Kussen Voor De Camera(46)

Dat is niet voldoende, lieverd.

Met een brede glimlach nam hij de spullen van haar over.

Toen ze zenuwachtig met haar ogen knipperde, stimuleerde dat hem alleen maar.

Toe maar. Zet het maar op een lopen. Probeer het.

‘Gefeliciteerd,’ zei ze met een schuchter handgebaar naar het veld achter hen.

‘Ja, goede wedstrijd, hè?’ Terwijl hij met zijn onderarm het zweet van zijn voorhoofd veegde, zag hij haar die beweging verlangend volgen.

‘Je was geweldig.’

‘Het was fijn om weer op het veld te zijn.’ Om een uitlaatklep te hebben voor de spanning van de afgelopen maand. Maar hij wist nog een betere. En voor het einde van de dag wilde hij daar gebruik van maken.

Plotseling had hij haast om terug te gaan naar haar appartement en zijn plan ten uitvoer te brengen. Hij bukte zich om zijn sporttas te pakken, maar toen hij weer rechtop ging staan, verstijfde hij. De blik in haar bruine ogen was koud en hard.

Dat beviel hem niet. Ze dacht te veel na.

Hij wist echter precies hoe hij haar daarmee moest laten ophouden.

Nadat hij zijn blik had afgewend, hing hij de tas over zijn schouder. ‘Laten we gaan.’



De terugrit naar de binnenstad duurde langer dan hij prettig vond. Ze kreeg te veel tijd om haar verdedigingsstrategie te overpeinzen. Een poos lang probeerde hij het gesprek gaande te houden, maar ze was er met haar hoofd niet bij, en uiteindelijk liet hij haar met rust.

Bij thuiskomst probeerde ze hem af te poeieren, maar ze hadden afgesproken dat ze zich in zwangerschapsgymnastiek zouden gaan verdiepen, en dat verschafte hem toegang tot haar appartement. Vervolgens was het gewoon een kwestie van haar verdediging afbreken… kledingstuk voor kledingstuk. Hij had graag een foto gemaakt van de manier waarop haar mond openviel toen hij zijn sporttrui over zijn hoofd trok. Hoewel hij niets liet merken, genoot hij van haar reactie op zijn weinig subtiele striptease.

Hoe kon ze er bezwaar tegen hebben dat hij zich eerst even ging opfrissen? Tegen de tijd dat hij naar de badkamer liep, trilde ze en was ze niet meer in staat naar hem te kijken.

Prachtig. En dat was nog maar het begin.



‘Hé, schat?’ riep Nate vanuit de hal.

Payton keek op van het tijdschrift dat ze de afgelopen tien minuten vruchteloos had geprobeerd te lezen in een poging haar gedachten af te leiden van wat er onder haar douche gebeurde. Helaas bleef ze beelden zien van een gespierd, ingezeept mannenlichaam onder een warme waterstraal. En dat was niet goed.

Hoofdschuddend stond ze op en riep terug: ‘Wat…’ Verder kwam ze echter niet.

‘Is mijn tas daar?’ Hij stond glimlachend in de hal met een witte handdoek om zijn heupen en wreef met een andere handdoek zijn haren droog.

Langzaam stroomde alle lucht uit haar longen, waardoor ze zich leeg en zwak ging voelen. Verward en duizelig. Vervuld met zowel verlangen als afschuw viel ze terug in haar stoel.

Zijn glimlach maakte plaats voor een bezorgde frons terwijl hij naast haar knielde. ‘Payton, lieverd, gaat het?’

‘Ja… nee,’ stamelde ze. ‘Niets aan de hand…’ Maar hij was zo dichtbij dat ze de vochtige warmte van zijn huid kon voelen en de waterdruppeltjes op zijn borst en schouders kon zien.

‘Je bent bleek.’ Zijn diepe bariton weerklonk bij haar oor. En toen bewogen zijn grote handen zich onderzoekend over haar heen.

Ze wist dat ze hem moest tegenhouden, maar daartoe kon ze de kracht niet opbrengen.

‘Je klieren zijn niet opgezwollen,’ constateerde hij.

‘Nate.’ Haar stem was zo zwak dat zelfs zij er niet naar zou luisteren.

Ondertussen gleden zijn vingers langs haar hals. ‘Koude rillingen.’ Ze gingen over haar kin naar haar wangen, en toen langzaam naar haar voorhoofd. ‘Warm, maar niet koortsig.’

Terwijl hij met zijn duim een halve cirkel over haar wang trok, keek hij haar diep in de ogen. Zo diep dat zijn blik doordrong tot het geheime plekje dat de zetel van haar dromen was.

Zeg het. Zeg dat je van me houdt. Geef me iets. Wat dan ook.

‘Je pupillen zijn verwijd,’ mompelde hij.

Er mankeerde haar echter niets. Behalve dat de verleiding haar een stap dichter bij de ondergang had gebracht. Daardoor joeg haar pols en smeekte haar lichaam om het contact dat ze zo had gemist.

Ze verlangde naar hem. Had hem nodig. En als het alleen om haar was gegaan… Maar dat was niet het geval.

Terwijl ze slikte, dacht ze aan haar baby. ‘Met mijn ogen is niets aan de hand, Nate.’

‘Wat is er dan?’ daagde hij haar uit met vuur in zijn blik dat haar deed gloeien.

Zeg het hem. Maar als ze het uitsprak en hem liet weten welke uitwerking het op haar had hem zo te zien, zou hij daar misbruik van maken en –

Wacht. De tas in de hal? Dat kon niet. De douche. De striptease compleet met het uitrekken van al die spieren. Dat zou hij niet durven! Maar dit was Nate, en hij had besloten wat hij wilde. Van anderen trok hij zich niets aan.