Verboden terrein(29)

Ze hadden het geluk om een tamelijk afgelegen plek te vinden, waar geen zwemmers waren en waar op de kustweg boven het strand slechts af en toe een auto passeerde. Daarom hoefden ze zich niet in te houden; ze stoeiden met elkaar en kusten elkaar zonder zich geremd te voelen. Ze bedreven zelfs de liefde.

Het was ongelofelijk. Zelfs nog heerlijker dan in Felicity’s droom. Ze stonden tot hun middel in het water en probeerden door de golven te springen, toen het bovenstukje van haar bikini losschoot en voor haar naar boven dreef. Toen ze het probeerde te grijpen en weer vast te maken, verloor ze haar evenwicht en ging kopje onder.

Reed greep haar lachend vast, trok haar naar boven en deed toen een poging het bikinitopje te pakken dat inmiddels begon weg te drijven.

Toen hij zich omdraaide om het haar terug te geven, ontmoetten hun blikken elkaar en verstilden zijn bewegingen. Felicity bleef staan waar ze stond en liet zich af en toe bedekken door de golven. Zodra die echter gepasseerd waren, stond ze bijna naakt voor hem.

Reed keek naar haar.

Ze voelde dat haar lichaam veranderde onder zijn blik. Iets diep in haar binnenste begon te pulseren. Haar ademhaling werd snel en oppervlakkig. Binnen enkele ogenblikken was hij bij haar, nam haar in zijn armen en bedekte haar mond met de zijne.

Felicity had nooit durven dromen hoe ongelofelijk het was om de liefde te bedrijven in het warme water, met de zon die op hen scheen. Toen Reed haar optilde, bij haar naar binnen gleed en zich door de beweging van het water liet leiden, liet ze haar hoofd achteroverzakken. Ze liet zich volledig gaan.

Toen haar climax kwam, was die zo krachtig, dat ze het uitschreeuwde en haar nagels in zijn rug zette. Zijn reactie was even heftig als de hare.

Trillend klampte ze zich aan hem vast. Pas toen haar hart niet meer zo bonsde, herinnerde ze zich haar bikini. Het broekje zat om haar ene enkel, maar ze had geen idee waar het bovenstukje was gebleven. Ze bukte zich om het broekje op te trekken en zei toen: ‘Ik ben mijn bovenstukje kwijt.’

‘Niemand die je hier ziet,’ zei Reed. ‘Droog je gewoon af en trek je kleren aan. Ik zal wel een badlaken ophouden voor je voor het geval er een auto langskomt.’

Ze wilde opmerken dat ze iets vergeten waren. Een condoom. Maar dat deed ze niet. Wat heeft het voor zin om je daar nu nog druk om te maken, vroeg ze zich af. En bovendien was ze er zeker van dat het veilig was. Ze zou de volgende week ongesteld worden, dus was er nu vast geen sprake van een eisprong. Ik denk er gewoon niet aan, nam ze zich voor. Tijd genoeg om me daar druk over te maken als dat nodig is…

Het maakte haar echter wel duidelijk hoezeer ze onder Reeds betovering was geraakt. Hij hoefde haar maar aan te raken en ze vergat alles en iedereen.

Opeens verloor de dag iets van zijn glans, want als er iets was wat ze verafschuwde, was het de controle verliezen. En als ze niet alleen de controle kwijtraakte maar ook haar voornemens en doelen uit het oog verloor en zelfs haar vriendschap met Emma op het spel zette, dan moest ze nodig de situatie gaan evalueren.

Samen zijn met Reed mag dan geweldig zijn, maar het is ook gevaarlijk, dacht ze. Je speelt met vuur en je zult je vingers branden… En niet zo’n klein beetje ook, als je niet heel erg voorzichtig bent.



Tijdens de terugrit maar het hotel was Felicity erg stil. Reed vroeg zich af waaraan ze zat te denken. Haar gezichtsuitdrukking verried niets. Ze was een beetje verbrand op haar schouders, zelfs al had hij haar rijkelijk ingesmeerd met zonnebrandmiddel. Misschien voelde ze zich daardoor niet helemaal lekker… Of misschien was ze gewoon moe. De zon kon immers alle energie uit je lichaam wegzuigen.

Hij hoopte maar dat ze niet zo stil was vanwege hun liefdesspel. Dat gold in ieder geval niet voor hem. De liefde bedrijven in het water was een ongelofelijke ervaring geweest. Zij was ongelofelijk. Het speet hem alleen dat hij geen condoom had gebruikt. Maar, verdraaid, het was vanochtend niet eens bij hem opgekomen om er eentje mee te nemen, en in het water zou dat al helemaal niet het geval zijn geweest.

Het was een spontane daad geweest. Ze hadden naar elkaar verlangd en hadden niets gepland.

Hij had er bijna iets over gezegd, maar was van gedachten veranderd. Waarschijnlijk maakte hij van een mug een olifant. Misschien was ze gewoon moe en was er verder niets aan de hand.

Besluitend daarachter te komen, zei hij: ‘Ik zou wel een dutje kunnen gebruiken. Jij ook?’

Nu keek ze eindelijk naar hem. Haar groene ogen leken donkerder dan gewoonlijk. En wat ze voelde, lag verborgen in de dieptes. ‘Ja, ik ben inderdaad ook een beetje moe, geloof ik.’

Zie je nu wel! Hij had gelijk gehad. ‘Ik beloof dat ik je deze keer laat slapen.’

Ze glimlachte, maar reageerde niet op de manier waarop hij had gehoopt. Geen plagerige of gevatte reactie.