Winterberg(59)

‘Geen idee. Als ze niks op hun kerfstok hebben, lijkt het me dat ze daar niet moeilijk over kunnen doen, toch? Alles om Daan vrij te krijgen.’

‘Oké, het volgende punt. Isa’s haren zijn aangetroffen op Daans kleding. Het opmerkelijke is dat de haarzakjes van de gevonden haren nog intact zijn en dat wil zeggen dat de haren met geweld uit het hoofd moeten zijn gerukt.’

‘Isa was dood toen we haar vonden. Waarom zou Daan aan het haar van een lijk trekken? Daar zit toch geen enkele logica in?’

‘De politie verklaart het zo: zij gaan ervan uit dat er voor de moord een worsteling heeft plaatsgevonden tussen Daan en Isa en staven dat onder andere met huidcellen van Daan die onder de nagels van je nicht zijn gevonden. Zelf vertoont hij krabsporen op zijn hand. Je man beweert dat hij Isa na een ruzie probeerde tegen te houden om te voorkomen dat ze wegliep en dat ze hem heeft gekrabd toen ze zich losrukte. Hij beweerde ook dat jullie daar allemaal getuige van zijn geweest. Klopt dat?’

‘Ja, dat is waar. We hadden een cruciaal meningsverschil over de erfenis met Isa en dat verzandde in een ordinaire ruzie met schreeuwen en schelden. Daan probeerde de boel te sussen en Isa ervan te overtuigen niet weg te lopen maar het uit te praten. Linksom of rechtsom moesten we eruit zien te komen en een oplossing voor het probleem vinden.’

‘En iemand heeft dat misschien wel heel letterlijk genomen,’ mompelde De Greef.

‘Kan het niet zo zijn dat Isa een worsteling met haar moordenaar heeft gehad en dat er wat losgetrokken haren in haar kapsel zijn blijven hangen? Dan zouden die loszittende haren op Daans kleding terecht zijn gekomen toen hij controleerde of ze nog leefde.’ Sophie begon op dreef te komen.

‘Daan kwam met dezelfde argumenten als jij toen ik hem ernaar vroeg. Ik vraag me af of je met deze analyse wegkomt bij de rechter, maar in theorie zou het denk ik wel kunnen.’

‘Dan moeten we de rechter daarvan overtuigen!’

‘Jij bent ook in de kamer geweest en hebt je nicht als eerste gevonden. Waarom zijn er dan op jou geen haren aangetroffen?’

‘Omdat ik Isa verder niet heb aangeraakt. Dat durfde ik niet. Ik heb alleen een deken over haar heen gelegd omdat ze er zo naar bij lag in die enorme plas bloed. Er zijn wel bloedsporen op mijn schoenzolen gevonden. Ik ben in paniek de kamer uitgerend zonder dat ik doorhad dat mijn schoenen bloederige afdrukken achterlieten op het tapijt. In tegenstelling tot Daan geloofde de politie mij wel op basis van die verklaring en hebben ze mij niet als verdachte aangemerkt.’

‘Waar zijn die schoenen nu?’

‘De politie heeft ze meegenomen voor onderzoek. Daan heeft ze voor die tijd nog proberen schoon te maken.’

‘Waarom?’

‘Omdat ik nogal overstuur was van al dat bloed. Daan heeft zijn eigen handen ook gewassen want die zaten ook onder het bloed.’

‘Hm, ik snap dat jullie onpasselijk werden van de aanblik van Isa’s bloed, maar Daan had er beter van af kunnen blijven. Het lijkt erop dat de politie hem heel graag de moord in de schoenen wil schuiven en het schoonmaken van jouw schoenen en zijn handen kan uitgelegd worden als het verdoezelen van bewijs om zichzelf vrij te pleiten. Ik voorspel je dat ze het op die manier gaan gebruiken om hun zaak sterker te maken en Daan nog meer in het nauw te drijven.’

‘Maar een rechter gaat daar toch niet in mee? Die begrijpt toch ook wel dat Daan dat in een opwelling van paniek heeft gedaan?’

‘Een rechter houdt zich niet bezig met gevoelens maar kijkt naar de feiten en of de wet aantoonbaar is overtreden. Op basis van feiten komt hij tot een gewogen oordeel. Of hij dingen kan invoelen of begrijpen doet helemaal niet ter zake.’

Sophie staakte haar geijsbeer en ging futloos op bed zitten. ‘Het ziet er niet best uit, hè?’

‘Ik heb weleens cliënten vertegenwoordigd die er beter voor stonden, moet ik je eerlijk bekennen. Dat mes met vingerafdrukken blijft een heikel punt. Het zal lastig zijn om Daan op basis van onze theorieën daaromtrent vrij te pleiten. Wat ook niet meehelpt, is dat hij van het begin af aan de schijn tegen zich heeft gehad in de ogen van de politie. Hij begon al met een een-nul-achterstand en die heeft hij nog niet ingehaald. De politie vindt het wel prima zo. Ze hebben een verdachte, bewijsmateriaal en een theorie waar ze naartoe redeneren. Kat in het bakkie en op naar de volgende zaak.’

‘Maar dat is toch oneerlijk?’

‘Ik zou willen dat ik een betere boodschap voor je had. Dat neemt niet weg dat we er alles aan gaan doen om Daan op vrije voeten te krijgen en zijn onschuld te bewijzen.’ Sophie knikte timide.

‘Kom op, werk aan de winkel. Ik wil die Mara, je oom en die onbekende vrouw graag spreken en daarna samen met jou een kijkje gaan nemen in de ondergrondse gangen. Oké?’