Verslaafd aan jou(54)

    ‘Zit je nou te klagen?’

    ‘Engel, ik zit te kwijlen.’

    Ik was verbaasd over het koosnaampje, al vond ik het wel lief. ‘Engel?’

    Hij bromde zachtjes instemmend en kuste me.

    Ik kon nauwelijks geloven wat een verschil een uur uitmaakte. Ik verliet Gideons kantoor in een volkomen andere stemming dan toen ik naar binnen was gegaan. Het gevoel van zijn hand op de onderkant van mijn rug zorgde ervoor dat mijn lichaam begon te zoemen van verwachting, in plaats van de ellende die ik bij binnenkomst had gevoeld.

    Ik zwaaide gedag naar Scott en glimlachte vriendelijk naar de stuurs kijkende receptioniste.

    ‘Ik geloof niet dat ze me leuk vindt,’ zei ik tegen Gideon terwijl we op de lift stonden te wachten.

    ‘Wie?’

    ‘Je receptioniste.’

    Hij keek even haar kant op en het roodharige meisje keek hem stralend aan.

    ‘Nou ja,’ mompelde ik. ‘Ze vindt jou wel leuk.’

    ‘Ik betaal haar salaris.’

    Mijn mond kromde zich. ‘Ja, dat moet het zijn. Het kan niks te maken hebben met het feit dat je de meest sexy man op aarde bent.’

    ‘O, ben ik dat?’ Hij zette me vast tegen de muur en keek me aan met een verzengende blik.

    Ik legde mijn handen tegen zijn buik en likte mijn onderlip toen ik voelde hoe de harde spieren zich spanden onder mijn aanraking. ‘Het was maar een observatie.’

    ‘Ik vind je leuk.’ Met zijn handen plat tegen de muur aan weerskanten van mijn hoofd liet hij zijn mond tegen die van mij zakken en kuste me zachtjes.

    ‘Ik jou ook. Je bent je er wel van bewust dat je op je werk bent, hè?’

    ‘Wat heeft het voor zin om de baas te zijn als je niet kan doen wat je wilt?’

    ‘Hm.’

    Toen er een lift kwam, dook ik onder Gideons arm door en gleed naar binnen. Hij sloop achter me aan. Toen cirkelde hij als een roofdier om me heen en gleed achter me om me tegen zich aan te trekken. Hij stopte zijn handen in de zakken aan de voorkant van mijn broek en spreidde ze tegen mijn heupen om me tegen hem aan te drukken. De warmte van zijn aanraking zo dicht bij de plek waar ik naar hem hunkerde was een heel apart soort kwelling. Om hem terug te pakken wiebelde ik met mijn kont tegen hem aan en lachte toen zijn adem naar buiten siste en hij een stijve kreeg.

    ‘Gedraag je,’ zei hij knorrig. ‘Ik heb een vergadering over een kwartier.’

    ‘Zul je aan me denken als je achter je bureau zit?’

    ‘Ongetwijfeld. En jij zult zeker aan mij denken als je achter jouw bureau zit. Dat is een bevel, Miss Tramell.’

    Mijn hoofd viel achterover tegen zijn borst. Ik vond de commanderende toon in zijn stem heerlijk. ‘Ik zie niet in hoe ik niet aan u zou kunnen denken, Mr. Cross, gezien het feit dat ik overal aan u denk.’

    Hij stapte met me naar buiten toen we de negentiende verdieping bereikten. ‘Bedankt voor de lunch.’

    ‘Volgens mij hoor ik dat te zeggen.’ Ik deed een stap achteruit. ‘Tot later, Donkere Adonis.’

    Zijn wenkbrauwen schoten omhoog toen hij mijn bijnaam voor hem hoorde. ‘Vijf uur. Laat me niet wachten.’

    Een van de liften aan de linkerkant stopte. Megumi stapte uit en Gideon stapte erin, zijn blik vastgenageld aan die van mij tot de deuren dichtgingen.

    ‘Zo hé,’ zei ze. ‘Je hebt gescoord. Ik ben gifgroen van jaloezie.’

    Daar wist ik niets op te zeggen. Het was allemaal nog te nieuw en ik was bang dat ik het ongeluk erover zou afroepen als ik iets zei. In mijn achterhoofd wist ik dat dit geluksgevoel niet kon blijven duren. Alles ging té goed.

    Ik haastte me naar mijn bureau en ging aan het werk.

    ‘Eva.’ Ik keek op en zag Mark op de drempel van zijn kantoor staan. ‘Kan ik even met je praten?’

    ‘Natuurlijk.’ Ik pakte mijn laptop, ook al zag ik aan zijn grimmige gezicht en toon dat ik hem misschien niet nodig zou hebben. ‘Is alles oké?’

    ‘Ja.’ Hij wachtte tot ik zat. Toen nam hij de stoel naast me in plaats van degene achter zijn bureau. ‘Ik weet niet hoe ik dit moet zeggen...’

    ‘Zeg het maar gewoon. Ik kom er wel achter.’