Verboden terrein(30)
‘Vanavond zouden we vroeg kunnen eten, omdat we de lunch ook al hebben overgeslagen en daarna kunnen we de show gaan bekijken,’ stelde hij voor. Het hotel had iedere avond om negen uur een revue in de stijl van Las Vegas. Om de avond was er een andere uitvoering.
‘Dat lijkt me leuk.’
Glimlach dan alsof je het meent, dacht hij. Uiteindelijk hield hij het niet meer uit. ‘Felicity, wat is er?’
Ze knipperde even met haar ogen. ‘Niets. Hoezo, wat zou er zijn?’
‘Je bent zo stil sinds we van het strand zijn vertrokken.’
‘Ik heb je toch al verteld dat ik moe ben.’
‘Nee, er is meer aan de hand,’ hield Reed vol. ‘Heb je er spijt van… Dat we de liefde hebben bedreven, bedoel ik?’
Hij zag dat ze even slikte voordat ze haar blik afwendde.
Hij stuurde de auto naar de berm die was begroeid met strandgras en stopte. Nadat hij de motor had uitgeschakeld, wendde hij zich naar haar toe en legde zijn arm achter haar langs op de rugleuning. ‘Kijk me eens aan,’ zei hij zacht.
Langzaam keerde ze haar gezicht naar het zijne, en ze sloeg haar ogen op.
Hij schrok toen hij de tranen zag die daarin glinsterden. ‘Hé,’ zei hij teder. Hij raakte haar nek even aan en voelde dat haar huid heet was. Het liefst zou hij haar nu in zijn armen nemen en kussen, maar voor het eerst durfde hij dat niet. ‘Vertel me alsjeblieft wat je dwarszit?’
Met een nijdig gebaar veegde ze de tranen weg. ‘Het zijn slechts hormonen. Besteed er maar geen aandacht aan.’
Het kwam niet vaak voor dat hij zich hulpeloos voelde, maar met dit soort vrouwenaangelegenheden wist hij zich geen raad. ‘Weet je het echt zeker?’
Ze haalde diep adem en probeerde te glimlachen. ‘Absoluut zeker.’
‘Heb ik niet iets gedaan wat je van streek heeft gemaakt?’
‘Nee.’ Eindelijk verscheen die plagerige glans weer in haar ogen. ‘Maar laten we er de volgende keer voor zorgen dat we een condoom bij de hand hebben, voordat we iets doen, oké?’
Hij kneep even in haar nek. ‘Oké.’
Als er iets duidelijk maakte dat ze haar hand had overspeeld toen ze had gedacht dat ze deze week met Reed simpel kon houden, dan was het wel haar reactie op zijn bezorgde vragen.
Je hart begint erbij betrokken te raken, Felicity. Misschien kun je maar beter eens goed nadenken over wat je aan het doen bent. Als ze niet uitkeek, zou hij er weldra achter komen wat ze voelde. En wat dan? Hij mocht dan wel beweerd hebben dat hij haar niet wilde gebruiken om zich te wreken op Emma, maar toch wist ze dat het een van de redenen was waarom hij haar had meegevraagd naar Cozumel. Misschien realiseerde hij zich het niet, maar dat was een normale reactie als je was gedumpt. Zeker voor zo’n aantrekkelijke man als hij, die doorgaans blaakte van zelfvertrouwen.
Dus natuurlijk wilde hij Emma en alle anderen bewijzen dat hij niet onder de breuk leed. Het feit dat ze was meegegaan naar Cozumel, was een oppepper voor zijn ego. Ja, ze wist dat hij haar graag mocht. En ja, ze genoot van de seks. Maar dat was het dan ook.
Hij had haar aan het begin van de week de spelregels uitgelegd. Geen verplichtingen en geen voorwaarden. Dus als ze de rest van de week bij hem wilde blijven, kon ze zich maar beter aan die regels houden.
Voorkom dat je emoties hierbij betrokken raken, Felicity, beval ze zichzelf in stilte. Trek een blij gezicht, geniet van het eten, van de zon en van de seks. Maar houd op met belang te hechten aan alles wat Reed zegt en doet.
Die gedachten tolden door haar hoofd toen ze probeerde een dutje te doen. Reed had plagend gezegd dat hij het bed een paar uur aan haar zou schenken, omdat hij zichzelf niet vertrouwde als ze er samen in zouden liggen.
Nu kon ze zichzelf wel schoppen omdat ze niet op dezelfde wijze had gereageerd. Toen hij dat had gezegd, had ze slechts dankbaar geknikt. Nu vroeg ze zich af waar hij was? Probeerde hij te slapen op de bank? Die was niet lang genoeg voor hem.
Ze sprong uit het bed, liep naar de badkamer, sprenkelde snel wat water op haar gezicht en trok een kam door haar haren. Daarna liep ze naar de woonkamer. Die bleek echter leeg te zijn.
Deze keer wist ze waarnaar ze moest zoeken. En ja hoor, er stond weer een briefje tegen de vaas.
Lieve Felicity,
Ik heb besloten om in de sportbar naar de wedstrijd van de Red Sox te gaan kijken. Tegen zessen ben ik weer terug.
Reed
Geen liefs. Goed zo. Zo wilde ze het ook. Emoties onder controle houden. Geen verplichtingen. Geen harten die hierbij betrokken werden.
Ze keek op haar horloge. Het was halfzes. Ze had nog net tijd voor een douche voordat hij terugkwam. Ze was al halverwege de badkamer toen ze bedacht dat ze een wegwerpscheermesje moest kopen omdat ze het hare was vergeten en haar benen moesten echt geschoren worden.