Biljonairs & Baby's 02(25)

Glimlachend zocht de vrouw een tweede T-shirt uit de stapels, stopte ze allebei in een tas en gaf die aan hen. Nick betaalde de T-shirts voordat Jenna haar portemonnee uit haar handtas had kunnen halen. Daarna pakte hij haar hand en liep met de tas in zijn hand met haar terug naar de straat.

‘Jij had die shirts niet hoeven te betalen,’ vertelde ze hem toen ze weer onderweg waren naar de haven.

‘Beschouw het maar als mijn eerste cadeau aan mijn zoons.’

Ze struikelde bijna, en hij pakte haar hand steviger vast.

‘Dus je gelooft me?’

Nick voelde zijn maag samentrekken. Hij keek in Jenna’s ogen en zag daar geen spoor van bedrog in. Was ze er te goed in haar geheimen te bewaren? Of waren er geen geheimen? Dat zou hij binnenkort weten. Op dit moment kon hij alleen maar zeggen: ‘Dat begin ik te doen.’





Hoofdstuk 6





Twee dagen later meerde het schip af in Acapulco.

‘O, kom,’ drong Mary Curran aan. ‘Ga met Joe en mij mee aan wal. Hij gaat snorkelen, en ik zou het geweldig vinden om gezelschap te hebben als ik het geld uitgeef dat we hebben bespaard doordat we deze cruise cadeau krijgen.’

Lachend schudde Jenna haar hoofd en legde haar hoofd tegen de rugleuning van de bank in de huiskamer van Nicks prachtige suite. ‘Nee, dank je. Ik denk dat ik maar aan boord blijf en me ontspan.’

Mary zuchtte verslagen. ‘Hoe jij je kunt ontspannen, terwijl je met Nick Falco in deze suite verblijft, is mij een raadsel. Ik ben al twintig jaar getrouwd en ik raak beslist opgewonden als ik naar die man kijk.’

Jenna wist precies wat ze bedoelde. De laatste dagen hadden ze bijna iedere minuut samen doorgebracht en als ze hier in de suite waren, leek de ruimte te krimpen tot het formaat van een kast.

Jenna was tot het uiterste gespannen. Ze was voortdurend opgewonden en wist dat ze bij de geringste verkeerde beweging zou exploderen.

Jongens, wat een geweldig idee.

‘Hallo? Aarde voor Jenna?’

‘Het spijt me.’ Jenna glimlachte, streek met een hand door haar haar en zuchtte. ‘Ik geloof dat mijn gedachten even afdwaalden.’

‘Inderdaad. En ik kan wel bedenken waarheen.’

‘Wat?’

‘O schat, je hebt het zwaar te pakken, nietwaar?’ Mary boog zich naar voren en kneep even in Jenna’s hand.

Opgelaten en een beetje bezorgd over het feit dat Mary wel eens gelijk kon hebben, sprak Jenna haar onmiddellijk tegen. ‘Ik weet niet waar je het over hebt.’

De glimlach van Mary werd breder. ‘Natuurlijk niet. Zodra ik de naam van Nick uitspreek, beginnen je ogen te schitteren.’

‘O, mijn god…’

‘Hé, wat is het probleem? Jullie zijn allebei vrijgezel en het is duidelijk dat jullie je tot elkaar aangetrokken voelen. Ik bedoel… Ik heb gezien hoe Nick gisteravond tijdens het diner naar je keek.’

De vorige avond hadden Nick en zij met Mary en haar man gegeten, en ondanks het feit dat Jenna had verwacht dat het gezien de spanning tussen Nick en haar een aantal onaangename uren zouden worden, hadden ze het allemaal een geslaagde avond gevonden. Toen ze Nick had zien praten met Joe Curran en hem oprecht had horen lachen, terwijl hij verhalen vertelde over andere cruises, waren Jenna’s ogen geopend.

Heel lang had ze hem alleen maar als een player gezien; een man wiens enige doel was zoveel mogelijk vrouwen in zijn bed te krijgen. Een man die niet geïnteresseerd was in plezierige momenten.

Nu had ze echter een heel andere man gezien, een man die kon genieten en ook praatte met mensen die niet rijk en beroemd waren. Een man die grappige T-shirts kocht voor baby’s van wie hij niet eens zeker wist of ze van hem waren. Een man die nog steeds met één enkele blik haar verlangen kon oproepen.

‘Wil je erover praten?’ vroeg Mary zacht.

Jenna ademde diep in en keek de kamer rond om Mary niet te hoeven aankijken. Het zonlicht, dat werd gedempt door het getinte glas, viel de kamer in en veroorzaakte schaduwen in de hoeken. Het was nu stil. Nick was ergens aan dek en de zware motoren van het schip waren stilgezet nu ze in de haven lagen.

Jenna keek naar Mary en overwoog haar alles te vertellen. In feite kon ze wel iemand gebruiken met wie ze kon praten en Mary had de laatste dagen bewezen dat ze een goede vriendin was. Maar ze kon er nu niet over beginnen. Ze wilde niet uitleggen hoe Nick en zij elkaar hadden ontmoet, twee zoons hadden gecreëerd en toen uit elkaar waren gegaan. Dat was een veel te lang verhaal.

‘Dank je,’ zei ze, en ze meende het. ‘Maar ik geloof het niet. Trouwens, je hebt geen tijd om naar me te luisteren. Joe wacht waarschijnlijk al op je.’

Mary keek haar fronsend aan, maar begreep klaarblijkelijk dat Jenna geen zin had om te praten. Ze stond op. ‘Goed, dan zal ik gaan, maar als je besluit dat je iemand nodig hebt om mee te praten…’