Kus(97)

Shauna legde haar hand op Rudy’s knie en deed haar best om haar stem zacht en gelijkmatig te houden. ‘Landon, ik weet vrij zeker dat mijn vermoedens klopten – niet over jou, maar over het geld. En ik ben er nog zekerder van dat het ongeluk helemaal geen ongeluk was. Iemand heeft het geënsceneerd.’

Landon schudde zijn hoofd en zwaaide met zijn vinger naar zijn dochter. ‘Je wilt je aan je verantwoordelijkheid onttrekken, Shauna. Daar gaat het om. Maar met wat voor rare ideeën je ook komt aanzetten, je blijft verantwoordelijk.’

‘Wayne, Trent en Leon zijn in de positie om het beleid van MMV te regelen op elke manier die hun voordeel oplevert.’

Landon pakte zijn glas van het bureau en liep naar de bar. ‘Dit klinkt als die halfbakken theorie waarmee die verslaggever je opzadelt. Hoe heet hij ook alweer? Lopez?’

Shauna was blij dat haar vader niet naar haar keek. Ze wilde Miguel er op dit moment nog niet bij betrekken.

‘Ik overspeelde mijn hand en stelde Wayne de verkeerde vragen. Hij had mij door.’

‘Hij zou naar Wilde gegaan zijn en Wilde zou naar mij toe gekomen zijn, en mijn geschillen met jou zouden heel wat gecompliceerder zijn geweest dan ze nu al zijn.’ Landon schonk wat whisky over de ijsklontjes in het glas.

Shauna stond op, liep door de kamer heen en ging naast haar vader staan. Ze moest kalm blijven – voor Rudy – en ze hoopte dat hij zo eerlijk zou zijn om open kaart met haar te spelen. Om hun verstoorde relatie te herstellen.

‘Hij ging naar Wilde, maar die twee gingen niet naar jou toe. Je begrijpt toch wel dat ze jou erbuiten wilden houden? Hoe minder je weet, hoe minder schuldig je bent.’

Hij draaide zich naar haar om. ‘Het enige waaraan ik mij schuldig heb gemaakt, is het tolereren van jouw behoefte aan aandacht.’

Ze keek hem smekend aan om hem eraan te herinneren dat Rudy nog steeds bij hen in de kamer was. Landon nam een slok van zijn whisky.

‘Natuurlijk ben je onschuldig.’ Ze legde haar hand op zijn arm. ‘Maar Wayne… Landon, ik kan bewijzen dat hij geprobeerd heeft mij te vermoorden.’ Ze wees naar Rudy. ‘Wayne heeft dit gedaan. Oom Trent heeft dit gedaan. Niet ik.’

‘Ik geloof er geen woord van.’

Hij was ongevoelig voor haar aanraking. Ze kreeg niets van hem los.

‘Ze gingen ervan uit dat Rudy niet in die auto zat.’

‘Wilde zou het tegengehouden hebben.’

‘Maar Wayne had alles al op gang gebracht. Pa. Zie je dan niet wat er aan de hand is?’

Landon liet zich gaan met net voldoende zelfbeheersing om zijn zoon te beschermen. Hij had zijn stem en emoties onder controle, maar in het schemerlicht van de kamer was zijn gezicht vuurrood. Hij zette zijn glas op de bar en boog zich naar Shauna toe.

‘Als Wilde en Spade bij iets illegaals betrokken waren, en als ze dachten dat jij dat aan de kaak zou stellen, dan hadden ze tientallen andere mogelijkheden gehad om je het zwijgen op te leggen. Ze zouden mijn advies gevraagd hebben. Ze leven en ademen op mijn gezag. En als ik er iets van geweten zou hebben en als ik dan zo’n oneerlijke vent was dat ik de zaak moest verdoezelen, dan zou ik die geschifte Lopez wel uitgeschakeld hebben, niet mijn eigen kinderen.’

‘Wayne probeerde ook hem te vermoorden.’

Landon sloot geïrriteerd zijn ogen.

‘Miguel Lopez zat bij mij in de auto.’

‘Waren jullie samen op die receptie? Wat denk je dat dit over je beweegredenen zegt, Shauna? En waarom liet hij zich niet zien? Waarom werd er niets over hem gezegd in het rapport over het ongeluk? Ben jij de enige die hem gezien heeft? Wayne heeft zeker ook die drugs in je auto gelegd?’

Shauna keek naar Rudy, niet in staat om hem tot andere gedachten te brengen.

‘En wie heeft onze dierbare Wayne Spade nog meer geprobeerd te vermoorden?’

Het leek haar maar beter om op dit moment niets over Corbin Smith te zeggen.

‘Mensen begaan geen moord om geld wit te wassen, meisje. Ze begaan geen moord voor een witte-boordenmisdaad.’

‘Nee, dat doen ze niet. Ze moorden om het presidentschap te winnen, Landon. Luister naar me. Er is hier iets veel groters gaande dan wij ons realiseren. Ik weet nog niet wat het is, maar ik beloof je – als het groot genoeg is om ervoor over lijken te gaan, is het groot genoeg om alles te vernietigen waar jij ooit voor gewerkt hebt.’

Ze nam zijn gezicht in haar handen alsof hij het kind was. ‘Pa. Ik ben alleen maar hier omdat ik het niet zou kunnen verdragen dat te zien gebeuren.’

Terwijl ze het zei, was ze niet al te verbaasd toen het tot haar doordrong dat ze het meende. Ze voelde dat de kloof tussen hen zich een fractie sloot, alsof hij zijn verweer tegen haar aflegde. Zou hij haar toegang verschaffen tot zijn eigen geest? Wilde ze dat?