Dubbel bedrog(117)

‘Nee, dank je,’ antwoordde Megan, haar best doend om haar geduld te bewaren. ‘Ik heb mijn glas nog maar net leeg.’

‘Jij, Adam?’

‘Ik ook niet, dank je.’

‘Nou, ik kan verdorie wel een drankje gebruiken.’ Ted liep naar de bar en schonk zichzelf een bourbon in. Zonder de moeite te nemen om er ijs of iets anders aan toe te voegen, sloeg hij het in één keer achterover.

‘Luister, wat ik te zeggen heb, klinkt niet goed voor me. Eigenlijk kom ik daarin naar voren als een armzalig exemplaar van het menselijk ras. Ik wilde dat ik het niet hoefde op te biechten. Tot mijn verdediging kan ik aanvoeren dat ik zeven uur de tijd heb gehad om erover na te denken sinds Liam me vanochtend heeft gebeld, en ik had een hele bende leugens kunnen verzinnen om mijn daden in een beter daglicht te stellen. Maar ik heb besloten dat niet te doen. Wat ik jullie zal vertellen, is de naakte waarheid.’ Ted onderbrak zichzelf. ‘Allemachtig, ik moet nog iets te drinken hebben.’

Hij schonk nog een glas vol bourbon, en daarna ging hij voor de kolenkachel staan, die natuurlijk niet brandde. Zijn gezicht stond somber. ‘Goed, daar gaan we dan. Je herinnert je misschien nog, Megan, dat ik twee jaar geleden bij jullie in Wyoming op de ranch ben geweest. De voornaamste reden daarvoor was dat ik Ellie en jou en de rest van de familie weer eens wilde zien, maar ik had nóg een reden. Mij was de kans geboden in deze platinamijn te participeren, en die kans wilde ik natuurlijk niet laten liggen. Allemachtig, zo’n kans krijg je maar één keer in je leven. De hoofdinvesteerder in Las Criandas is multimiljonair. Hij heet Rafael Williamson. Het grootste deel van zijn geld heeft Rafe op de ouderwetse manier verkregen – uit erfenissen. Een van Rafes voorouders is zeven jaar lang gouverneur van Belize geweest, in de tijd dat het nog een Britse kolonie was. Toen er een nieuwe gouverneur werd benoemd, is Rafes voorouder in het land gebleven. Hij ging in de internationale handel en verdiende daar goed mee. Bovendien kwam Rafes moeder uit een rijke Boliviaanse familie die fortuin had gemaakt met tinmijnen. Van beide zijden erfde hij daardoor miljoenen. Hoe dan ook, gezien het feit dat zijn schoonfamilie in het mijnwezen zat, was het niet verrassend dat Rafe belangstelling voor mijnbouw kreeg.’

Ted keek Megan en Adam even aan, en toen die knikten, vervolgde hij: ‘Rafe studeerde aan de School voor Mijnbouw in Colorado, precies in dezelfde tijd dat ik daar ook studeerde. We hebben in de jaren daarna contact met elkaar gehouden, en toen Rafe iemand nodig had die hij de leiding bij de mijnbouw hier kon toevertrouwen, heeft hij mij die baan aangeboden.’

‘Die Rafe heeft wel een interessante achtergrond,’ zei Megan. ‘Dit verhaal heb ik nooit gehoord toen je bij ons in Wyoming was.’

Haar oom haalde zijn schouders op. ‘Het was anders geen geheim. Ik heb het je vader verteld. Hij wist alles van dat project.’ Er sloop een bittere ondertoon in Teds stem. ‘Zoals ik al zei, had Rafe me de kans geboden aandelen in de mijn te kopen. Zo zou ik niet alleen een baan met een prima salaris hebben, maar ook nog de kans mee te delen in de winst. Zelf had ik geen geld dat ik kon investeren, maar ik wist dat Ron wel iets bezat. Ik vroeg hem om vijf miljoen dollar en stelde hem voor de winst van de aandelen en van de vermogensgroei te delen. De aandelen zouden op mijn naam moeten staan, maar ik stelde hem voor hem een promesse voor de lening te geven zodat hij zijn oorspronkelijke investering terug zou krijgen.’

‘Dat klinkt als een uitstekende deal… voor jou,’ merkte Adam op. Hij liet de resterende stukjes ijs in zijn glas ronddraaien. ‘Je liep geen enkel risico bij het investeren en kreeg wel de helft van de winst. Een betere deal had je niet kunnen sluiten.’

Teds toch al rode gezicht kreeg nog rodere vlekken. ‘Ik was degene die wist dat hier veel geld te verdienen was. Zonder mij zou Ron nooit geweten hebben dat hij hier zo’n goede investering kon doen. Daarom vond ik dat ik wel een flinke winst verdiende.’

‘En op die manier heb jij dus te maken met Ron en zijn lening van drie miljoen dollar bij mijn bank?’ vroeg Adam met sarcastische hoffelijkheid. ‘Je hebt vijf miljoen geleend, en een deel daarvan heeft Ron bij mij gehaald?’

‘Nee, daar blijft het niet bij. Was dat maar zo… Alle duivels, dit is nog moeilijker dan ik dacht.’ Ted wierp een verlangende blik op de bar en de fles bourbon, maar hij nam niet nog een glas.

‘Dat je hier liever niet over wilde praten, was dat de reden waarom je gisteravond iemand naar ons hotel in Mexico City hebt laten bellen?’ vroeg Megan. ‘Je hebt iemand gevraagd me te waarschuwen uit Las Criandas weg te blijven. Hoe wist je in de eerste plaats waar ik was? En hoe wist je dat we naar Belize wilden komen?’