Inside Out(10)

Een meter onder me zat Gebroken Man ineengedoken in zijn rolstoel. Daarnaast stond een Opper Cop die zijn stungun op Cog gericht hield. Die grote sukkel had zich kennelijk tussen de liftdeuren door geperst om zijn profeet te redden, en nu hadden ze hem ook gevangengenomen.

Dat vroeg om een ander plan. Ik bekeek de bedrading en vond de kabel die de lift van elektriciteit voorzag. Snel nam ik de witte draad tussen mijn met rubber geïsoleerde tang. Toen opende ik het noodbedieningspaneel op het liftdak, schreeuwde ‘brandoefening’ en drukte op de stopknop terwijl ik tegelijk de draad doorknipte. Met een schok kwam de lift tot stilstand.

De mensen in de lift waren nu in duisternis gehuld. Ik hoopte maar dat Cog wist wat hij moest doen. Met mijn schreeuw had ik hem gewaarschuwd. Terwijl ik het luik verder opende, hoorde ik een zachte plof, een luid gekreun en de onmiskenbare knetterende knal van de stungun.

‘Wat gebeurt er?’ vroeg Gebroken Man met een nerveuze trilling in zijn stem.

Ik hield mijn adem in en beet op mijn lip.

‘We moeten hier weg,’ zei Cog.

Een golf van opluchting spoelde over me heen, en ik ontspande mijn spieren. Ik trok het luik nu wijd open. Het piepte luid.

‘Trella?’ vroeg Cog.

‘Wacht even, dan maak ik wat licht.’ Terwijl ik in mijn riem tastte naar de zaklamp herhaalde Gebroken Man verbijsterd mijn naam.

Ik boog me door het open luik tot ik tot aan mijn middel ondersteboven hing en knipte de zaklamp aan. De Opper Cop lag op zijn zij. Met wijd open, doodse ogen staarde hij in het niets.

Cogon keek vol afschuw naar het wapen van de Opper Cop in zijn eigen hand. ‘Dit is maar een stungun, geen zapper!’ riep hij. ‘Waarom is hij dan dood?’

‘Op welke stand staat dat ding?’ vroeg ik.

Cog keek me zwijgend aan. Hij trok zijn wenkbrauwen samen, en in zijn blik lag verwarring.

‘De intensiteit,’ probeerde ik weer. ‘Die knop zit aan de zijkant.’

Cog draaide het wapen om. ‘Stand tien.’

‘Daarom dus. Hij staat op de hoogste stand. Met een schok van tien kun je makkelijk een volwassen man doden.’ Ik zag nog steeds geen begrip op Cogs bedrukte gezicht. ‘Je bent twee keer zo groot als die Opper Cop. Ik zou dat ding ook op tien hebben gezet als ik jou ermee in bedwang moest houden. Luister, we hebben hier nu geen tijd voor. We moeten Gebroken Man naar een schuilplaats brengen.’

‘Onmogelijk,’ zei Gebroken Man. ‘Er is geen schuilplaats in Binnen.’ Zijn gezicht zag bleek in het schijnsel van de zaklamp.

Ik glimlachte omdat Gebroken Man zo braaf de propaganda van de Opper Cops oplepelde en hees mezelf weer terug op het liftdak. Met mijn geïsoleerde tang repareerde ik de doorgeknipte elektriciteitsdraad, zodat het licht weer aanging en de lift weer kon worden bediend.

‘Druk op de knop voor niveau twee,’ riep ik.

Toen we bij niveau twee waren, opende ik de achterdeuren van de lift. Vlak naast de liftschacht bevond zich een onderhoudsruimte.

‘Cog, duw hem naar buiten en neem die Opper Cop ook mee.’

Eindelijk begon Cogon te beseffen hoe gevaarlijk het was om te treuzelen. Hij kwam plotseling in actie en haalde iedereen uit de lift.

‘Laat ze daar en ga de lift weer in,’ zei ik door het luik in het dak.

‘Maar hij kan hier niet blijven. Dit is de eerste plek waar ze gaan zoeken.’

‘Dat weet ik, maar we kunnen niet met hem door de gangen. We moeten hem camoufleren.’

‘Hoe dan?’

‘Wascontainer.’

Begrip streek de rimpels en fronsen in Cogs gezicht glad. Hij bezorgde zelf de was op de bovenste niveaus, dus het zou niet vreemd zijn als hij werd gezien met een rolcontainer vol schone was.

Met alleen Cog nog in de lift stuurde ik het ding terug naar niveau één, en weer opende ik de achterdeuren. Deze keer boden die toegang tot de wasserij. Bij de lift stonden wascontainers vol schone was. Cog greep er een vast, wuifde even naar de zwoegende sloven en duwde het ding de lift in. Ik bracht hem weer naar niveau twee.

‘Ga in de deuropening staan,’ zei ik. Ik schakelde de bediening weer door naar het paneel in de lift en zwaaide mezelf door het luik naar beneden. ‘Help me om dat luik weer op zijn plaats te doen.’ Nadat ik op Cogs brede schouders was gaan zitten, legde ik het luik terug.

We voegden ons bij Gebroken Man in de onderhoudsruimte, terwijl de lift zijn normale dienst hervatte. De wascontainer zat vol handdoeken. Die haalden we eruit, waarna Cog Gebroken Man in de container tilde.

Voor we hem bedekten, vroeg hij: ‘En mijn rolstoel?’

‘Die is te groot, die moeten we achterlaten,’ zei ik.

‘En nu?’ vroeg Cog, terwijl hij de handdoeken goed legde.

‘Neem hem mee naar Kwadraat C1, maar gebruik niet deze lift.’