Siciliaanse verovering(21)

‘Ik begin niet nogmaals een relatie met je.’ Zelfs hij moest toch wel over zoveel subtiliteit beschikken.

‘Ik wil je als mijn vrouw.’

Een jaar geleden hadden die woorden haar uitzinnig van vreugde gemaakt. Maar nu voelden ze meer als klappen in haar gezicht dan als de bekentenis waarnaar ze zo vurig had verlangd.

‘Dus alleen een huwelijk kan jouw Siciliaanse schuldgevoel wegnemen?’ Ze schudde het hoofd zo heftig, dat ze er duizelig van werd. ‘Vergeet het maar.’

Hij moest zijn schuldgevoel maar op een andere manier zien kwijt te raken. Niet door een huwelijk met haar.

‘Ooit wilde je met me trouwen.’

‘Ik wou niet –’

Hij legde zijn hand op haar mond. Ondanks de spanning die van hem afstraalde, was de aanraking zacht. ‘Lieg niet. Je wilde dit, anders had je me toch niet over de baby verteld?’

‘Een man heeft het recht te weten dat hij vader wordt.’

‘En wat had je verwacht?’ Zijn hand gleed omlaag en bleef op haar nek liggen. ‘Je verwachtte dat ik me als een gentleman zou gedragen en je ten huwelijk zou vragen. En waarom niet? We waren al minnaars. Onze families hebben een hechte band. Wat was natuurlijker geweest?’

Hem alle overtuigingen te horen herhalen die eerder door haar hoofd waren gegaan voegde een subtiel element toe aan het verdriet dat ze voelde.

‘Dat was toen. Dit is nu.’

Hij zuchtte en bukte zich om haar rok op te rapen. ‘Hier, doe maar weer aan.’ Zijn blik gleed over haar heen, een bijna even sensueel gevoel veroorzakend als zijn handen dat zouden hebben gedaan. ‘Als je dat niet doet, zullen we allebei de gevolgen betreuren.’

Met trillende handen nam ze het hoopje roestbruine stof van hem over en trok het over haar hoofd. Toen ze het weer aan had, voelde ze zich niet minder kwetsbaar.

Het gemak waarmee hij het haar had uitgetrokken zat haar niet lekker. Hoe kon ze verlangen naar deze man, die haar zoveel pijn had gedaan?

Was ze soms een masochist?

Hij schudde zijn jasje uit en liet zijn overhemd open. Hij droeg geen stropdas.

Hoewel in noodgevallen frisse lucht de kluis in werd geblazen, zoals ook nu, was de airco minimaal. Het was niet ijskoud, maar ook niet aangenaam koel, dus het was wel begrijpelijk dat hij zijn overhemd niet dichtknoopte. En dat maakte het met alle vertoon van mannelijkheid voor haar bepaald niet eenvoudiger.

Ze negeerde hem en zijn halfnaakte verschijning en struikelde naar de achterkant van de kluis. Zo vlak nadat ze langs de dood en de liefde was gestreken, voelden haar benen nog onvast aan.

Ze stapte het vliegtuigtoilet binnen dat in de hoek was ingebouwd, compleet met een klapdeurtje voor de privacy. Ze drukte de deur dicht en leunde ertegen, haalde een paar keer diep adem en spatte toen boven het fonteintje wat koud water tegen haar gezicht.

Er was geen spiegel, maar ze voelde haar haren los om haar hoofd golven. Ze haalde de speldjes eruit en kamde ze met haar vingers. Ze liet de haren los hangen omdat ze besefte dat ze het zonder spiegel onmogelijk netjes kon opsteken.

Nadat ze nog een keer diep adem had gehaald, duwde ze het deurtje weer open. Hij stond ervoor te wachten.

Ze liep langs hem heen. ‘Je kunt erin als je wilt.’

‘Toen ik achttien was, had ik een vriendinnetje.’

‘Dat is nou niet bepaald echt nieuws, Salvatore. Vrouwen zwermen om je heen als bijen om de honing.’

Hij ging niet in op haar schimpscheut. ‘Ze heette Sofia Pennini. En ze was beeldschoon, sexy en ervaren. En ze was vier jaar ouder dan ik.’

Zijn openhartigheid schokte haar zo, dat ze voor hem bleef staan luisteren met meer aandacht dan ze in een jaar voor hem had gehad.

De spieren rond zijn kaken verstrakten. ‘Ze verleidde me op ons tweede avondje uit.’

Elisa’s ongelovige gesnuif verbaasde hem niet. In hún relatie had hij immers voor alle verleiding gezorgd.

Hij haalde de schouders op om al haar twijfel. ‘Ik bracht mijn tienerjaren door tussen mannen. Die strenge, sobere training bereidde me niet voor op de sluwe listen en lagen van een ervaren vrouw.’

‘Nou, je hebt de schade sindsdien wel ingehaald.’

‘Ik heb geen behoefte aan doorlopend commentaar, dank je. Ik probeer je iets te vertellen.’ Hij vond het helemaal niet leuk om dit aan haar op te biechten. Hij stond voor gek, maar hij vond dat ze recht had op de waarheid. ‘Toen ik Sofia ontmoette, dacht ik dat ik wel van wanten wist, maar ik was als was in haar handen. Ze bracht me met haar wellust helemaal van mijn stuk. Ik kon niet genoeg van haar krijgen.’

Elisa liet haar adem langzaam ontsnappen en keek hem aan. ‘En je gelooft werkelijk dat ik dit allemaal wil horen?’

Dit blijk van jaloezie gaf hem een sprankje hoop. ‘Het is van belang omdat mijn ervaringen met haar veel vertellen over mijn reacties op jou het afgelopen jaar.’