Reading Online Novel

Krijgsraad(56)



'Jij moet in een gasfabriek geboren zijn en vermengd in een emmer met een gat erin,' zegt de Westfaal geërgerd. 'Hou jij je reet maar eens tegen een cirkelzaag en zeg daarna dan welke tand je kont heeft opengehaald.'

'Is jouw vrouw er zo eentje?' snuift Heide verachtelijk.

'Natuurlijk is ze dat!' zegt de Westfaal trots. 'Denk je soms dat ik met een huismus zou trouwen die het alleen met een bezemsteel afkan?'

'Het zal gauw weer kerst zijn,' zegt de Ouwe nadenkend. Hij steekt voor de zoveelste keer zijn pijp aan, die telkens uitgaat. 'Het lijkt wel een eeuw geleden dat ik met de kerst thuis ben geweest, bij Liselotte en de koters.'

'Misschien wordt het wel net zo'n krankzinnige kerst als vorig jaar,' zegt Porta verwachtingsvol. 'Ongetwijfeld zal de een of ander wel weer iets waanzinnigs meemaken.'

'Ja, met de kerst gebeurt er altijd wel iets,' lacht Gregor hartelijk. 'Ik zal nooit die keer vergeten toen ik bij mijn generaal was. Natuurlijk bracht ik de kerst niet met hem door – dát niet. Hij stuurde mij naar de onderofficiers-mess. Nou, ik heb me in elk geval geen moment verveeld. Midden onder het hoofdgerecht trok Feldwebel Berg, de hoofdadministrateur van de divisie, zijn P-38 en richtte de loop precies tussen zijn ogen, op zodanige manier dat iedereen kon zien dat hij er definitief tussenuit wilde knijpen. Alleen wij die naast hem zaten konden zien dat hij het magazijn eruit had gehaald. Een echte grappenmaker, die Berg.

"Vaarwel, kameraden!" brulde hij en perste er tegelijk een paar traantjes uit. "Doe de Führer mijn hartelijke groeten," waren zijn laatste woorden. Toen hoorden we een knal en vloog de helft van zijn gezicht eraf. Het landde precies in de schoot van onze chef-mecanicien en zag eruit als een versleten carnavalsmasker. Die Berg stond bekend om zijn slordigheid. Hij had het magazijn eruit gehaald, maar was vergeten dat er nog een kogel in de kamer zat – en dat was dan jammer voor hem. De huls belandde in mijn pudding. Ik zal nooit dat stomverbaasde gezicht van hem vergeten, even voor hij weggleed onder de tafel.'

'De oudejaarsavond kost meestal ook een paar levens,' brengt Tiny in het midden. 'Vorig jaar zat ik in Bamberg. Wat hebben we een oudejaarsavond gevierd! We hadden een knaap bij ons die zo stom was als het achtereind van een varken – en die hadden ze opdracht gegeven het munitiemagazijn te bewaken. Hij begon er rond te snuffelen en vond een paar van die ouwe signaalbommetjes die er precies uitzien als Braziliaanse sigaren. Je steekt ze op dezelfde manier aan, met een lucifer of een aansteker. Voor het eten smeet hij er een naar buiten. Dat ding liet zich niet zo gemakkelijk aansteken, dus gaf de kok hem een brandende sigaar. De volgende bom kreeg-ie al vlug aan. Na een poosje sloeg het 'm in zijn bol en begon hij als een waanzinnige bommen uit het raam te smijten. Maar aangezien hij nu dronken was liep het zaakje minder goed voor hem af. Hij gooide de sigaar uit het raam en stak de volgende bom in zijn mond. De hele verdomde mess zat onder het bloed en kleine stukjes vlees. De munitiepik stond een beetje heen en weer te zwaaien, maar zonder hoofd. Toen brulde iemand "Gelukkig nieuwjaar!" en donderde hij op de vloer.'

'Nou, dan had-ie zijn laatste sigaar gerookt, niet waar?' merkt Porta droogjes op, waarna hij zichzelf een stevige borrel inschenkt.

Dan begint hij luidkeels te zingen:

Liebe Leute, wollt ihr wissen

was einem Fähnrich einst gebürte,

ja, für die Nacht ein schönes Mädel

oder fünf und zwanzig Flaschen Bier...

De ooggetuigen bij de hut rekken hun hals uit als kippen die een havik hebben ontdekt.

De kapelaan is al naar ons onderweg, maar als hij halverwege is keert hij om en geeft het op.

Het is bijna volslagen donker als er een jeep, gevolgd door een vrachtwagen en een gesloten troepentransportauto, de heuvel af komt rijden.

De achterhoede bestaat uit twee MP's op een motor met zijspan.

'Daar heb je ze,' zegt Porta, op zijn beurt zijn hals uitrekkend als een gans die de dochter van de boer met het voer ziet aankomen. 'De duivel moge ze halen,' gromt de Ouwe kwaadaardig, aan zijn uitrusting trekkend. 'Vlug, opstaan! Helmen op! Pak jullie geweren! In rotten van drie opstellen! Schiet een beetje op! Die verrekte majoor zal ons misschien nog de hele Morellenschlucht doorjagen! Kijk verdomme toch eens hoe je eruitziet, Tiny!'

'Hoe ik er uitzie?' vraagt Tiny verrast, met zijn stalen helm achter in zijn nek geschoven. 'Ik weet dat ik niet mooi ben, maar dat ben ik ook nooit geweest!'

'Pak je uitrusting en zet je helm recht!' brult de Ouwe nijdig.

De gesprekken tussen de ooggetuigen bij de hut verstommen. Iedereen staart naar de voertuigen die iets verderop in de heide tot stilstand zijn gekomen.

'Peloton, geeft acht!' beveelt de Ouwe en brengt de majoor de militaire groet.

'Alles in orde, Feldwebel?'

'Alles in orde, Herr Major!'