Kus(72)

Zowel Shauna als Wayne keek Beeson gespannen aan. ‘Ik heb nog niet met mijn advocaat gepraat,’ zei Shauna bits.

Beeson keek haar nadenkend aan. ‘Misschien heeft het water het bewijs vernietigd, maar volgens mij was de fles doelbewust schoongeveegd.’

‘Ik dacht dat dit onder de jurisdictie van de sheriff viel,’ zei Wayne.

‘We zijn niet zo territoriaal als u misschien denkt,’ zei Beeson. ‘Maar ik ben nog niet klaar met mijn theorie: plaatselijke verslaggever-fotograaf, wat hij dan ook is, realiseert zich dat hij in het bezit is van doorslaggevend bewijs…’

‘Wat voor bewijs?’

Beeson trok zijn wenkbrauwen op. ‘… en in plaats van naar de autoriteiten te gaan, besluit hij uw vroegere leven na te gaan, stalkt hij u en chanteert hij u.’

Shauna zakte onderuit op haar stoel en Wayne legde zijn hand op haar schouder. Ze schudde hem af. Rechercheur Beeson bleek niet het teerhartige groentje te zijn waarvoor ze hem had aangezien.

‘U bent woedend. U wilt hier onderuit en u regelt een ontmoeting met hem om hem het zwijgen op te leggen.’

‘Dat heb ik niet gedaan.’

‘En omdat hij u in een gevecht de baas zou zijn, verschaft u zich toegang tot zijn flat – om de een of andere reden heeft hij ervan afgezien de sloten te veranderen…’

‘De deur was open.’

‘… en vermoordt u hem in zijn slaap.’

Ze schudde haar hoofd.

‘U hebt geen enkel bewijs,’ zei Wayne.

‘Mevrouw McAllister, waar is de camera van Corbin Smith?’

Shauna schrok. Ze kon Wayne niet laten weten dat zij hem had. ‘Die was verdwenen toen we die morgen in zijn flat kwamen.’

‘Toen u met meneer Spade in de flat kwam, was hij verdwenen. U had hem de voorafgaande avond al meegenomen. Waar hebt u hem gelaten?’

‘Ik heb hem niet meegenomen,’ fluisterde ze. ‘Hij was er niet.’

‘Shauna, schat, hij is alleen maar aan het vissen.’ Wayne legde zijn hand onder Shauna’s arm en leidde haar naar de deur. Ze kreeg kramp in haar maag. Ze zat hier in een kamer met een man die haar wilde vermoorden en een rechercheur die haar wilde veroordelen. ‘Staat ze onder arrest?’

Als Beeson haar zou arresteren, had ze een kans om hem op andere gedachten te brengen zonder dat Wayne in de buurt was om te luisteren. Maar een arrestatie zou de zaak nog ingewikkelder maken.

‘Nog niet.’

‘Dan blijft ze hier niet langer om uw valse beschuldigingen aan te horen.’

Wat een arrogantie.

‘Ik neem na de lunch weer contact met u op, mevrouw McAllister. Blijf in de buurt.’



Het zonlicht viel door de bomenrij die langs de oprit naar het huis van McAllister liep. De bomen liepen nog niet uit en de kale takken wierpen hun schaduwen op het door de zon beschenen pad. Shauna sloot haar ogen voor de afwisseling van licht en donker. Door haar slapeloze nacht en de omstandigheden voelde ze zich volkomen uitgeput.

‘Wat moet ik nu doen?’ Het was Shauna’s derde vraag die Wayne niet beantwoordde. Hij klemde het stuur van zijn truck vast en keek somber voor zich uit. Kennelijk wist hij ook geen raad met de situatie.

Shauna had haar vragen niet zozeer gesteld om antwoord van hem te krijgen, maar om hem de indruk te geven dat ze afhankelijk van hem was. Maar ze voelde zich steeds onzekerder worden of hij nog wel iets geloofde van wat ze zei.

‘Heeft Smith je echt drie keer gebeld?’ vroeg hij ten slotte na een volle minuut zwijgen, alsof hij haar vraag niet had gehoord.

‘Tekstberichten,’ zei ze. ‘Ik weet niet wie ze verzonden had. Ik zou ze kunnen verwijderen…’

‘Waarom heb je me dat niet verteld?’

Shauna moest diep over haar antwoord nadenken. In zijn vraag klonk niet de gebruikelijke hartelijkheid door. En bovendien was ze ervan overtuigd dat hij de berichten zelf verzonden had.

‘Je maakte je al zoveel zorgen over al die andere dingen. Ik wilde niet dat je mij zou tegenhouden om hem op te gaan zoeken…’

‘Wat stond erin?’

‘Ik weet niet… ik kan het me niet meer precies herinneren.’ Ze haalde met een trillende hand haar telefoontje uit haar tas. ‘Ik zal ze je laten zien.’ Ze klapte haar telefoontje open, vond het eerste berichtje en overhandigde het mobieltje aan Wayne. Hij nam de berichten door, zijn aandacht maar half op de weg gericht. Hij deed er langer over dan nodig was om de berichten alleen maar te lezen. Waar zocht hij naar?

Ze was bang dat zijn volgende vraag over Corbins camera zou gaan. Het was onmogelijk dat hij niet gemerkt had dat die uit zijn truck verdwenen was.

‘Denk je dat Beeson echt een bevelschrift zal krijgen?’ vroeg Shauna.

‘Ja. Heb je op deze berichten gereageerd?’ Ze liet het hem zien. ‘Niets wissen. Ik zie niet in hoe deze berichtjes bezwarend voor je zouden kunnen zijn. Ze kunnen je alleen maar helpen.’