Droom in zijde(2)

Dit hotel was er slechts een van zijn enorm succesvolle keten van hotels. Het uiterst luxueuze Mumbai Grand Wolfe Hotel. En hij was alleen voor korte tijd hier om toezicht te houden op de belangrijkste trouwerij van het jaar: de bruiloft van Aneesa Adani met Jamal Kapoor Khan, twee van de beroemdste sterren van Bollywood.

Uit het verslag dat zijn Indiase secretaresse hem had gegeven, wist hij dat Aneesa Adani een paar jaar daarvoor tot Miss India was gekroond. Na een succesvolle carrière als model was ze in Bollywoodfilms gaan acteren. Nu was ze hun grootste ster met vele topfilms op haar naam.

Dankzij het huwelijk met collega Bollywoodster Jamal Kapoor Khan zouden ze de komende jaren het beroemdste echtpaar van de filmwereld van India zijn. Ze werden bewierookt en bewonderd in een land waarin meer dan een miljard mensen woonden. Dat was geen kleine prestatie.

Snel keek Sebastian om zich heen. Tot zijn tevredenheid zag hij de zwaarbewapende bewakers en politiebeambten in burger die samenwerkten met zijn goed getrainde veiligheidsteam. Niets werd aan het toeval overgelaten. Hij wist dat hij in al zijn hotels veiligheid en discretie kon waarborgen. Het was een van de redenen waarom zijn hotel was uitverkoren om deze bruiloft te houden, naast de overdadige en toch stijlvolle entourage.

Vanaf de plek waar hij stond kon hij de maan zien opkomen boven de Arabische zee, en zag hij de met schijnwerpers verlichte Gateway of India, het belangrijkste monument van Mumbai.

Sebastian wachtte op het tevreden gevoel dat hem normaal gesproken op een moment als dit overviel – de zeldzame gelegenheid om van de vruchten van zijn harde werken te genieten. Een moment waarop hij zijn hoofd lang genoeg kon opheffen om van zijn succes te genieten. Maar het kwam niet. En pas op dat moment besefte hij dat hij dat al heel lang niet had gevoeld.

Enigszins verstoord door die gedachte en door de impuls die hij voelde om bij zichzelf te rade te gaan naar de oorzaak, keek hij opnieuw naar de feesttent waar de bruid en bruidegom nu naast elkaar op vorstelijke tronen zaten.

Het prachtige gezicht van de bruid was nog steeds een koel sereen masker, maar Sebastian voelde dat de haren in zijn nek overeind gingen staan, alsof hij op de een of andere manier wist dat het slechts een façade was.

Plotseling voelde hij een primitieve kracht in zijn kruis. Omdat ze in een weelderig bruidsgewaad was gehuld, kon hij slechts kleine stukjes van haar lichte olijfkleurige huid zien, de naakte ronding van haar middel en bovenkant van haar heup onder het strakke lijfje. Hij kon zich voorstellen hoe de zijdeachtige textuur van haar huid zou aanvoelen.

Met ergernis en afschuw realiseerde hij zich dat hij naar een bruid stond te lonken tijdens haar huwelijksceremonie, en dat hij opgewonden was zoals hij al een paar weken niet was geweest sinds er aan zijn laatste affaire een eind was gekomen. Hij merkte ook dat hij jaloers was op de bruidegom. Dat hij wilde dat híj degene was die de verrukkelijke geheimen van de exotische schoonheid van zijn kersverse echtgenote zou ontdekken.

Hij vervloekte zichzelf. Hij was ervan overtuigd dat Aneesa Adani net zo was als al die andere meisjes uit de gegoede middenklasse. Een kleine prinses. Haar huwelijk met deze man was slechts de volgende stap in een leven vol luxe en bijbehorende ledigheid, ondanks haar carrière als actrice. En hij twijfelde er ook niet aan dat ze tijdens haar huwelijksnacht geen blozende maagd zou zijn. Hoewel de liefde in Bollywoodfilms bijzonder kuis werd afgebeeld, waren de sterren in de echte wereld net zo immoreel als in Hollywood, en ze had al maandenlang een relatie met deze man.

In weerwil van zijn gedachten, kostte het hem grote moeite om zijn aandacht van haar af te houden. Hij zag dat een van zijn assistenten geduldig stond te wachten. Blij met de afleiding duwde hij de verontrustende beelden van sensuele half verborgen rondingen opzij. Net als de angst die hij in die bruine met kohl omrande ogen had gezien. Waarschijnlijk had hij zich die angst slechts ingebeeld.

Met een grimmige glimlach verliet hij de binnenplaats. Zijn brein had hem voor de gek gehouden. Misschien waren het ritueel en de wierook hem naar het hoofd gestegen. Hij liep met grote passen door de grote foyer, die een schitterende mix vormde van klassieke Moorse en Portugese architectuur. Koeltjes negeerde hij de bewonderende blikken die zijn lange krachtige gestalte trok. Sebastian en zijn broers hadden zich nooit zorgen hoeven maken over de aandacht van vrouwen. Zodra ze oud genoeg waren om te weten wat die aandacht betekende, hadden ze het moeiteloos weten te verkrijgen.

Nadat hij met zijn hotelmanager had gesproken, stapte hij in zijn privélift. Zijn pak benauwde hem, en hij voelde de bekende behoefte om zich lichamelijk in te spannen zodat zijn hoofd weer helder en rustig werd. Voor Sebastian was sporten een verdovend middel. Een uitlaatklep. Het had hem geholpen om aan de chaos van zijn opvoeding te ontsnappen. Nu hielp het hem om de slapeloze nachten door te komen, en het verzachtte ook het zeurende gevoel van ontevredenheid dat hij de laatste tijd steeds vaker ondervond.