Zoete overgave(47)

Tot haar verrassing verscheen er een blos op zijn wangen. Ze trok nieuwsgierig haar wenkbrauwen op.

‘Ik, eh, ik vroeg me af of je met me mee wilde gaan als ik een gaatje in mijn oor laat schieten,’ mompelde hij.

Haar mond viel open, maar ze lachte breed. ‘Ga je het doen? Echt?’

Hij pakte zijn linkeroor vast en trok er eens ongemakkelijk aan. ‘Ja, ik denk het wel. Maar ik zou niet weten waar. Nou ja, in ieder geval niet op een vage loserplek.’

‘Ik weet wel een adresje,’ zei ze en ze pakte de telefoon. ‘Ik neem je wel mee naar de salon waar ik mijn haar laat doen, dan kan Julie een gaatje bij je schieten. De meiden daar zullen met je weglopen.’

‘Meiden?’ Hij keek meteen een stuk vrolijker.

Ze lachte. ‘Ja, dit is echt een meidensalon.’

Hij keek eerst geïntrigeerd, maar toen verscheen er een achterdochtige blik in zijn ogen. ‘Maar je vertelt het aan niemand, hè?’

Ze giechelde. ‘Ik zal het niemand vertellen, maar je bent me dan wel iets schuldig. Misschien kan ik je meteen opgeven voor een aantal bezoekjes aan de zonnebank, zodat je bol een beetje bijkleurt.’ Ze liet haar blik goedkeurend over zijn gebruinde armen glijden, daarna aaide ze hem even over zijn kale hoofd.

Hij fronste zijn wenkbrauwen. ‘Maar je maakt niet zo’n nieuwerwetse mietjesman van me.’

Haar schouders schudden van het onderdrukte gelach. ‘Hemeltje, nee. Jammer dat je niet van de wellness bent. Julie geeft ook geweldige massages.’

‘Massages?’

‘Ja, maar daar moet je wel naakt voor zijn.’ Ze beet op haar lip om niet te grijnzen.

‘Lopen daar dan allemaal naakte vrouwen rond?’ vroeg Nathan.

Ze kon haar lach niet meer verbergen.

‘Ben jij daar dan ook naakt?’ vroeg Nathan, alsof hij net pas op dat idee was gekomen.

Ze snoof eens. ‘Alsof ik jou dat aan je neus ga hangen.’

‘Kom op, Faith. Doe eens lief.’

Ze grijnsde. ‘Zal ik Julie bellen om het complete pakket voor je te bestellen?’

Hij staarde haar achterdochtig aan. ‘Ik weet het nog niet, hoor. Straks moet ik mijn lul nog inleveren bij de bond van mannelijke mannen.’

Faith rolde met haar ogen. ‘Wees niet zo’n watje. Er komt toch niemand achter? Je kunt het wel erger treffen dan een half uur door een bloedmooie vrouw te worden betast.’

‘Bloedmooi?’

‘Van gedachten veranderd?’ vroeg ze plagend.

‘En je zweert dat je dit aan niemand vertelt?’

Ze stak plechtig haar hand op. ‘Beloofd.’





22


Ze had er de hele nacht over nagedacht. Ze was eigenlijk op het idee gekomen toen ze in de salon op Nathan zat te wachten. En op het moment dat het idee zich eenmaal had aangekondigd, kon ze het niet meer uit haar hoofd zetten. Het plan had zich als vanzelf tot in de details uitgewerkt en ze was er zeker van dat het zou werken. Het was perfect.

Dus daar zat ze de volgende dag dan, te wachten tot iedereen het pand had verlaten zodat ze stiekem Pops reservesleutel van Grays appartement kon pakken. Natuurlijk had Connor uitgerekend vandaag uitgekozen voor een vergadering met een klant in de grote vergaderzaal. Ze wierp een blik op haar horloge. Zoveel tijd had ze niet als ze Grays appartement in wilde glippen voor hij klaar was met zijn werk.

Ze haalde opgelucht adem toen ze het geroezemoes van stemmen op de gang hoorde. Een paar tellen later kwamen Connor en de drie klanten voorbij. Ze wachtte ongeduldig op haar stoel tot ze Connor terug hoorde komen.

‘Hé,’ zei hij. ‘Je had niet hoeven wachten, hoor.’

Ze schonk hem een stralende glimlach. ‘O, geen probleem. Ik moest nog een paar dingetjes afronden. Ik vertrek over een paar minuten.’

‘Zal ik op je wachten?’ bood hij aan.

Ze wuifde hem weg. ‘Nee hoor, ga maar. Nathan en Micah wachten vast al op je bij Cattleman’s.’

‘Tot morgen dan,’ zei hij.

Ze wachtte tot ze zeker wist dat hij weg was en liep snel naar Pops kantoor. Ze rommelde in de bureaula waarin hij alle reservesleutels bewaarde tot ze de sleutel met het nummer van Grays appartement tegenkwam. Ze griste die triomfantelijk mee en liep terug naar haar kantoor om haar tas te halen.

Onderweg naar buiten viste ze haar mobiel uit de tas en ze toetste Micahs nummer in.

‘Hé, lekkertje,’ zei Micah toen hij opnam.

‘Is Nathan bij jou in de buurt?’ vroeg ze.

‘Ja, hoezo?’

‘Laat hem niet weten wie je aan de lijn hebt,’ zei ze snel.

Hij zweeg even. ‘Wat is er aan de hand?’ vroeg hij serieus.

‘Ik wil een gunst van je vragen,’ zei ze. ‘Eentje zonder vragen.’

‘Eh, oké.’

‘Kun je Nathan dumpen en nu meteen naar Grays appartement komen?’