Onbewaakt ogenblik(64)
King wees naar de donkerblauwe Toyota Land Cruiser met imperiaal die op het parkeerterrein stond.
‘Is die van jou?’
Ze knikte. ‘In mijn vrije tijd doe ik veel aan sport, en in dit ding kan ik overal komen waar ik maar wil en alles meenemen wat ik maar nodig heb.’
‘Je bent een agent van de Secret Service, dus wanneer heb jij nou vrij?’
Ze gingen aan een tafeltje achterin zitten. Het was er niet erg druk en ze genoten zoveel privacy als je in een openbare ruimte maar kon verwachten.
Toen de ober kwam en vroeg of ze wilden bestellen, zei Michelle onmiddellijk: ‘Ja, meneer.’
King moest glimlachen, maar zei niets voordat de ober weg was.
‘Het heeft me jaren gekost om daaroverheen te komen.’
‘Waaroverheen?’ vroeg ze.
‘De gewoonte om iedereen aan te spreken met “meneer”.’
Ze haalde haar schouders op. ‘Volgens mij heb ik me nooit gerealiseerd dat ik dat doe.’
‘Waarom zou je ook? Het is zo’n tweede natuur geworden. Net als een heleboel andere dingen.’ Hij tuurde peinzend voor zich uit. ‘Er is één ding aan jou dat me dwarszit.’
Er speelde een flauwe glimlach om haar lippen. ‘Eén maar? Dat stelt me teleur.’
‘Waarom is zo’n superintelligente sportster als jij eigenlijk bij de politie gegaan? Niet dat er iets mis mee is, maar het lijkt me dat je ook wel andere mogelijkheden had.’
‘Het is genetisch, denk ik. Mijn vader, broer, ooms en neven zijn allemaal agent. Mijn vader is hoofdcommissaris van Nashville. Ik wilde het eerste meisje in de familie zijn dat ook bij de politie ging. Ik heb een jaar bij de politie van Tennessee gewerkt en toen besloot ik het vaste familiepatroon te doorbreken en me aan te melden bij de Secret Service. Ik ben aangenomen en de rest is je bekend.’
Toen de ober het eten had gebracht, begon Michelle enthousiast te eten terwijl King stilletjes wat van zijn wijn nipte.
‘Ik neem aan dat je hier wel eerder bent geweest?’ zei ze tussen twee happen door.
King knikte en nadat hij zijn glas bordeaux had leeggedronken begon ook hij te eten. ‘Ik kom hier wel eens met cliënten, vrienden en andere advocaten. Er zijn hier in de omgeving een heleboel restaurants die net zo goed of zelfs beter zijn, maar die houden zich goed verborgen in allerlei uithoeken.’
‘Doe je strafrecht? Processen en zo?’
‘Nee. Erfrecht, beheer van nalatenschappen en zakelijke transacties.’
‘Vind je het leuk?’
‘Ik kan er de rekeningen van betalen. Het is niet het meest opwindende werk ter wereld, maar de omgeving is prachtig.’
‘Ja, echt heel mooi. Ik kan begrijpen waarom je hier bent gaan wonen.’
‘Het heeft zijn goede en zijn slechte kanten. Soms kun je ten onrechte het gevoel krijgen dat de stress en de narigheid van de rest van de wereld hier geen vat op je hebben.’