Zoete overgave(22)
Nathan bukte zich om het petje op te pakken en zette het resoluut weer op. ‘Ja nou, shit hoor, Faith. Jij zei dat ik nodig naar de kapper moest.’
Micah kwam niet meer bij.
‘Ik bedoelde niet dat álles eraf moest,’ piepte ze.
Connor kwam achter Faith staan en legde zijn hand op haar schouder. ‘Hij zit je te stangen, Faith.’
‘Ja, vertel haar maar eens waarom je het echt hebt gedaan,’ zei Micah vrolijk.
Faith trok het petje weer van Nathans hoofd en deed een stap naar achteren om hem eens goed in zich op te nemen. Na de eerste schok vond ze dat hij er eigenlijk helemaal niet slecht uitzag. Zijn sikje was netjes in model getrimd en zonder al dat warrige haar zag hij er verdomd sexy uit.
‘Kop dicht, Micah,’ mompelde Nathan.
Faith draaide zich met een ruk om en keek Micah strak aan. ‘Als jij het allemaal weet, dan mag jij het vertellen.’
Micah grijnsde. ‘O nee, dit mag Nathan zelf vertellen. Ik kan niet wachten.’
Ze keek Nathan weer aan, die een gelaten uitdrukking op zijn gezicht had. Gray zat geheel ontspannen grijnzend op zijn stoel.
‘Ja, vertel,’ zei Connor.
‘Ik heb een weddenschap verloren,’ zei Nathan kortaf.
Faiths mond viel open. ‘Een weddenschap?’ Ze keerde zich om naar Micah en zwaaide vermanend met haar vinger voor zijn neus. ‘Waarom zou je hem in hemelsnaam zijn hoofd kaal laten scheren vanwege een verloren weddenschap?’
Micah zette heel onschuldig grote ogen op. ‘Waarom denk je dat ik er iets mee te maken heb?’
Ze zette een hand op haar heup en staarde hem met vernauwde ogen aan. ‘O, kom op. Je gaat me toch niet vertellen dat dit geen wraak is voor die keer dat hij ervoor heeft gezorgd dat jij de dochter van de gouverneur mee uit moest nemen?’
Connor en Nathan barstten allebei in lachen uit. Connor moest zelfs zijn mok op Faiths bureau neerzetten, de tranen schoten hem in de ogen. Er verscheen een norse blik in Micahs ogen.
Gray trok vragend zijn wenkbrauwen op. ‘De dochter van de gouverneur? Ik wist niet dat zij iemand aan de haak kon slaan. Het laatste wat ik had gehoord, was dat haar vader flink wat invloed moest uitoefenen om iemand te vinden die haar wilde begeleiden.’
Nathan moest nog harder lachen. ‘Dat klopt. Nou, behalve Micah dan, natuurlijk. Hij kon niet wachten om met haar op stap te gaan.’
Micah wierp Nathan een boze blik toe. ‘Klep dicht, biljartbal.’
‘Dit moet ik horen,’ zei Gray.
Faith schraapte haar keel. ‘Ik vind het best leuk om Micah zo te zien zweten, maar we kennen het verhaal over de dochter van de gouverneur al.’ Ze keek Gray verontschuldigend aan. ‘Ik weet zeker dat Nathan je het straks maar wat graag zal vertellen, maar ik wil weten waarom Nathan zijn hoofd kaal moest scheren.’
‘Omdat hij had gewed dat zijn team gisteren niet zou verliezen,’ zei Micah zelfvoldaan.
Connor keek Nathan ongelovig aan. ‘Gast, je hebt gewed dat ze zouden winnen terwijl hun beste slagman met een zware blessure aan de kant zit?’
‘Dat wist ik niet toen we de weddenschap afsloten,’ zei Nathan kortaf.
‘O, maar Micah vast wel,’ zei Faith.
‘Hoe kon hij dat dan weten?’ vroeg Nathan.
Micah sloeg zijn arm om Faith heen en kneep even. ‘Inderdaad. Het was gewoon een goede gok.’
‘Weet jij iets wat wij niet weten, zusje van me?’ vroeg Connor.
‘Alleen dat Micah toevallig bevriend is met de teamarts. Micah heeft vorig jaar zijn beveiligingssysteem vervangen.’
‘Hufter!’ riep Nathan. Hij sprong op Micah af, die probeerde weg te duiken, en nam hem in de houdgreep. ‘Je wist het. Je wist het de hele tijd al. Daarom heb je die weddenschap met me afgesloten.’
Micah lachte, zelfs toen Nathan hem op de grond gooide. ‘Die stunt met de dochter van de gouverneur was veel erger, dus doe niet zo zielig.’
‘Daar heeft hij gelijk in,’ zei Connor met een lach. ‘Ik ben liever kaal dan dat ik een avond met die meid zou moeten doorstaan.’
‘Jullie maken me wel nieuwsgierig,’ mopperde Gray.
Micah stond op, en Nathan gaf Gray een klap op zijn schouder. ‘Ik vertel het je vanmiddag wel tijdens de lunch.’
‘Eikel,’ mompelde Micah.
‘Nou, als het enige troost is: ik vind het sexy,’ meldde Faith.
Nathan keek haar verrast aan. ‘Echt?’
Ze lachte. ‘Ja, het staat je goed. Ik zou je zo bespringen.’
‘Waar wacht je dan nog op? Kom mee, dan kun je bij mij thuis je gang gaan.’
Connor keek Nathan boos aan. ‘Dat is niet grappig, man. Absoluut niet grappig.’
‘Je hebt alleen nog een oorbel nodig,’ zei Faith.
Hij staarde haar ontzet aan. ‘Een oorbel? Meen je dat nou? Dan lijk ik net op dat wijf daar,’ zei hij met een hoofdgebaar richting Micah.