zijn.’
‘Ik ook niet. Als je naar New York vliegt, houd dan je oren en ogen wijd open. Ik vertrouw dit zaakje niet. Er zit een luchtje aan. Zane denkt er net zo over.’
‘Ik weet het. Ik heb pas nog met hem gesproken.’
‘Hij komt morgen hierheen. Misschien kunnen we dit probleem oplossen als we onze koppen bij elkaar steken.’ Alik woelde even door zijn haren. ‘Klinkt goed. Ik kan op dit moment wel wat steun gebruiken.’