Dagboek Van Een Nanny(93)

'Welkom, Elizabeth.' Mrs X zweeft naar voren om haar schoonmoeder een voorzichtige kus te geven. 'Kan ik je jas aannemen?' I5el de bond! Mrs X neemt een jas aan!Elizabeth laat haar beige Burberry trenchcoat van haar schouders glijden, waaronder een blauw met wit gestippelde jurk met plooirok vandaan komt. 'Schat?' zegt Mrs X tegen Mr X die er nog steeds verdwaasd uitziet. 'Jij zegt altijd dat jullie zo weinig met elkaar kunnen praten, dus ik dacht, ik verras je eens.'

'Dag oma, zei ik,' zegt Grayer ongeduldig.

Ze gaat een fractie door haar knieën en zet haar handen op haar dijen. 'Jij bent net je vader. En nu spelen maar.' Ze komt overeind. 'Wie is dit? En wat is dat?'

'Elizabeth, dit is Nanny. Ze zorgt voor Grayer.'

Ik hevel de pup over naar mijn linkerarm en steek mijn hand uit.

'Goed zo.' Ze negeert mijn hand en haalt een pakje Benson & Hedges uit haar tas.

'Dat is Grayers nieuwe hond,' zegt Mr X joviaal.

'Stomme hond,' zegt Grayer vanaf de bank.

'Wil je een cocktail, moeder?'

'Whisky en soda, graag.'

'O, ik denk dat we alleen wodka hebben, Elizabeth,' zegt Mrs X.

'Stuur... sorry, hoe heet je ook weer?' vraagt Elizabeth aan me.

'Nanny,' zeg ik.

'Ik ga wel, moeder.'

'Ik ben drie uur door stortbuien onderweg geweest om tijd met mijn zoon door te brengen. Mijn zoon, die zo te zien elk moment een hartaanval kan krijgen.' Ze klopt hem op zijn bolle maag. 'Stuur Nanny maar.'

'Nou, moeder, de verzekering dekt geen schade...'

Ze draait zich naar me om. 'Nanny, heb je een rijbewijs?' 'Ja.'

'Heb je het ook bij je en is het geldig?'

'Ja.'

'Zoon, geef haar de sleutels. Hebben we verder nog iets nodig?' vraagt ze Mrs X.

'Nee, ik denk dat we alles hebben, Elizabeth.'

'De Clarks en Havemeyers komen morgen langs, en jou kennende, lieverd, er is alleen konijnenvoer. Nanny, kom mee naar de keuken. Ik maak een boodschappenlijst.'

Gehoorzaam volg ik haar naar de avocadogroene keuken en sleep het krat met de hond mee. Ik zet het onder de tafel en zet de pup zachtjes terug op haar handdoekje. Zodra ik het krat dichtdoe, begint ze weer hoog te blaffen.

Elizabeth trekt een paar kastjes open en ik pak een stuk papier van het blok bij de telefoon. 'Wat een bouwval,' mompelt ze. 'Oké.' Ze begint te dicteren. 'Whisky, gin, tonic, Clamato, tomatensap, tabasco, Worcestershire sauce, limoenen, citroenen.' Ze trekt de koelkast open en klakt misprijzend met haar tong. 'Wat is sojamelk in vredesnaam? Heeft een sojaboon een uier? Ben ik iets vergeten? Carr's watercrackers en meer brie. Kun je nog iets bedenken?'

'Eh, macadamianoten, zoute koekjes en chips?'

'Perfect.'

Mijn oma heeft me geleerd dat als je WASPs op bezoek krijgt, het de truc is van alles alleen een minuscuul zilveren schaaltje te presenteren, dan zijn zelfs Pringles ineens sjiek. 'Zoon! Kun je die verrekte hond alsjeblieft in de garage zetten?! Ik krijg migraine van dat geblaf!' roept ze.

'Kom eraan, moeder.' Mr en Mrs X komen de keuken binnen.

'Dat ben ik helemaal met je eens, Elizabeth. Nanny, help Mr X dat krat in de garage te zetten,' instrueert Mrs X me.

Ik pak de voorkant van het krat en probeer geruststellende geluiden tegen de pup te maken, terwijl we haar de koude garage in dragen. Haar bruine ogen kijken naar me op en ze probeert zich in evenwicht te houden. 'Stil maar, brave hond,' murmel ik.

Mr X kijkt me aan alsof hij maar niet begrijpt tegen wie ik het heb.

Mrs X loopt achter ons aan de wankele houten trap af en we zetten liet krat op de vochtige betonnen vloer. 'Nanny, hier heb je de sleutels.' Ze houdt ze omhoog terwijl ze naar me toe loopt. 'O, goed.' Ze kijkt met een vies gezicht omlaag, ik denk dat hij het hier veel beter...'

Mr X grijpt haar bij de elleboog en stuurt haar naar de hoek bij de boiler, hoe durf je haar uit te nodigen zonder het eerst aan mij te vragen?' gromt hij tussen opeengeklemde kaken door. Omdat ik nog steeds de sleutels niet heb, ga ik op mijn hurken zitten om de handdoek van de pup recht te trekken en probeer ik mezelf zo onopvallend mogelijk te gedragen.

'Maar schat, het was een verrassing. Ik probeerde alleen maar...'

'Ik weet precies wat je probeert te doen. Nou, ik hoop dat je er gelukkig van wordt. Dat hoop ik echt.' Hij draait zich op zijn instappers om en stormt de keuken weer in.

Ze staat in de hoek met haar rug naar me toe en haar gezicht naar de roestige vuilnisemmers. 'O ja, hoor.' Ze brengt haar hand omhoog en strijkt met haar vingers over haar voorhoofd. 'Ik ben zo gelukkig. Zo verdomde gelukkig,' zegt ze zacht in het donker.

Beverig loopt ze langs me heen, de trap weer op naar de keuken, met de autosleutels nog steeds in haar hand geklemd.

'Eh, Mrs X?' zeg ik, en ik sta op als ze bij de deur is.

Ze draait zich met samengetrokken mond om. 'Wat?'

'Eh, de sleutels,' zeg ik.

'Juist.' Ze smijt ze naar me toe en stapt de keuken door om zich bij haar familie te voegen.