Betaalde bruid(28)

Nog nooit had ze zo’n hunkering gevoeld of de behoefte om haar zelfopgelegde gelofte te verbreken. Dat Theo bedreven was in het verleiden was duidelijk. Hij was veel hartstochtelijker dan de gemiddelde Engelsman, terwijl ze er klakkeloos van uit was gegaan dat ze ooit met een Engelsman zou trouwen. Een huwelijk met een Griek had ze zelfs nog nooit overwogen.

Dat betekende niet dat ze verliefd werd op Theo. Ze voelde zich alleen lichamelijk tot hem aangetrokken. Ze had geen idee waar haar begeerte vandaan kwam, maar één ding was zeker: ze verlangde naar hem.

Het was een nieuwe, vreemde gewaarwording, een prikkeling van haar zintuigen, het vooruitzicht van het onbekende, de hevigheid van haar gevoelens. Ze was al vaak voor ‘ijskoningin’ uitgemaakt, en nu begreep ze waarom. Nog nooit had iemand haar in zo’n roes van opwinding gebracht.

Toen ze onbewust huiverde van genot, hield Theo op met zijn liefkozingen en keek haar bezorgd aan. ‘Heb je het koud, agapi mou?’

Ze schudde haar hoofd, want haar keel zat zo dichtgesnoerd dat ze geen woord kon uitbrengen.

Hij tilde haar op. ‘Ik denk dat we beter naar een ander plekje kunnen gaan, waar het comfortabeler is.’

Vaag realiseerde ze zich dat ze zou moeten protesteren. Ze zou zich de volgende ochtend diep schamen als ze hem nu zijn gang liet gaan. Maar het kleine beetje gezond verstand dat ze nog kon opbrengen moest het afleggen tegen de dwaasheid. Willoos liet ze zich naar zijn slaapkamer dragen en op het bed neervlijen.

‘Zo beter?’ vroeg hij stroef. ‘Ik wil niet dat je iets doet waar je spijt van krijgt.’

In reactie op zijn vraag sloeg Dione haar handen om zijn nek en trok zijn gezicht naar haar toe. Het enige wat ze nu wenste, was dat ze Theo in zich voelde. Alleen hij – deze adembenemend knappe man, die toevallig haar echtgenoot was – kon de vurige begeerte laten verdwijnen, die haar bijna gek maakte.

Of die gedachte de doorslag gaf, wist ze niet, maar vanaf dat moment besefte ze dat ze door hem wilde worden bemind. En wel onmiddellijk! Nog nooit had ze zo’n diep verlangen ervaren.

Ze voelde Theo’s gekreun door zijn lichaam trillen toen hij tergend langzaam de knoopjes van haar blouse openmaakte. Stukje bij beetje werd haar huid zichtbaar, en haar borsten zwollen pijnlijk op. Het was alsof ze zich vanzelf oprichtten om door hem te worden gestreeld.

Weer kreunde hij zachtjes, terwijl hij zijn vingers onder haar beha liet glijden en haar tepels plaagde, als een verrukkelijk voorproefje van wat er nog zou komen. Met hartstocht in zijn ogen keek hij naar haar welvingen. Vervolgens draaide hij haar op haar zij zodat hij haar beha kon losmaken en wegtrekken.

Toen haar borsten eindelijk ontbloot waren, begon hij ze om beurten met zijn mond te liefkozen.

Onwillekeurig kromde Dione haar rug. Ze moest zich stevig aan zijn hoofd vastgrijpen, terwijl ze kronkelend met haar heupen de ene golf van wellust na de andere door zich heen voelde stromen.

Theo had echter geen haast. Hij was bezig met een trage verleiding van haar zintuigen, waaraan ze zich steeds minder kon onttrekken. Ze hoorde zichzelf telkens weer zijn naam noemen, als een mantra.

‘Vind je dit fijn?’ vroeg hij, terwijl hij zijn ogen naar haar opsloeg. Zijn lippen, die hij vlak boven haar gevoelige borsten hield, waren zacht en vochtig.

Ze knikte. ‘Ik weet niet wat je allemaal met me doet, maar ga alsjeblieft door.’

‘Dat was ik ook van plan,’ bracht hij hijgend uit. Daarna werden zijn bewegingen dringender. Hij liet zijn handen naar haar rok glijden en schoof hem over haar heupen omlaag.

Haar witte kanten slipje was een beetje klam, merkte ze gegeneerd toen hij het van haar af stroopte.

‘Nu ben je helemaal van mij.’

Met een vurige blik in zijn ogen rukte hij zijn eigen kleren uit en ging naast haar op het bed liggen. Van langzaam verleiden was plotseling geen sprake meer. Ze werden gegrepen door een koortsachtig verlangen dat onmiddellijk moest worden gestild.

Dione kreeg niet eens de kans om bang te zijn. Ze kromde haar vingers rond Theo’s schouders toen hij met een machtige stoot bij haar binnendrong. Heel even aarzelde hij toen hij enige weerstand bespeurde, maar hij was niet in staat om zich in te houden. Dat wilde ze ook niet. Ze werden allebei meegesleept door hun hartstocht.

Toen ze haar hoogtepunt bereikte, was ze even helemaal van de wereld, totaal onvoorbereid op de golven van vervoering die door haar lichaam raasden. Ze snakte naar adem en haar hart bonsde zo luid, dat hij het vast hoorde.

Ze wilde zich aan Theo vastklampen, die door dezelfde stuiptrekkingen werd beheerst, maar zodra ze hem aanraakte, draaide hij zich abrupt om en rolde van het bed af. Zijn lichaam glansde nog van het zweet, maar hij herstelde zich eerder dan zij.

‘Waarom heb je me niet verteld dat je nog maagd bent?’