Reading Online Novel

In het wild(34)



Alexis dronk veel bier, rookte veel sigaretten en lachte vaak. Ze was klinisch depressief, maar nu ging het beter dan ooit. De laatste keer dat ze buiten een film om de liefde had bedreven was anderhalfjaar geleden. “Ik ben pathetisch,” zei ze. Het lukte niet om de transformatie te maken naar haar privéleven. “Als ik buiten de film met iemand bezig ben, zoek ik naar de camera, of ik trek gezichten. En ik til steeds mijn billen op, als dat helemaal niet hoeft.”

Ben Kelly had wel een vriendin: Sahara Knite, een Engelse collega van Indiase afkomst. Ze ontmoetten elkaar tijdens het filmen van een scène. Toen ze later in het echte leven voor het eerst met elkaar waren, voelde het volgens Ben echt als de eerste keer.

“Met haar heb ik liefdevolle seks,” zei hij. “Ze zou gek worden als ik met haar deed wat ik op mijn werk doe. Ik sla haar nooit in haar gezicht. Hier, dit is een foto van Sahara.” Ben liet op zijn telefoon een foto zien van een vrouw in witte lingerie.

Alexis was zevenentwintig, ze maakte nu drie jaar pornofilms. Sinds kort moest ze ook anale scènes doen. “Ik heb drie jaar dagelijks kunnen werken zonder dat te doen,” zei ze. “Dat is voorbij. Ik kan nu een paar jaar anaal doen, daarna zal ik ook DP moeten doen om aan het werk te blijven.” De avond voor een anale scène at ze niet.

De moeder van Alexis kwam uit Rotterdam, haar vader was een Amerikaanse professor in de sociologie. Ze werd geboren in Amerika, maar verhuisde naar Engeland toen haar vader een aanbod kreeg van de universiteit van Leeds. Vroeger wilde Alexis advocaat worden, voor het geld, ze was alleen te lui om te studeren. “Op een dag vroeg mijn moeder: heb je hiv? Toen wist ik dat zij het wist. De woorden: ‘Ik doe porno’ zijn tegen mijn ouders nooit over mijn lippen gekomen. Ze houden van me, maar ze haten mijn werk. Ze zijn teleurgesteld.”

De ouders van Alexis hadden haar geadopteerd. Haar biologische ouders waren een Jamaicaanse man en een Amerikaans-Italiaans meisje van zestien dat haar niet kon houden. Alexis zei: “Dat ik geadopteerd ben heeft niets te maken met mijn keuze voor dit werk.”

Na een scène met de Tsjechische acteur George wisselden ze papierwerk van de dokter uit. Eigenlijk hadden ze dit van tevoren moeten doen, maar ze vertrouwden elkaar. Alexis en George hadden eerder samengewerkt, al wisten ze niet meer hoe hun scènes er toen uit zagen. Op het papierwerk stonden de maandelijkse uitslagen van testen op geslachtsziekten. In Amerika en Frankrijk werd met condooms gewerkt, daarbuiten ging het zonder. Alexis vertelde dat ze twee keer chlamydia had gekregen en één keer gonorroe.



In de pornovilla was één toilet. Toen Art Core het toilet twintig minuten bezet hield, begon Gazzman, de producent, te schreeuwen. Wie daar zo lang op het toilet zat. Voor de deur stonden twee Hongaarse meisjes te wachten met een speciaal apparaat om zichzelf leeg te pompen voordat ze een anale scène zouden opnemen. Naast de Hongaarse meisjes stond Ben Kelly, tussen allemaal mensen met kleren aan, weer met zijn lichaamsdeel uit zijn broek, om op te warmen voor een nieuwe scène.

De contradictie van aanwezig zijn op een pornoset luidde als volgt: het was de bedoeling dat het tot opwinding leidde, maar het resultaat was exact het tegenovergestelde. Art Core zei dat het voor hem gecompliceerder lag. Volgens Simon was het door zijn handicap onmogelijk om opgewonden te raken, Art Core wilde er niet veel over kwijt.

Op de derde dag van de opnames was Simon er niet bij. De groep zou om twaalf uur vanuit het hotel vertrekken, maar Simon kwam pas om half elf ‘s ochtends terug van het uitgaan. Op de hotelkamer van Simon en Art Core kwam het bijna tot een handgemeen.

“Ik wilde hem neerslaan,” zei Art Core. “Simon gaat er licht mee om dat hij hier te gast is. Daar heb ik moeite mee. Op de set gaat hij respectloos om met mensen. Als je ergens op uitnodiging bent, moet je je gedragen.”

Simon vond dat hij, terwijl hij zelf zijn reis en verblijf had betaald, als gratis figurant werd gebruikt voor een pornofilm. Hij kwam zelfs herkenbaar in beeld.

De derde dag was voor Art Core een belangrijke. Eerst arriveerde Dora Venter, die ‘s avonds een scène zou opnemen. Art Core gaf haar direct de foto waar ze samen op stonden, en hij vroeg of ze zich dat nog kon herinneren. Dat kon Dora Venter niet. Ze legde de foto op tafel en liep weg.

Daarna zou het grote moment komen: Art Core mocht een scène regisseren. Hij had de ambitie om, net als Ben Kelly, via de Pornweek-vakantie een baan in de porno te bemachtigen. Art Core had genoeg van het werk dat hij nu deed. Hij had zijn hele leven gehoord dat hij vanwege zijn handicap allemaal dingen niet kon. Nu had hij genoeg zelfvertrouwen om de stap naar een nieuwe uitdaging te maken.