De nanny's 01(46)
‘Dat weet ik niet. Dat merk ik wel als het zover is.’
‘En als je al getrouwd bent en er komt een antwoord waarmee je niet kunt leven?’
Tracy fronste haar wenkbrauwen en stelde toen een tegenvraag. ‘Toen jij met Jason trouwde, Maggie, verwachtte je toen ook dat het rozengeur en maneschijn zou zijn?’
Maggie wist niet wat ze moest zeggen. De waarheid erkennen was niet leuk. De vernedering, nadat ze Gingers advies ter harte had genomen, was al erg genoeg geweest. Oké, ze was in zijn bed beland, maar wel alleen. Zijn hoofd en hart winnen zou een heel ander verhaal worden. Ze keek Tracy aan. ‘Mijn jeugd bij Good Shepherd heeft me wel geleerd dat rozengeur en maneschijn niet bestaan.’
‘Precies. Zo vader, zo zoon, nietwaar?’
Maggie verkilde. ‘Wat bedoel je?’
‘Je kunt beter niet te veel verwachten van een man die een vrouw betaalt om zijn baby niet weg te halen.’
‘Wat?’ Maggie geloofde haar oren niet.
‘Van wat ik van Hunter begrijp, werd Catherine niet met opzet zwanger. Het was een ongeluk, dat haar slecht uitkwam. Ze wilde nog carrière maken. Jason heeft haar op andere gedachten gebracht met een vette cheque.’
‘Aha.’
‘Maar er is meer. Hij heeft haar er nog een gegeven om uit Brady’s leven te verdwijnen. Het gerucht gaat dat ze zich laat opkalefateren: borsten, ogen, neus.’
Dus dat had hij de hele tijd bedoeld als hij zei dat Brady’s moeder geen rol meer speelde.
Tracy keek glimlachend op de slapende baby neer. ‘Kun je je voorstellen dat hij er niet zou zijn?’
‘Nee.’
‘Ik bewonder Jason echt om wat hij heeft gedaan.’
Maggie ook. Helaas. Ze vroeg zich oprecht af hoe een moeder haar kind kon afstaan. Waarom haar eigen moeder het had gedaan, zou ze nooit te weten komen, maar als Jason niet rijk was geweest, had Brady geen kans gehad. Hij had het leven van zijn baby gekocht, en haar leven ook. Zo had ze er nog niet eerder tegenaan gekeken.
Terugkijkend was het vermoedelijk liefde op het eerste gezicht geweest, anders had ze zijn voorstel nooit aangenomen. Ze was met een man getrouwd die de macht van geld begreep, maar die niets van mensen snapte. Ze wilde een gezin, een groot gezin. Voorzichtig legde ze haar hand op haar buik, op het nieuwe leven dat ze vermoedde. Iets wat vreugdevol en speciaal had moeten zijn, maakte haar echter bang.
Hij had met haar gevreeën, maar als ze zwanger was, zoals ze dacht, dan was het kind niet met liefde gemaakt. Zijn gedrag nadien maakte wel duidelijk dat hij had gemeend wat hij tegen zuster Margaret had gezegd. Hij wilde geen deel uitmaken van een gezin. Hij had gewoon zijn probleem met de zorg voor Brady opgelost met geld en daar had hij vrede mee. Maggie daarentegen was nog nooit zo ongelukkig geweest.
Jason nam zijn vader op. Ze dronken wel een cognacje samen, maar dat wilde niet zeggen dat dit niet zakelijk was. Bij Hunter ging het altijd om zaken. Al jong had Jason geleerd dat zijn vader niet anders kon. Waarom dan nu denken dat het anders zou gaan? Het enige waar hij voor kon zorgen, was dat zijn relatie met Brady anders zou zijn. Met Maggies hulp zou dat lukken.
‘Vertel eens, pa, wanneer gaan jij en Tracy trouwen?’
‘Ik heb geen haast.’ Hunter nam een ferme slok en keek toen bedachtzaam in zijn glas. ‘Ze wil een baby.’
‘Dat vermoedde ik al.’
‘Ze zegt dat haar biologische klok doortikt.’
‘En wat heb jij daarop gezegd?’ vroeg Jason.
‘Dat ik niks hoorde. Dat vond ze niet leuk.’ Hoofdschuddend ging hij verder. ‘Ik heb alles geprobeerd om haar die baby uit haar hoofd te praten. Ik ben te oud. Dan is het toch niet eerlijk om een kind op de wereld te zetten?’
‘En kon je tot haar doordringen?’
Zuchtend zei hij: ‘Ze zei dat het verlangen naar een baby voor een vrouw net zoiets is als de behoefte aan seks voor een man. Daarop vroeg ze hoe ik me zou voelen als ik nooit meer seks kon hebben.’
Jason had al spijt van zijn vraag, want nu drongen zich beelden aan hem op van zijn vader en Tracy in bed. Toch was hij wel nieuwsgierig. ‘En wat vind je daarvan?’
‘Wat zou jij ervan vinden als je huidige vrouw nog een baby wilde?’ snauwde Hunter.
Jason schrok, maar hij ging zijn vader niet vertellen over onbeschermde seks met Maggie. Zoiets was hem één keer eerder overkomen, met Brady als resultaat. Zo’n slecht gesternte zou hij toch niet hebben? En die opmerking van zijn ‘huidige vrouw’ ergerde hem.
‘Ben jij van plan om je húídige verloofde te trouwen zonder dat punt uit de wereld te helpen?’
Hunter fronste. ‘Heb ik een teer punt geraakt?’
Jason kwam in de verleiding eroverheen te praten, maar hij was geen kind meer. Hij hoefde niet bang te zijn dat zijn vader hem ook zou verlaten. ‘Maggie is mijn vrouw.’ Ze paste naadloos in het leven van zijn zoon en dat wilde hij zo houden. Iets anders wilde hij niet horen. ‘Jij impliceert met jouw opmerking dat er nog vele huwelijken zullen volgen. Maar ik ben niet zoals jij.’