Dagboek Van Een Nanny(53)

Ik steek mijn sleutel in het slot en duw de deur langzaam open. 'Hallo! Ik ben er met Darwin en Sima!'

'Lieve hemel,' mompelt Sima naast me en we kijken elkaar aan. De geur van rozen is overweldigend. Omdat Mr X niet is teruggekomen van wat zijn langste zakenreis tot nu toe is geworden, heeft hij in zijn afwezigheid elke ochtend sinds Valentijnsdag vierentwintig langstelige rozen naar Park Avenue 721 laten sturen. Mrs X wil ze niet in haar eigen vleugel of in die van Grayer hebben, maar kan het ook niet over haar hart verkrijgen om ze weg te gooien. Meer dan dertig vazen staan verspreid over de woonkamer, eetkamer en keuken. Daarom staat de airconditioning aan, maar die lijkt de doordringende geur alleen maar van het ene eind van het appartement naar het andere te blazen.

Naar aanleiding van wat ik op de kaartjes bij de boeketten heb gelezen, had Mr X beloofd zijn vrouw en kind afgelopen weekend mee naar Connecticut te nemen, om eens met het gezin samen te zijn. De afgelopen twee hemelse dagen waren het eerste helemaal vrije weekend sinds Valentijnsdag, nu een maand geleden.

'GRAYER! GRAYERR!' brult Darwin zo hard als hij kan voordat hij zijn jas op de grond gooit en naar Grayers kamer rent.

'Doe je jas maar uit en ga zitten, ik ga kijken waar Grayers moeder is om te zeggen dat we er zijn.' Ik zet zijn tas naast de bank in de hal en trek mijn laarzen uit.

'Dat hoeft niet. Ik hou mijn jas wel aan, dank je.' Aan haar glimlach zie ik dat ik de ijzige temperatuur en de begrafenisboeketten niet hoef uit te leggen. Ik baan me een weg tussen de vazen door naar de werkkamer van Mrs X, maar die is leeg.

Ik ga op het geluid van het hyenagelach in Grayers kamer af, waar zijn bed dienst doet als barricade in een oorlog tussen een in pyjama gehulde Grayer en Darwin.

'Hé, Grover.'

Hij is bezig Darwin met knuffels te bekogelen en kijkt heel even op om te laten weten dat hij me heeft gehoord. 'Nanny, ik heb honger. Ik wil nu mijn ontbijt hebben!'

'Je bedoelt je lunch. Waar is je moeder?' Hij duikt om een vliegende kikkerknuffel te ontwijken.

'Weet ik niet. En ik bedoel ontbijt!' Nee zeg.

In het kantoor van Mr X tref ik Connie aan, die Grayers fort weer in een bank verandert. De kamer is het vuilste deel van het appartement dat ik ooit heb gezien sinds ik hier werk. Op de vloer staan bordjes met restjes pizza en alle Disney-video's liggen uit het doosje verspreid op de grond.

'Hallo, Connie. Leuk weekend gehad?' vraag ik.

'Je kijkt naar de resten ervan.' Ze gebaart naar de rommel, ik ben het hele weekend hier geweest. Mr X is niet komen opdagen, en zij wilde niet alleen met Grayer zijn. Ze liet me vrijdagavond om elf uur helemaal uit de Bronx komen. Ik moest mijn kinderen naar mijn zus brengen. Ze wilde niet eens voor de taxi betalen. Ze heeft het hele weekend geen boe of bah tegen dat jongetje gezegd.' Ze pakt een bord van de grond. 'Uiteindelijk heb ik gisteravond gezegd dat ik naar huis moest, maar ze vond het niet leuk.'

'O god, Connie, wat vervelend. Dat is echt balen. Ze had mij moeten bellen - dan had ik in elk geval de nachten kunnen doen.'

'Jaja, en zo het kindermeisje laten weten dat ze haar eigen man niet naar huis kan krijgen?'

'Waar is ze?'

Ze wijst naar de ouderslaapkamer. 'Hare Hoogheid is een uur geleden binnengekomen en liep regelrecht door naar haar kamer.'

Ik klop op de deur. 'Mrs X?' vraag ik voorzichtig. Ik duw de deur open en het duurt even voor mijn ogen aan het donker zijn gewend. Ze zit op het ecru vloerkleed, omgeven door tassen met aankopen, en haar flanellen nachtpon piept onder haar bontjas vandaan. De zware gordijnen zijn dichtgetrokken.

'Wil je de deur dichtdoen?' Ze leunt tegen het bureau en ademt zwaar in een prop lavendelblauw vloeipapier dat ze uit een van de tassen heeft getrokken. Ze veegt haar neus af en kijkt naar het plafond. Ik ben bang dat wat ik ook vraag, het verkeerde zal zijn en wacht tot zij iets zegt.

Ze staart het donker in en vraagt dan op vlakke toon: 'Leuk weekend gehad, Nanny?'

'Ja, hoor.'

'Wij hebben een enig weekend gehad. Het was... erg leuk. Connecticut was prachtig. We hebben gesleed. Je had Grayer en zijn vader moeten zien. Het was schattig. Echt een fantastisch weekend.'

Aha.

'Nanny, zou je misschien morgen kunnen komen en...' Ze lijkt uitgeput. 'Misschien kun je Grayer helpen opstaan en naar school brengen. Hij is zo... 1 lij wilde zijn roze broek aan en ik had de kracht niet...' 'IK HEB JOU DOODGESCHOTEN! JE BENT DOOD!' 'NEE! JIJ BEN T DOOD! DOOD, DOOD!'

De stemmen van de jongens komen dichterbij, net als het geluid van knuffels die door de gang gekeild worden.

'Nanny, neem ze mee naar buiten. Ga met ze naar het museum of zo. Ik kan... ik moet...' 'JIJ BENT DOOD! DOOD, ZEI IK!'

'Natuurlijk, we nemen ze mee naar buiten. Kan ik iets voor u...'

'Nee, ga maar alsjeblieft.' Haar stem breekt en ze grijpt nog een prop vloeipapier uit haar tassen.

Net als ik de deur zacht achter me dichttrek, springt Grayer aan bet eind van de lange gang te voorschijn. Zijn ogen schieten van de deur naar mij. Hij smijt met net iets te veel kracht zijn Winnie de Poeh naar mijn hoofd.