Vanuit Het Graf(54)

Madison keek naar haar pak en naar de sleutels in haar hand. 'Ik kom de truck halen.'

'O, yeah?' Hij stak zijn aansteker terug in zijn zak en nam een lange trek. 'Sorry dan dat er wat weinig benzine in zit. Ik had geen geld om bij te tanken.'

'Heb jij in papa's truck gereden?'

'Waarom niet?' vroeg hij. 'Verder doet niemand er iets mee.'

'Waar heb je de sleutels dan vandaan?'

De rook kringelde van zijn sigaret naar het plafond toen hij hem tussen twee smerige vingers hield en nog een trek nam. 'Hij had hier altijd een reservesleutel liggen. Wist je dat niet?'

Ze schudde haar hoofd.

'Ik denk dat er veel dingen zijn die je niet weet van onze beste vader, hè?' Hij legde zijn handen om zijn eigen hals en begon verstikkende geluiden te maken. Toen lachte hij.

'Ik moet weg. Anders kom ik te laat voor een belangrijke afspraak,' zei ze. Haastig klom ze in de truck. Ze was van plan geweest het voertuig eerst nauwgezet te doorzoeken, maar nu wilde ze zo snel mogelijk vertrekken. Ze liet haar eigen auto staan waar hij stond en reed achteruit de oprit af, niet de moeite nemend om te zwaaien.





12


Caleb was de hele ochtend bezig geweest om te proberen Holly te troosten, die de dood van haar zus moeilijk kon verwerken. Die middag was hij naar Gibbons gegaan om het bewijsmateriaal door te nemen dat ze in de directe omgeving van Susans stoffelijk overschot hadden gevonden.

Toen hij eindelijk Madisons oprit op reed, zag hij op zijn parkeerplaats een glanzend zwarte Jaguar staan. Vanwege het kenteken, 'Lieber I', hoefde hij zich niet meer af te vragen wie er in zo'n dure slee reed.

Het raampje van de Jaguar gleed soepel naar beneden toen hij naderde.

Onmiddellijk herkende Caleb de bleke man die hij in Brianna's babyalbum had zien staan. 'Kan ik iets voor je doen?' vroeg hij.

Danny week iets terug van het openstaande raampje om zijn maatkostuum tegen de lichte regen te beschutten. Intussen bekeek hij Caleb. 'Je wilt toch niet zeggen dat jij de huurder bent?'

'Waarom niet?' vroeg Caleb.

'Omdat een man van jouw leeftijd zich een eigen huis zou moeten kunnen veroorloven.'

'Ik heb het hier naar mijn zin,' zei Caleb zorgeloos.

'Waar is Madison?'

'Op haar werk, denk ik.'

Danny keek omslachtig op zijn Rolex. 'Ik kom om de week vrijdag om deze tijd Brianna ophalen. Ze had hier nu moeten zijn.'

'Heb je al geprobeerd haar mobiel te bereiken?'

'Ze neemt niet op.'

'Dan heeft ze zeker nummerherkenning.'

Omdat Caleb het met een glimlach had gezegd, had Danny niet meteen in de gaten dat hij werd beledigd. Toen het tot hem doordrong, trok er een spiertje in zijn wang. 'Als ik ergens een hekel aan heb, is het wel aan zo'n bijdehandje.'

Caleb hurkte neer zodat ze ongeveer op ooghoogte met elkaar kwamen en liet zijn armen op het portier rusten. 'Dat is interessant,' zei hij met sympathieke stem, 'want als ik ergens een hekel aan heb, is dat aan een man die een vrouw tiranniseert.'

'Ik weet niet wat je bedoelt.'

'Ik denk van wel.'

Danny kneep zijn ogen samen. 'Het gaat je geen donder aan wat er tussen Madison en mij gebeurt.'

'Dat is zo,' zei Caleb, 'en als je dat graag zo wilt houden, raad ik je aan haar met respect te behandelen.'

'Je weet niets van onze relatie.'

'Ik weet dat ze de moeder van je kind is. Dat is voor mij voldoende reden om te zeggen dat je haar voortaan beter moet behandelen.'

'Erg lang zal Brianna niet meer bij haar blijven.'

Voordat Caleb daarop kon reageren, kwam Madison de oprit op rijden. In de truck van haar vader.

Ze heeft het gedaan, dacht Caleb trots terwijl hij opstond. Ze heeft de truck.

Nu moest hij die bij Gibbons zien te krijgen.

Automatisch ging zijn blik naar de banden. Hij had de gipsafdruk gezien die Gibbons had laten maken van het spoor bij Susans lichaam. Vanaf deze afstand kon hij er echter niets zinnigs van zeggen, ook al niet doordat het regende. Het vergelijken van bandensporen was meestal een heel moeilijk en langdurig karwei. Alleen het feit dat de afdruk een unieke beschadiging vertoonde als gevolg van een scherp voorwerp, gaf hem enige hoop dat Gibbons inderdaad alleen door te kijken een heel eind zou komen.

'Sorry dat ik zo laat ben,' zei Madison. Haastig hielp ze Brianna uit de cabine. 'De veerboot stond vol toen ik eerder over wilde steken, en dat gooide mijn hele schema voor vanmiddag in de war.'

'Wat moet jij met de truck van je vader?' vroeg Danny geërgerd. Hij kwam uit zijn wagen.

Brianna keek onzeker van haar vader naar haar moeder. 'Hoi, Caleb,' zei ze, naar hem toe schuifelend.

Geruststellend legde hij een hand op de schouder van het meisje.

'Caleb wilde hem lenen,' antwoordde Madison.

'Waarvoor?' vroeg Danny op hoge toon.

'Voor een vriend die gaat verhuizen.'

'Dan heeft hij zeker nooit van verhuiswagens gehoord?'

'Het is niet nodig iets te huren terwijl ik een truck heb staan,' zei ze.

'Ik heb van Caleb een magische steen gekregen,' zei Brianna met een klein stemmetje.