Tachtig dagen rood(11)
Haar glimlach werd breder.
‘Gewoon een aardig, getrouwd stelletje, waarschijnlijk uit een buitenwijk, daarom dacht ik dat jouw club of een chique hotelbar hen af zou schrikken.’
‘Een getrouwd stelletje?’
‘Leuk, toch?’
De kelder was slechts halfvol en ze zagen al snel een man en een vrouw zenuwachtig in een hoek zitten met, respectievelijk, een biertje en een sapje.
‘Waar heb je hen gevonden?’ fluisterde Dominik.
‘Online, natuurlijk. De beste mensen zijn tegenwoordig online op zoek naar seks.’
Dominik ook, maar dat leek nu een eeuwigheid geleden.
De man, waarschijnlijk midden veertig, droeg een grijs pak en was hier vermoedelijk rechtstreeks uit kantoor heen gegaan. Zijn jongere vrouw, een bleke brunette met een pony, droeg haar gebruikelijke zwarte zaterdagavondjurkje met net iets te veel van haar decolleté in de etalage. Ze keek op, gaf te kennen dat ze Dominik had gezien – een flauwe glimlach van voldoening speelde om haar lippen, haar ogen lichtten op alsof ze was gerustgesteld dat hij echt knap was, voorbereid op een ruiger type.
‘Mooi overhemd,’ zei ze.
‘Wat fijn kennis met jullie te maken,’ riep Lauralynn uit en ze stak haar hand uit om hen te begroeten. Alleen de man beantwoordde het gebaar. Dominik deed hetzelfde. De handdruk van de man was slap en vochtig en de vrouw zat daar maar, ze bloosde licht. De blik van de man was gevestigd op Lauralynn, ze droeg een wit t-shirt waardoor haar harde tepels te zien waren, ze stonden fier overeind. In plaats van een spijkerbroek had ze voor de gelegenheid een nauwsluitende kokerrok aan. Op het gezicht van de man stond opluchting te lezen, alsof hij ongerust was geweest dat zijn gesprekspartner op internet een man was die zich voor een vrouw had uitgegeven. Hij haalde opgelucht adem dat Lauralynn een echte vrouw bleek te zijn en, vermoedde Dominik, dezelfde als op de foto die ze hem had gestuurd. Een naaktfoto, bedacht hij, zich bewust van haar ontwikkelde gevoel voor ondeugd.
Dominik nam aan dat zijn deelname vergezeld was gegaan van een summiere beschrijving, want hij dacht niet dat Lauralynn afbeeldingen van hem, al dan niet gekleed, op haar laptop bewaarde. Ze had zichzelf duidelijk als grootste verleiding aangeboden, hij was slechts een extraatje.
‘Insgelijks,’ zei de man.
Ze zaten op een houten bank tegenover het stel aan de andere kant van de tafel.
‘Dus jij bent Kevin,’ zei Lauralynn, ‘en jij bent Liz?’
De jonge vrouw knikte. Toch zeker niet hun echte namen?
Dominik glimlachte alleen naar de twee, hoopte dat zijn verschijning overeenkwam met het verkooppraatje dat Lauralynn ongetwijfeld voor het stel had gehouden bij de online contactmomenten.
‘En jij bent?’ vroeg Kevin. ‘Je hebt je naam nooit genoemd in de mail.’
‘Ach, wat doet een naam ertoe?’ voerde Lauralynn afwijzend aan. ‘Noem ons maar Hem en Haar, goed?’
‘Waarom niet,’ zei Kevin. ‘Willen jullie iets drinken?’
Dominik zweeg. Hij wist nog steeds niet wat Lauralynn met het stel had afgesproken. Waren Kevin en Liz nieuwelingen op het gebied van partnerruil? Hij dacht van wel.
Kevin liep naar de bar om de drankjes te halen.
‘En, wat doe jij, Liz?’ vroeg Lauralynn.
‘Ik ben secretaresse.’
‘Interessant.’ Lauralynn schonk haar een flirterige glimlach. ‘Dus dit is je eerste keer.’
De jonge vrouw knikte, haar blik ging naar Dominik.
‘Zijn idee of dat van jou?’ vervolgde Lauralynn.
‘Hmm… van ons beiden,’ antwoordde ze onrustig.
‘Dat meen je niet, echt waar?’
Liz knikte, maar Dominik was niet overtuigd.
De drankjes werden gebracht, gevolgd door een ongemakkelijke stilte.
Lauralynn vertelde Dominik later dat dit soort situaties niet ongewoon was. Veel mannen koesteren de fantasie toe te kijken terwijl hun vrouw of vriendin door een andere man wordt geneukt, vanuit een diepgewortelde voyeuristische neurose of het verlangen naar vernedering. Hier was Kevin naar op zoek op het internetforum waar hij en Lauralynn elkaar hadden ontmoet. Misschien was het feit dat Lauralynn, een andere vrouw, erbij was betrokken en aanwezig was, een geruststelling of misschien wel een extra vernedering.
Dominik wist niet goed waar Liz naar op zoek was.
Het stel was akkoord gegaan een kamer in een derderangs hotel vlak bij Bloomsbury te nemen en ze gingen uiteindelijk, na nog een aantal rondjes waarbij Liz al snel op de alcohol was overgestapt, naar het hotel. Lauralynn had de regels voor de avond duidelijk al met Kevin besproken voordat ze akkoord was gegaan met de ontmoeting en hij had alle bijzonderheden waarschijnlijk met Liz doorgenomen.
De handboeien die hij in de lade van het nachtkastje had opgeborgen en die hij bij aankomst aan Lauralynn gaf, waren met bont bekleed. Roze bont. Lauralynn barstte in lachen uit.