Plotseling papa(33)

Dominic keek glimlachend over het blonde hoofdje heen. ‘Die liefde was wederzijds, nietwaar, mignonne?’

Er verscheen een tedere blik in Nicoles bruine ogen. ‘Vertel ons eens hoe je mijn broertje hebt ontmoet. We willen alle details horen, dus niets weglaten.’

Hannah hield op slag van haar. ‘Nou...’ mompelde ze, aanmoediging lezend in Dominics hartverwarmende glimlach. ‘Het begon op een avond —’

‘O non, mademoiselle. Vertel ons eerst waar je vandaan komt,’ onderbrak Jean-Jaques haar. ‘Laramie, Wyoming. Beschrijf het eens voor ons.’

‘Je kunt het niet vergelijken met Vence,’ zei ze zonder aarzeling. ‘Dit deel van de wereld is paradijselijk mooi.’ Ze had het gevoel dat ze in een droom leefde. Dienstmeisjes liepen af en aan en brachten de heerlijkste gerechten de kamer binnen.

Dominics hand gleed over haar dijbeen. Onmiddellijk leek haar lichaam vlam te vatten. ‘Je hebt gelijk, mijn liefste. Maar toch heeft ook Laramie een heel eigen soort schoonheid. Jullie zouden de kleine blokhut eens moeten kunnen zien waar het museum is gevestigd dat Hannah in stand houdt op het grondgebied van haar familie. Het is een oud station van de Pony Express Way dat, voor zover je kunt kijken, wordt omgeven door prairiegras en een prachtige felrode rotsbloem, Indian Paintbrush geheten.’

‘Hij vergeet nu even te vertellen dat het op meer dan tweeduizend meter hoogte ligt. Daardoor zijn de winters erg koud en de lucht is veel ijler en droger dan hier.’

‘Woon je zo hoog?’ vroeg zijn moeder verbaasd.

‘Ja, het land is tamelijk vlak en niet zo bijzonder, behalve de bergen natuurlijk.’

‘En de salie,’ voegde Dominic eraan toe. In Hannahs ogen kijkend, mompelde hij: ‘Jij bent gewend aan de geur, maar ik zal er nooit genoeg van krijgen.’

En dat voor een man die was opgegroeid te midden van de bloemengeuren van de Provence! Het deed Hannah plezier dat hij gevoelig was voor de schoonheid van Wyoming.

‘Ik ook niet,’ bekende ze zacht. Aan de anderen legde ze uit: ‘Als de aarde wordt doordrenkt door een regenbui, lijkt de salie opeens tot leven te komen. De lucht is dan zo fris en geurig. Dan pak ik het liefst mijn paard en ga een eind galopperen.’

Ze hoorde dat Dominic diep ademhaalde. ‘In eerste instantie dacht ik dat Wyoming een eenzame plek was, maar toen ontmoette ik Hannah. Nu weet ik dat alles wat ik ooit heb willen hebben, daar is.’

Dominic had acteur moeten worden. Hij had zijn familie ervan weten te overtuigen dat er geen mooiere plek op aarde was, maar Hannah wist wel beter.

‘Vertel eens iets over je paard?’ vroeg Nicole.

‘Ze heet Cinnamon.’

Dominic verplaatste zijn hand van haar dijbeen naar haar hand en kneep er even teder in. ‘Ze is bijna menselijk.’

‘Hoe oud was je toen je leerde paardrijden?’

‘Dat weet ik niet precies. Ik denk dat mijn moeder me op een paard heeft gezet toen ik ongeveer zo oud was als Elizabeth nu. Mijn vader en zij reden allebei in de rodeo. Zo hebben ze elkaar ook ontmoet.’

‘Leven je ouders nog?’

‘Nee, mijn moeder is vlak na de geboorte van mijn zusje gestorven. Mijn vader kreeg problemen met zijn hart en hij heeft tot zijn dood voor de post gewerkt.’

‘Kan je zusje net zo goed rijden als jij?’

‘Dat zou ze waarschijnlijk wel kunnen, maar mijn vader raakte na de dood van onze moeder in een zware depressie. Ik vrees dat hij niet echt een geduldige leraar was. Op een dag heeft ze verklaard dat ze nooit meer op de rug van een paard zou klimmen, en dat heeft ze ook niet meer gedaan.’

‘Rijden Dominic en jij wel eens samen?’

Hij knipoogde naar Hannah. ‘Dat hebben we één keer gedaan. In de nacht dat ze me heeft gered.’

‘Jou gered!’ riep zijn moeder uit. ‘Heb je een ongeluk gehad?’ Alle ogen waren nu op hen gericht.

Dominic leek dit heerlijk te vinden, maar Hannah merkte dat hij nooit rechtstreeks tegen zijn vader sprak, die aan het andere einde van de tafel zat. De oudere Giraud bestudeerde hen met een zenuwslopende intensiteit.

‘Zane en Alik hadden gelijk. Het lot heeft Hannah en mij bijeen gebracht toen mijn jeep over de kop vloog op haar grondgebied.’

Was je gewond?’ riepen de beide vrouwen samen uit.

‘Als mijn aanstaande vrouw me niet te hulp was gekomen, zou ik het waarschijnlijk niet overleefd hebben.’

‘Dat is niet waar!’ protesteerde Hannah. ‘Hij overdrijft.’ Zonder hem de kans te geven haar te interrumperen, vertelde ze de familie precies wat er die nacht was gebeurd.

‘Hannah is te bescheiden. Als je haar zo hoort, stelt het niets voor wat ze heeft gedaan, maar ik weet wel beter.’ Zijn stem klonk een tikje hees.