Marcolini broers 01(45)

‘Het spijt me,’ zei hij nors. ‘Ik had niet zo tegen je moeten schreeuwen.’

‘Ik had je anders wel verteld waar ik heen ging, maar ik dacht dat je laat terug zou zijn. Dat stond op het briefje dat je vanmorgen voor me hebt achtergelaten.’

Zijn ogen richtten zich weer op haar. ‘We gingen sneller door de lijst heen dan ik verwacht had. Een van de operaties moest uitgesteld worden tot volgende week, omdat de patiënt stollingsproblemen had.’

Een moment lang bleef het stil. Toen zei Claire: ‘Ik wil eigenlijk even douchen. Ik heb het gevoel dat ik onder de haartjes en verf zit.’ Daarna wilde ze langs hem heen lopen, maar hij pakte haar bij haar arm en hield haar tegen.

‘Claire.’

Toen ze hem aankeek en de vermoeidheid in zijn ogen zag, smolt ze. ‘Ja?’ vroeg ze, bijna fluisterend.

‘Ik heb iets voor je.’ Zijn andere hand verdween in zijn broekzak.

Ze hield haar adem in, terwijl hij haar twee fluwelen doosjes overhandigde. Toen ze de eerste opendeed, zag ze een prachtige diamanten verlovingsring schitteren. In het tweede zat een al even mooie trouwring, bezet met diamanten. Nog voor ze ze aan haar vinger schoof, wist ze dat ze perfect zouden passen.

Toen de ringen op hun plek zaten, keek ze hem weer aan, maar zijn blik was moeilijk te doorgronden. ‘Dank je, Antonio,’ zei ze zachtjes. ‘Ze zijn echt prachtig. Dat heeft je vast een fortuin gekost.’

Nonchalant haalde hij een van zijn brede schouders op. ‘Ik wil niet dat mensen denken dat ik je geen mooie sieraden kan of wil geven.’

Dat kwam hard aan, maar ze probeerde het niet te laten merken. ‘Er is vast niemand die denkt dat je me verwaarloost, gezien al het geld dat je aan me hebt uitgegeven in de afgelopen vierentwintig uur.’

Een gespannen moment lang observeerde hij haar. ‘Waarom heb je me niet verteld dat je een paar weken nadat je was teruggegaan naar Australië een grote donatie hebt gedaan aan de neonatale afdeling van het St. Patrick’s Hospital?’ vroeg hij.

Ze perste haar lippen op elkaar. Destijds had ze de directeur gevraagd om haar naam nergens te vermelden, en hij had haar ervan verzekerd dat niemand er ooit achter zou komen wie de donatie had gedaan.

‘Claire?’

‘Hoe weet je dat?’

‘Sommige dingen zijn moeilijk geheim te houden,’ zei hij met die ondoorgrondelijke blik op zijn gezicht.

Afwezig speelde ze met de ringen om haar vinger. ‘Het is blijkbaar nogal belangrijk voor je om zo veel mogelijk over mij te weten te komen.’ Ze keek naar hem op en vroeg: ‘Moet ik uitkijken naar een man in een beige regenjas?’

Zijn mond vertrok. ‘Ik wil graag dat je me voortaan op de hoogte houdt van wat je doet.’

‘Waarom? Zodat je alles wat ik doe in de gaten kunt houden alsof ik een gevangene ben?’

‘Ik wil alleen graag weten waar je bent en met wie,’ zei hij. Na een moment stilte voegde hij eraan toe: ‘Ik was bezorgd om je vanavond.’

‘Bezorgd?’ vroeg ze met opgetrokken wenkbrauwen. ‘Was je bezorgd over mijn welzijn of was je bang dat ik je ontsnapt was?’

Zijn kaak verkrampte en zijn donkere, harde blik bleef de hare vasthouden. ‘Als je plannen hebt om te vertrekken, vergeet dan niet dat je broer na één telefoontje van mij achter de tralies zit.’

Haar blik schoot richting zijn mobiele telefoon. ‘Daar kun je niet eeuwig mee blijven dreigen,’ zei ze. ‘Het wordt al iets minder overtuigend, vind je ook niet?’

Hij liep op haar af en dwong haar met zijn hand onder haar kin hem aan te kijken. ‘Het voldoet voor nu,’ zei hij, waarna hij langzaam maar onverbiddelijk zijn mond naar de hare bracht.

Toen zijn kus intenser werd, rilde ze, en ze sloeg haar armen om zijn nek. Ondertussen stonden al haar zintuigen op scherp. Zijn tong danste een sexy tango met de hare, en met elke sensuele beweging werd haar verlangen naar hem groter. Haar lichaam genoot toen ze zijn opwinding voelde groeien. Hij liet zijn handen langs haar zij glijden, pakte haar bij de heupen en trok haar dichter tegen zich aan.

Zijn kus werd nog bedwelmender. De strelingen van zijn tong deden haar zuchten van genot. Vervolgens verplaatsten zijn handen zich van haar middel naar de onderkant van haar borsten. Met zijn duimen wreef hij over haar tepels, tergend langzaam, wat nog een kreet van genot bij haar losmaakte.

‘Ik wil je naakt zien,’ zei hij met zijn mond nog tegen de hare. ‘Nu.’

Ze rilde toen hij haar borsten in zijn handen nam. ‘Ik heb echt een douche nodig…’

‘Goed idee,’ zei hij, waarna hij haar moeiteloos optilde en naar de badkamer droeg. ‘Ik kan er ook wel eentje gebruiken.’

Het was haar niet duidelijk wie precies wie uitkleedde, maar het leek of ze binnen enkele seconden naakt onder de hete straal van de douche stonden. Zijn mond deed dingen met de gevoelige zijkant van haar hals waar haar knieën week van werden. Met een scheef hoofd sloot ze genietend haar ogen, terwijl zijn lippen en tong tergend langzaam richting de welving van haar borsten bewogen.