Kussen Voor De Camera(36)

‘Ja, dat besef ik.’



Klop, klop, klop, klop… ‘Payton, doe open.’

Brandt. Toen hij bij terugkomst in hun ouderlijk huis had ontdekt dat ze was vertrokken, moest hij meteen in zijn auto zijn gesprongen.

Hier had ze helemaal geen zin in. Ze had er geen behoefte aan op haar huid te worden gezeten door haar grote broer. Als ze gewoon niet opendeed, ging hij misschien wel weg.

‘Ik weet dat je thuis bent.’ Natuurlijk. Haar auto stond voor de deur, en het licht in haar appartement brandde.

Met een zucht legde ze de pocket neer die ze net had gepakt en stond op.

Toen ze de deur had geopend, keek haar broer haar aan met het teleurgestelde gezicht waarin hun moeder ook zo goed was. ‘Het is je gelukt. Clint heeft er zijn buik van vol.’

‘Het was niet mijn bedoeling hem te kwetsen, Brandt, Maar ik ben blij dat hij me eindelijk gelooft.’

‘Je vergooit je toekomst voor een of ander… avontuurtje. Want dat is het, nietwaar? Nate Evans, de Vrijgezel van het Jaar. Ben je niet goed bij je hoofd? Hij werkt de ene vrouw na de andere af.’

‘Hou je mond, Brandt. Je weet niet wat Nate en ik samen hebben –’

‘En ik wil het niet weten ook. Het enige wat ik weet, is dat nu pappa er niet meer is ik degene ben die voor je zorgt.’

Ze snoof. ‘Ik heb niemand nodig om voor me te zorgen. En zeker niet iemand die niet kan begrijpen welke keuzes ik in mijn leven maak.’

Toen mompelde ze iets en deed enkele stappen bij hem vandaan.

‘Noemde je me een “lulhannes”?’

Dat klopte. Het bloed steeg naar haar wangen, maar ze weigerde bakzeil te halen. ‘Wie de schoen past…’

Plotseling drong de dwaasheid van haar binnensmondse belediging tot hen door. Haar broer ontspande zich, leunde tegen de muur achter hem en slaakte een diepe zucht. ‘Ik snap je gevoelens, Payton. Waar het pappa betreft. Je hebt heel lang je best gedaan om volmaakt te zijn, en dat sloopte je en maakte je kwaad. Maar op hem kon je niet boos worden. Dat hij een zwak hart had, kon hij niet helpen. Dus bleef je proberen alles goed te doen. Voor hem te zorgen. Maar na al die moeite ging hij toch dood. Dat kwam hard aan. Ik weet het.’

In haar ogen brandden tranen toen haar broer verwoordde waarover ze al een jaar verdriet had. ‘Het was alsof al mijn inspanningen voor niets waren geweest.’

‘En wil je nu even niet meer het brave meisje zijn? Is dat waar dit gedoe met Nate om gaat? Met het appartement? Clint? Alle grote beslissingen die je het afgelopen jaar hebt genomen, zou pappa grondig hebben verafschuwd. Probeer je het hem betaald te zetten? Wil je hem laten zien wat er gebeurt als hij zich niet aan zijn deel van de afspraak houdt en niet blijft leven?’

Haar keel was zo droog dat ze niet tot spreken in staat was. Ze schudde haar hoofd en knipperde de tranen weg. ‘Nee. Het gaat om eerlijk tegen mezelf zijn. Mijn eigen leven leiden. Het mijne. Niet het zijne. Het werk dat ik wil doen. Het appartement dat ik me kan permitteren.’ De man van wie ik hou.

Brandt keek het appartement rond alsof hij aan haar woorden twijfelde. Toen ging hij rechtop staan en stak zijn handen diep in zijn zakken. ‘Op weg naar mamma hadden Clint en ik het over de tijd waarin jullie tweeën iets samen kregen. Blijkbaar had hij je gevraagd wat je van een relatie verwachtte.’

Ze haalde diep adem, want ze wist waar dit heen ging.

‘Je zei: “Een gezin en geborgenheid, vertrouwen en saamhorigheid”. Volgens mij heeft hij die avond besloten dat hij met je wilde trouwen.’

Dat had ze ook geweten. Ze had zich gerealiseerd dat Clint precies de juiste echtgenoot was. Maar niettemin was ze teruggeschrokken iedere keer dat hij over trouwen was begonnen.

Brandt leek haar gedachten te volgen. ‘Je hebt hem een eerlijk antwoord gegeven, ook al was hij niet de ware. Die dingen wil je nog steeds, hè?’

Toen ze niet antwoordde, fronste hij zijn wenkbrauwen. ‘Wat vindt Nate Evans van die wensen? Ik neem aan dat hij ze kent. Of strekt de eerlijkheid die je zo belangrijk zegt te vinden zich niet tot hem uit?’

‘Met Nate is het anders. Op dit moment zijn we geen van beiden geïnteresseerd in een langdurige vaste relatie.’

Hij lachte spottend. ‘Juist, ja. Tegen wie lieg je nu, Payton?’

Ze opende haar mond om hem het te ontkennen, maar hij sprak al verder. ‘Ben je ook maar een minuut eerlijk geweest tegen die vent? Heeft hij enig idee van hoelang je naar hem hebt gesmacht? Ik wil er een flinke hoeveelheid aandelen van Liss onder verwedden dat hij dat niet weet. En dat hij ook niet weet hoe moeilijk je het op je werk hebt doordat je voortdurend in de krant staat.’

‘Op mijn werk gaat het de laatste tijd beter –’

‘Het doet me genoegen dat te horen, maar kom op, Payton, de laatste keer dat we het hierover hadden, was je vastbesloten niet meer in de schijnwerpers te komen. Je hield bij hoog en bij laag vol dat je na de bruiloft waarop jij en Evans waren betrapt uit de publiciteit zou blijven. Maar vervolgens ben je de afgelopen maand vaker in het nieuws geweest dan ik het hele jaar.’