Betaalde bruid(29)

Dione slikte moeizaam, overdonderd door zijn scherpe toon. Snapte hij dan niet dat hij een mooi moment verpestte? Ze had altijd gehoopt dat haar eerste keer heel bijzonder zou zijn, en dat was het tot dat moment ook geweest. Nu vergalde hij het. ‘Waar maak je je druk om, als het mij niets kan schelen?’ vroeg ze verontwaardigd. Snel trok ze het laken op, om haar nog nazinderende lichaam te verhullen.

‘Dione, als ik het had geweten, zou ik nooit zo ruw zijn geweest.’ Hij vloekte.

‘Ik beklaag me toch niet?’ Met het laken om zich heen gewikkeld stond ze op.

Theo leek niet te merken dat hij nog naakt was.

‘Maar ik vind het niet leuk. Dat heb ik nog nooit bij een vrouw gedaan.’

Plotseling voelde ze zich gekleineerd. ‘Heb je er dan niet van genoten?’ vroeg ze uitdagend.

‘Natuurlijk wel. Daar gaat het niet om.’ Hij klonk opeens bezorgd. ‘Gaat het een beetje?’

Dione knikte. ‘Ja, maar nu wil ik even douchen.’ Terwijl ze haastig naar de tussendeur liep en die achter zich dichtsmeet, voelde ze zich erg vernederd.



Theo slaakte een zucht van ergernis. Verdraaid! Het ergst was dat hij zich niet had kunnen beheersen. Hij had beseft dat Dione nog maagd was, maar toch had hij zich niet kunnen inhouden. Wat moest ze wel niet van hem denken?

Nog nooit was hij zo kwaad op zichzelf geweest. Dione had wel gezegd dat het haar niets kon schelen, maar hij had haar genomen zonder een moment rekening te houden met haar gevoelens.

Voortaan zou hij niet meer met haar kunnen vrijen, want dan zou dit moment door zijn hoofd blijven spoken. Het was geweldig geweest met haar in zijn armen. Ze had een beeldschoon lichaam, en hij kon merken dat er een vurig temperament in haar school. Stiekem was hij zich al gaan verheugen op de lange sensuele nachten die ze samen in bed zouden doorbrengen.

Als ze had gezegd dat ze nog maagd was, had alles zo anders kunnen zijn. Dan zou hij haar hebben bemind met de tederheid die ze verdiende en zou hij ervan hebben genoten om haar in de liefde in te wijden. Maar nu…

Met hangende schouders liep hij naar de douche. Een lange koude douche, die zijn ergernis echter niet kon wegnemen. Hij zag ertegen op om Dione weer onder ogen te komen. Op de een of andere manier moest hij zich eruit praten, zodat ze niet zou merken hoe erg hij zijn vergissing vond.

Ze had zich groot gehouden en had net gedaan alsof het er niet toe deed. Maar hij wist hoe belangrijk de maagdelijkheid voor een vrouw was, vooral een vrouw van Diones leeftijd. Ze had duidelijk maagd willen blijven tot ze de ware Jakob tegenkwam, of misschien zelfs tot ze met Chris Donovan zou zijn getrouwd, en nu had hij haar ervan beroofd.

Op dat moment kon hij zichzelf niet uitstaan, en toen hij de sleutel in de tussendeur hoorde omdraaien, zakte de moed hem nog meer in de schoenen.



Dione kon de slaap niet vatten. Ze was naar bed gegaan met de gedachte dat het haar niets kon schelen, maar desondanks had ze moeite met wat er was gebeurd. Het was niet alleen Theo’s schuld. Zelf had ze zich net zo goed iets te verwijten. Als beesten hadden ze zich op elkaar gestort, iets wat ze zich nooit van zichzelf had kunnen voorstellen.

Misschien was het wel goed dat Theo teleurgesteld was. Hopelijk liet hij haar voortaan met rust. Want als ze tijdens de twaalf maanden van het contract met elkaar bleven vrijen, zou het niet meevallen om na afloop uit elkaar te gaan.

Uiteindelijk viel ze in een droomloze slaap, en toen ze wakker werd, voelde ze zich rustiger. Totdat er een afgrijselijke gedachte bij haar opkwam. Stel dat ze zwanger was? Theo was te ongeduldig geweest om een voorbehoedsmiddel te gebruiken, en zelf had ze er niet eens aan gedacht. Kon het meteen de eerste keer al raak zijn geweest? Ze hoopte van niet, maar ze zou haar angst voor zich houden. Ze durfde niet aan Theo toe te geven dat ze het niet wist.

Aan het ontbijt spraken ze nadrukkelijk niet over wat er die nacht was gebeurd. Theo droeg een wit poloshirt en een zwarte broek en Dione had een eenvoudige beige jurk met een patroon van oranje en bruin gekozen. Zouden ze onbewust hun kleding hebben afgestemd op hun stemming?

Haar stemming was in ieder geval somber, en ze vroeg zich af of Theo plannen had gemaakt voor die dag. Als ze een gewoon pasgetrouwd stel waren geweest, zouden ze vast de hele tijd in bed hebben doorgebracht, maar in hun situatie was dat onwaarschijnlijk.

Theo zag eruit alsof hij eveneens slecht had geslapen. Hij had wallen onder zijn ogen en zijn haar zat in de war. ‘Wat gaan we vandaag doen?’ vroeg ze, om de stilte te doorbreken.

‘Een lange wandeling door Hyde Park lijkt me wel een goed idee,’ verklaarde hij. ‘Om de dufheid te verdrijven. Rijd je paard? Als je dat leuk vindt, kunnen we gaan paardrijden.’

‘Nee, ik rijd geen paard.’ En als ze dat wel deed, zou het nogal pijnlijk zijn om schrijlings op een zadel te zitten. Al zou dat waarschijnlijk niet bij hem opkomen. Welke man zou er nu aan zoiets denken? Maar tot haar verbazing trok hij een berouwvol gezicht.