Zoete overgave(10)
‘Je wilt gedomineerd worden.’
Ze voelde zich nog steeds niet helemaal op haar gemak bij dat woord, maar eigenlijk was het wel precies wat ze wilde. Ze maakte een instemmend geluidje.
‘Je hoeft je absoluut niet voor je verlangens te schamen,’ zei Damon vriendelijk. ‘Een vrouw die weet wie ze is en wat ze wil is het mooiste wezen op aarde.’
Het compliment toverde een opgetogen glimlach op haar gezicht tot ze besefte dat ze helemaal enthousiast was geworden door een gesprek met een vreemde die misschien wel aan het masturberen was terwijl hij naar haar fantasieën luisterde.
Ze kromp ineen bij dat beeld.
‘Onze clientèle is zeer exclusief, en het lidmaatschap wordt maar zelden aangeboden. Je zou een afspraak kunnen maken voor een rondleiding langs onze faciliteiten. Als je eenmaal hebt gezien wat we te bieden hebben, kun je beslissen of je binnen de ons gestelde grenzen een lidmaatschap zou willen aanvragen.’
Ze slikte krampachtig. ‘Dat wil ik wel.’
‘Een waarschuwing is wel op zijn plaats: je moet zeker weten waar je aan begint als je langskomt. Dit is geen rondleiding waar je lege kamers en lege toestellen zult zien. Je komt dan op het drukste tijdstip. En je krijgt alles te zien.’
Ze zette grote ogen op en vroeg zich af wat dat ‘alles’ precies inhield. Haar hart haperde even, en ze besefte opeens dat ze opgewonden was. Ze keek uit naar de rondleiding.
‘Wanneer kunnen we afspreken?’
‘Ik kan je vrijdag vanaf elf uur ’s avonds rondleiden. Het komt hier meestal pas laat op gang. Geef me je e-mailadres maar, dan stuur ik je de routebeschrijving en het adres.’
Faith gaf hem haar e-mail en bevestigde het tijdstip van de afspraak. Ze bedankte hem voor de informatie en hing op. Ze liet de telefoon op het bureau vallen, leunde naar achteren en zuchtte diep.
Vrijdag. Elf uur. Ze kreunde even. Nu zou ze zich de hele week afvragen wat ze daar te zien zou krijgen.
Ze likte nerveus langs haar lippen en streek eens met haar hand over haar gespannen buik. Wat had ze zich nu weer op de hals gehaald? Het ergste was nog wel dat ze zich erop verheugde.
4
‘Hé, kleine,’ zei Micah Hudson toen hij Faiths kantoor binnenkwam.
Ze legde met een glimlach de telefoon neer. ‘Jij ook hallo.’
Hij plofte neer op de stoel tegenover haar bureau en strekte zijn lange benen voor zich uit. Hij hief zijn heupen op en viste even in zijn broekzak tot hij een verkreukeld pakje sigaretten tevoorschijn toverde. Hij stak een sigaret tussen zijn lippen en knipte zijn aansteker aan.
Faith zuchtte net op het moment dat hij inhaleerde alsof het zijn allerlaatste ademteug was. ‘Micah, wat heb ik nou gezegd over roken in deze ruimte?’
Hij grijnsde haar verleidelijk toe en blies een lange pluim rook uit. ‘Kom op, Faith. Je weet dat ik probeer te stoppen. Het zijn er nog maar een paar per dag. Pop geeft me op mijn lazer, dus ik kan niet meer bij hem in de buurt roken. Jij bent mijn enige redding.’
Ze rolde met haar ogen. ‘Dus omdat ik een watje ben, mag ik sterven door passief roken.’ Ze rommelde in een lade, pakte een van de oude plastic asbakken die ze daar bewaarde en schoof die naar hem toe. ‘Gebruik dan in ieder geval deze zodat er straks niet overal as ligt.’
Hij grijnsde weer en blies haar een kus toe terwijl hij de asbak aanpakte.
Ze schudde haar hoofd. Het zou verboden moeten worden dat een man zo verschrikkelijk aantrekkelijk was. Micah was er duidelijk niet aan gewend om nee te horen, en terecht. Welke vrouw zou zijn schandalige charme kunnen weerstaan?
‘Je bent geweldig.’ Hij tikte de as van zijn sigaret af in de asbak en keek haar vragend aan met zijn chocoladebruine ogen. Hij streek een lok van zijn warrige haar achter zijn oor, waardoor zijn diamanten oorknopje glinsterde in het licht. Een andere lok haar viel over zijn wenkbrauw. Hij ging met een hand door het haar boven zijn voorhoofd en trok het strak naar achteren. Toen hij het losliet, zakten zijn krullen weer omlaag.
Ze glimlachte om zijn quasi onverzorgde uitstraling. Op de een of andere manier werkte het voor hem. Slordig stond hem goed.
‘Wat ga jij vandaag allemaal doen? Heb je Gray Montgomery al ontmoet?’
Ze voelde tot haar ergernis haar wangen gloeien en hoopte maar dat haar lichte huid haar niet verried, ook al bloosde ze bij het minste of geringste. ‘Ja, ik heb hem gisteren ontmoet. Ik heb hem wegwijs gemaakt.’
‘En?’
‘En wat?’ vroeg ze.
‘Wat vond je van hem?’
‘Eh, vrij weinig. Hij lijkt me wel aardig. Rustig. Misschien een beetje gesloten. Hij past vast goed bij de rest. Connor en hij worden ongetwijfeld dikke maatjes.’
Micah barstte in lachen uit. ‘Precies wat we nodig hebben. Nog zo’n saaie gast.’