Slavin van haar passie(32)

Hij lachte. Uiteindelijk zou hij haar wel temmen. Daar was nog meer dan genoeg tijd voor. ‘Geloof me, cara, als ik wilde dat je meeging, zou je wel twee keer nadenken voor je zou weigeren,’ zei hij zelfverzekerd.

Voordat ze zelfs maar de kans kreeg om te reageren, was hij de kamer al uit gelopen. Achter hem viel de deur met een klap dicht.





Hoofdstuk 6





Gedurende de week dat Marc in Zwitserland was, nam hij geen contact op met Ava. Dit ergerde haar. Maar toen ze zich de dag na zijn vertrek opmaakte om naar buiten te gaan, merkte ze dat hij andere manieren had om haar in de gaten te houden. Zodra ze de deur van de villa uit liep, reed een luxe auto de oprijlaan op. De chauffeur vertelde haar dat hij opdracht had gekregen haar te brengen waar ze maar wilde.

‘Dat is helemaal niet nodig,’ zei ze vastbesloten. ‘Ik loop liever. En ik ga alleen maar naar de fitnessclub.’

De man die zich had voorgesteld als Carlos was echter even vastberaden als zij. Onverzettelijk bleef hij het portier voor haar openhouden. ‘Ik wil mijn baan niet verliezen, Miss McGuire. Ik heb een gezin te onderhouden.’

Ze fronste. ‘Ik kan me niet voorstellen dat Signor Castellano je om zoiets kleins zou ontslaan,’ zei ze geïrriteerd.

‘Ik heb opdracht gekregen u te behoeden voor de pers. Signor Castellano wil niet dat u wordt lastiggevallen zonder dat hij er is om u te beschermen.’

Geërgerd rolde ze met haar ogen en stapte vervolgens toch in de auto. ‘Dit is belachelijk. Ik heb geen oppas nodig.’

‘Beschouw me maar als uw bodyguard,’ zei Carlos.

Boos liet ze zich naar de fitnessclub rijden. Ze wist best waarom Marc Carlos had opgedragen bij haar in de buurt te blijven wanneer ze de villa verliet. Hij was bang dat ze naar de bladen zou stappen en een boekje zou opendoen over hoe het was om Marc Castellano’s minnares te zijn. Een vrouw als Chantelle Watterson zou zoiets inderdaad kunnen doen. Maar Ava was helemaal niet van plan met iemand over hun relatie te praten.

Voorzichtig bekeek ze het gezicht van de chauffeur. Hij kwam haar vaag bekend voor. Waarschijnlijk was hij ook degene die haar tijdens Marcs vorige zakenreis had bespioneerd.

Het grote probleem was dat Marc haar niet vertrouwde. Hij geloofde dat ze hem had bedrogen, en niets wat ze deed of zei kon hem op andere gedachten brengen.

Maar vertrouwde zij hém eigenlijk wel? Hij had dan wel gezegd dat hij haar eis om exclusiviteit zou respecteren, maar hoe kon ze er zeker van zijn dat hij dat ook werkelijk zou doen? In de internationale pers werd hij regelmatig afgeschilderd als rokkenjager. Ava wist dat hij geen gebrek had aan vrouwelijke aandacht. Als hij wilde zou hij geen avond zonder gezelschap door hoeven brengen. Jaloezie knaagde aan haar als een hongerige rat. Ze kreeg visioenen van Marc die zich tijdens zijn talloze reisjes liet behagen door de plaatselijke schonen, terwijl zij thuis op hem zat te wachten.

Hun overeenkomst had ook een fijne kant. Toen ze die ochtend haar bankrekening had gecheckt, was haar mond opengevallen van verbazing toen ze zag hoeveel geld Marc naar haar had overgemaakt. In ieder geval zou ze in staat zijn om Serena financieel te blijven ondersteunen bij haar ivf-behandelingen.

Gedachteloos legde ze haar hand op haar platte buik. Een kind was wel het laatste wat Marc van haar wilde. Maar toch voelde ze een groeiend verlangen naar een baby. Het idee dat ze die fantastische verbintenis nooit met hem zou kunnen aangaan, deed haar erg pijn.

Voor haar geestesoog zag ze een klein jongetje met Marcs donkere ogen en springerige haar, met kleine kuiltjes in zijn wangen als hij lachte. Iets wat Marc nauwelijks meer deed tegenwoordig, behalve wanneer hij ironisch was.

Maar ze wist dat ze niet zwanger kon zijn, ook al hadden ze die keer in het zwembad geen condoom gebruikt. Ze gebruikte al jaren een lichte pil als remedie tegen hevige buikkrampen tijdens haar menstruatie.

Toen ze klaar was met trainen, ging ze terug naar de villa. Ze wist niet goed wat ze moest doen. Er waren weliswaar nog boeken genoeg die ze wilde lezen. Ze zou Celeste kunnen helpen bij haar vele taken, zoals haar gewoonte was, maar ze voelde zich rusteloos en verveeld. Ze verlangde naar een echte baan. Geen modellenwerk, maar een baan waarbij ze haar hersenen zou moeten gebruiken.

Het was een lang gekoesterde wens van haar om haar universitaire studie geschiedenis en vreemde talen af te maken. Die had ze onderbroken toen ze met Serena naar Londen was gekomen. Het was de droom van iedere historicus in spe om in Monte Carlo te wonen. Een plek met een rijk verleden, die cultuur en glamour ademde.

In haar laatste jaar met Douglas, had haar echtgenoot haar aangespoord om haar studie via internet af te ronden. Maar net toen ze zich had willen inschrijven, was zijn situatie ernstig verslechterd. Sindsdien was ze in een stroomversnelling terechtgekomen. Zijn lange pijnlijke dood en alle dingen die daarna geregeld moesten worden, hadden haar volledig in beslag genomen. Er was geen tijd geweest om in de toekomst te kijken.