Kus(71)

‘Hoeveel heeft hij er gemaakt?’ vroeg ze.

Beeson sloeg zijn armen over elkaar en schudde zijn hoofd. ‘Zonder camera kunnen we dat onmogelijk zeggen. Het lijkt er echter op dat dit er slechts een paar van een hele serie zijn. Een paar bewerkte foto’s.’

Shauna keek naar Wayne. Zijn gezicht was uitdrukkingloos.

‘Waarom denkt u dat?’ vroeg ze.

‘Elk van deze foto’s is met een tussenpoze van zes uur op vrijdag en zaterdag naar eenzelfde e-mailadres gestuurd.’

‘U hebt het adres dus?’ vroeg Wayne.

Beeson haalde een print van een van de e-mails tevoorschijn, waarop de kop en de bijlage te zien waren. Het bericht was kort: ‘Houd ermee op!’

Shauna keek naar de naam van de ontvanger. Sabueso. Ze voelde zich misselijk worden. Wayne bestudeerde de print en vloekte zachtjes.

‘Kent u de ontvanger?’ vroeg Beeson hem.

Wayne schudde zijn hoofd. ‘Dat maakt me nog razender.’

‘Werd u door meneer Smith gestalkt?’ vroeg Beeson aan Shauna.

Ze had verwacht dat hij haar naar het e-mailadres zou vragen en daarom had ze de vraag niet voorzien.

‘Gestalkt – nee. Nee! Hij was nota bene een persfotograaf.’

‘Die dag bij het gerechtsgebouw drong hij zich aan je op,’ zei Wayne.

‘Zoals paparazzi zouden doen.’ Tegelijkertijd dacht Shauna terug aan de bewering van Scott dat haar verhaal weinig publieke belangstelling trok.

‘Vertel me daar eens wat meer over,’ zei Beeson.

‘Ik probeerde haar de achterdeur van het gebouw uit te smokkelen,’ zei Wayne. ‘Maar de man stond daar op haar te wachten en sprong meteen op haar af.’

‘Hij sprong niet op me af.’

‘Maar hij verwachtte wel dat u uit die deur zou komen.’

‘Kennelijk,’ zei Shauna. Zijn opmerking irriteerde haar.

‘Kreeg u ooit verdachte telefoontjes?’ vroeg Beeson. ‘Iets ongewoons, iets waarvan u dacht dat het alleen maar een kwajongensstreek was?’

‘Nee, niet sinds ik naar huis ben gegaan. Hij had niet eens mijn telefoonnummer.’

‘Weet u dat zeker? Want volgens de telefoonlijsten zijn er in de nacht van zijn dood drie tekstberichten van zijn mobiel naar uw mobiel gestuurd. En een van die berichten hebt u beantwoord.’

Shauna keek hem aan en schudde haar hoofd. Ze werd zenuwachtig en wilde niets liever dan het vertrek uit vluchten. Het kostte haar moeite om gewoon te blijven zitten. ‘Wat stond erin?’

‘Dat weet ik niet. Ik kan de telefoon niet vinden. Ik heb alleen de lijsten van de gesprekken en de verzonden berichten. Hebt u er bezwaar tegen mij uw telefoon te geven?’ Rechercheur Beeson was om de tafel heen gelopen en boog zich nu naar haar toe.

‘Niet zonder bevelschrift,’ mompelde Wayne. Hij schreef Sabueso’s e-mailadres op.

Zijn bemoeienis verbijsterde Shauna. Ze keek naar hem, er nog steeds vrij zeker van dat hij de berichten via Corbins telefoon verzonden had nadat hij de arme man had vermoord. Waarom had hij er dan bezwaar tegen dat Beeson de telefoon zou zien? Waarom voelde hij zich nog steeds genoodzaakt om de schijn op te houden dat hij van haar hield en haar wilde beschermen?

Ze had verwacht dat Wayne haar zou overleveren aan de autoriteiten, samen met Corbins camera en mobiele telefoon die ze in de kast op haar slaapkamer had verstopt.

‘Ik zal ervoor zorgen dat ik een bevelschrift heb na de lunch,’ zei Beeson. ‘Intussen wil ik graag een duidelijk beeld hebben, mevrouw McAllister: meneer Smith fotografeerde u sinds u uit het ziekenhuis kwam, maar hij stalkte u niet.’

‘De pers zit nu eenmaal achter mijn vader aan. En Corbin was een journalist…’

‘Een fotograaf,’ zei Wayne.

‘Hij verhuisde naar het appartement waar u vroeger woonde, maar hij was niet geobsedeerd door u.’

Shauna greep zich aan haar stoel vast. Ze moest blijven zitten.

‘Vertel me nog een keer de aard van uw afgesproken ontmoeting met hem.’

‘Hij beweerde dat hij informatie had over het ongeluk waar ik bij betrokken was.’

‘U zei dat hij niets met uw zaak te maken had.’

‘Klopt, daar had hij niets mee te maken.’

‘Was de informatie een bezwarende verklaring?’

‘Ik weet niet wat de informatie was! En als die al bezwarend was, waarom zou hij die dan aan mij geven?’

‘Omdat hij bezeten van u was. Omdat hij geld van u los wilde krijgen.’ Ze liet haar hoofd in haar handen zakken. ‘Dat zou een verklaring kunnen zijn voor hoe hij die flat kon betalen.’

Beeson ging rechtop staan en sloeg zijn armen weer over elkaar. ‘Laat mij u vertellen wat ik denk dat er is gebeurd: dochter van welgestelde politicus is betrokken bij een belangrijk ongeluk en wordt zware beschuldigingen ten laste gelegd. De bewijzen die de politie kan verzamelen, zijn voornamelijk indirect. Weten jullie dat er geen vingerafdrukken gevonden zijn op de fles van MDMA die in uw auto gevonden is?’