Kussen Voor De Camera(11)
Hij kon toch niet belédigd zijn?
‘Je was geen maagd.’ Het klonk meer als een smeekbede dan als de vaststelling van een feit of een vraag.
Verbijsterd als ze was, voelde ze dat hij doodsbang was dat ze zoiets bijzonders voor hem had bewaard. Dat de nacht die hij haar had gegeven op voorwaarde dat het niets zou betekenen, zo belangrijk was. Dat ze hem had misleid.
‘Nee!’ Heftig schudde ze haar hoofd. ‘Ik kan je verzekeren dat ik geen maagd was! Wat ik bedoelde, was dat dit mijn eerste seks uitsluitend om de seks was.’ Het begin van haar roekeloze avontuur. Hij hoefde niet te weten hoe bijzonder het voor haar was om met hem samen te zijn. Na vandaag het nooit meer een punt zijn. ‘Geen paniek.’
Zijn opluchting was bijna tastbaar. Toen keek hij haar peinzend aan en streek een verwarde krul achter haar oor. ‘Is het geen probleem voor je, Payton? Dat afgelopen nacht de enige nacht zal zijn?’
Ze haalde diep adem. ‘Niet als we vrienden kunnen blijven.’
De eerste minuten nadat hun kus in de gang bij de keuken echt was geworden, was ze zich misschien te buiten gegaan aan een fantasie waarin er sprake kon zijn van meer. Maar ze had al snel begrepen dat het geen zich ontwikkelende romance was. En hoewel ze ergens om hem gaf op een manier die hij niet mocht weten, was er ook de opwinding van de nacht waarin ze zonder schuldgevoelens haar hartstochten de vrije teugel had gegeven. Een nacht die alleen hij haar had kunnen geven. Omdat ze hem vertrouwde.
‘Vrienden,’ zei hij alsof hij het woord testte.
‘Ja. Ik heb je gemist in mijn leven. Ik wil je niet nog een keer kwijtraken.’
Ernstig keek hij haar aan. ‘Denk je dat je bevriend met me kunt zijn zonder dat dit…’ Hij maakte een handgebaar naar hen beiden. ‘…in de weg staat?’
Ze wist het heel zeker. Dat was ze jaren geweest voor hij uit haar leven was verdwenen. ‘Ik kan het als jij het ook kunt. Ook al merk je niet of je een maagd in je bed hebt,’ voegde ze er plagend aan toe.
Lachend rolde hij op zijn rug en trok haar boven op zich. ‘Dat zul je me nog een tijd blijven nadragen, hè?’
Ze kneep haar ogen halfdicht. ‘Waarschijnlijk wel.’
Hij glimlachte ontspannen en vroeg: ‘Maar wat vond je verder van vannacht?’
Hoe kan hij dat nu vragen, dacht ze, terwijl ze haar blik over zijn mannelijke perfectie liet gaan.
‘Het was heel… intens zonder… serieus te zijn. Geen kaarslicht en beloften van eeuwigdurende liefde.’
Hij liet zijn vinger over de ronding van haar schouder glijden. ‘Hou je niet van dat soort dingen?’
Nadat ze even schuldig haar blik had afgewend, keek ze hem weer aan. ‘Jawel. Ik zal ongetwijfeld –’ Ze zweeg abrupt. Wanneer het zich voordeed, zou ze er waarschijnlijk van genieten. Als hij haar die dingen had willen geven…
Maar dat wilde hij niet, en daarvan was ze zich bewust. Het enige eeuwigdurende in hun toekomst was de schoolmeisjesverliefdheid die vermoedelijk nooit zou overgaan. En vriendschap, als ze geluk had. ‘Wat ik bedoel is dat dit zo… hartstochtelijk was, en voor mij is het dat nooit eerder geweest. Impulsief. Opwindend.’ Ze voelde een blos naar haar wangen stijgen. ‘Geen verplichtingen. Geen verwachtingen.’
‘Verdorie, als ik dat had geweten, had ik niet zo mijn best gedaan.’
Lachend gaf ze hem een klap tegen zijn borst. ‘Je weet best over wat voor soort verwachtingen ik het heb. Langetermijnverwachtingen.’ Het zou onmogelijk zijn met hem naar bed te gaan zonder verwachtingen. ‘Nog nooit heb ik het zo… leuk gehad. Was het zo… vrij. Mijn andere ervaring was heel anders.’
Dat wekte duidelijk zijn verbazing. ‘Je “andere ervaring”? Enkelvoud? Ik bedoel, ik wist dat je ervaring beperkt is, maar was die idioot je eerste?’
‘Nate! Kun je niet tenminste doen alsof je niet weet over wie ik het heb? En hij is geen idioot.’ Clint was niet volmaakt. Verre van dat. Met hem was het er altijd beleefd toegegaan. Prettig. Maar nooit heftig en vurig. Het was niet écht geweest. Hoe had het dat ook kunnen zijn terwijl het een relatie was geweest tussen twee mensen van wie er een niet had bestaan? Niet dat Clint dat ooit had gemerkt. Maar toch leek het niet eerlijk om over zijn gebrek aan creativiteit en energie te praten met een man die zo ver boven zijn niveau was.
‘Ongelooflijk dat je Clínt als eerste met je naar bed hebt laten gaan.’
Een teleurstelling uit een ver verleden stak de gefrustreerde kop op en maakte dat ze stekelig reageerde. ‘Nou, jij was geen kandidaat,’ snauwde ze. ‘En iemand moest de eerste zijn.’
Hij fronste zijn wenkbrauwen. ‘Gelukkig heb je het me nooit aangeboden.’