Plotseling papa(149)

Natuurlijk is Johnny nog te klein om hem te kunnen dragen, maar als hij oud genoeg is, zal het zo leuk zijn om hem de ring te geven en hem te vertellen waar hij is gevonden door zijn opmerkelijke vader.

Want in mijn ogen ben je een opmerkelijk man. Ik heb gezien hoe je binnen enkele minuten van een verstokte vrijgezel veranderde in een liefhebbende vader. En wat echt verbazingwekkend is, is dat je dat deed terwijl je je genialiteit aanwendde om een trein te ontwikkelen die de wereld versteld zal doen staan.

Ik hoop dat je zoon bij machte zal zijn om in jouw voetsporen te treden.

Prettige kerstdagen

Meg





Zane kon geen woorden vinden om zijn gevoelens te uiten. Naar adem happend, opende hij het fluwelen doosje. Daarin lagen twee ringen met een grote vuurrode steen in het midden.



Met trillende hand pakte hij er een van de ringen uit en hield hem tegen het licht. De intensiteit van de kleur was adembenemend. Toen zag hij de inscriptie die aan de binnenzijde van de ring was gegraveerd. ‘Tooele.’

Hij pakte de andere ring. Daarin waren de woorden ‘San Francisco’ gegraveerd. Hij kneep even zijn ogen dicht.

‘Meg?’ Hij fluisterde haar naam en klemde de beide ringen in zijn handpalm.

Hij moest eerst zijn emoties weer onder controle zien te krijgen, voordat hij terug kon gaan naar haar.

‘Alles in orde, mon vieux?’

Zane draaide zich met een ruk om. Hij had niet gehoord dat Dominic de keuken was binnen gekomen met zijn dochtertje op de arm, die tranen in haar ogen had.

‘Ik vrees dat ze niet wist waar ze was toen ze wakker werd en dat ze Johnny wakker heeft gemaakt. Meg is nu bij hem.’ Hij trok een donkere wenkbrauw op. ‘Het is maar goed dat Alik en Blaire hebben besloten om Nicky vannacht bij zich te houden, want anders —’

‘Anders zouden we hier straks allemaal zitten?’ maakte Alik de zin voor hem af.

Dom grijnsde naar de volgende middernachtelijke bezoeker van de keuken. ‘Omdat Blaire nog slaapt, dacht ik dat ik beter even kon gaan kijken wat er hier aan de hand was.’

‘Ik wou dat ik het wist,’ mompelde Dominic met een veelzeggende blik in Zanes richting.

‘Hier.’ Hij overhandigde hen de kerstkaart. Dom hield hem bij Elizabeth uit de buurt zodat beide mannen hem konden lezen.

Toen ze uiteindelijk hun hoofden ophieven, gaf Zane hen allebei een ring. Hun stilzwijgen sprak boekdelen.

‘O!’ riep Meg verbaasd uit, toen ze de keuken in kwam met Johnny op haar arm, die luidkeels te kennen gaf dat hij honger had. Zanes ogen mijdend, liep ze naar de koelkast om een flesje te pakken.

Plotseling kwam Zane in actie. Hij pakte de steelpan en vulde hem met warm water. Toen ze hem de fles bracht, nam hij haar en de baby in zijn armen. Zonder zich te bekommeren om haar reactie, druk hij zijn lippen in haar hals, op het plekje dat het zoetste geurde.

‘Wacht maar eens tot we alleen zijn, dan zul je merken hoe blij ik ben met je cadeau,’ mompelde hij.

Toen hij haar uiteindelijk losliet, lag er een blos op haar wangen. Terwijl zij de fles in het water zette, overhandigden de mannen Zane de ringen.

Omdat hij zijn trouwring aan zijn linkerhand droeg, schoof Zane de ring die Meg voor hem had gemaakt aan de ringvinger van zijn rechterhand. Hij had niet perfecter kunnen passen.

Alik wendde zich naar Meg. ‘Ik wil mijn ring ook.’

‘Ja, we voelen er niets voor om te wachten totdat de zon weer op is,’ viel Dom hem bij.

Grinnikend drukte ze de jammerende baby dichter tegen zich aan. ‘Jullie zijn onverbeterlijk. Ga ze dan maar halen. Ze zitten in jullie kousen aan de schoorsteenmantel.’

Dom keerde als eerste terug in de keuken en liet zich door Elizabeth helpen bij het uitpakken. Alik volgde een seconde later. Iedereen bekeek de stenen om beurten tegen het licht van de plafonnière.

Zane was van mening dat de zilveren zetting minstens even mooi was als de gouden. In deze ringen was ‘Laramie’ en ‘New York’ gegraveerd. Weldra droegen de mannen alle drie hun ring.

‘Dit vraagt volgens mij om een toast.’ Dominic ontkurkte een fles champagne, die afkomstig was uit de kelder van zijn huis in Vence. Hij schonk voor iedereen een glas in. ‘Nog niet, petite,’ zei hij grinnikend toen Elizabeth naar zijn glas greep. ‘Op la belle Meg. Salut.’

Iedereen nam een slok, en toen wijdde ook Alik een volgende toast aan Meg. ‘Ik moet je feliciteren met deze bijzondere vondst. Ik ben ook stenenverzamelaar, maar ik heb nog nooit zoiets prachtigs gevonden. En de manier waarop je de stenen hebt verwerkt, verraadt je kunstenaarschap. Maar deze vondst mag dan nog zo spectaculair zijn, we moeten eigenlijk Zane feliciteren, die een nog grotere schat heeft gevonden en haar heeft geïntroduceerd in onze kring.’

Zane merkte dat Meg zich onbehaaglijk begon te voelen, maar hij zou haar onder geen beding laten vluchten. Om dat te voorkomen, sloeg hij zijn arm om haar middel. Hij kon zich niet herinneren dat hij zich ooit zo gelukkig had gevoeld.