Schaduwland(118)

‘Ik was niet...’ Ik wacht even en voel me stom dat ik hier uitgerekend nu over begin, na alles wat we hebben meegemaakt. Maar ik wil het hem uitleggen. ‘Het is niet wat je denkt. Jude en ik, bedoel ik. Die keer op het strand...’ Ik schud mijn hoofd. ‘Het is niet wat je denkt.’ Zijn kaaklijn trekt strak en zijn omhelzing verslapt, maar ik ben nog niet klaar en ik wil dat hij luistert. ‘Ik ben bang dat hij een onsterfelijke is. Een rebel, net als Roman.’ Damen staart me vol ongeloof aan. ‘Ik zag de tatoeage, op zijn onderrug...’ Dan hoor ik hoe dat klinkt, alsof ik me in een situatie bevond waarin ik goed zicht had op zijn ontblote onderrug. ‘Hij had een zwembroek aan en we waren bij het bubbelbad...’ Dat helpt ook niet. ‘Ik had een groot afscheidsfeest georganiseerd voor Miles’ vertrek naar Florence, en... nou ja, toen Ava belde, draaide hij zich om naar zijn telefoon en toen zag ik het. De slang die zijn eigen staart opeet. De ouroboros. Net als die van Drina, net zo’n tatoeage als Roman in zijn nek heeft.’

‘Is ze exact dezelfde als die van Roman?’

Ik kijk hem niet-begrijpend aan.

‘Flitste ze in en uit beeld? Bewoog ze?’

Ik slik en schud mijn hoofd, al vraag ik me af wat het uitmaakt. Ik heb het ding maar een paar tellen gezien, het was niet veel meer dan een glimp, maar toch...

Hij zucht en neemt een paar passen afstand. Dan klimt hij op de bumper van zijn auto en gaat op de motorkap zitten. ‘Ever, de ouroboros is op zich niet kwaadaardig. Integendeel. Roman en zijn vrienden hebben de betekenis ervan verdraaid tot iets anders. Het is een eeuwenoud, alchemistisch symbool. Het staat voor de schepping van iets uit niets, het eeuwige leven, dat soort dingen. Genoeg mensen hebben die slang als tatoeage. Het bewijst niet veel meer dan dat Jude van tatoeages houdt. En van jou.’

Ik loop naar hem toe en wil dat hij voor eens en voor altijd begrijpt dat ik niet hetzelfde voel voor Jude. Dat kan ook niet anders met Damen in de buurt.

Ik realiseer me dat hij mijn gedachten gehoord heeft als hij me naar zich toe trekt en zijn lippen tegen mijn oor drukt. ‘Weet je dat echt zeker? Zijn het niet de dure auto en de magische trucjes waarvoor je gevallen bent?’

Ik schud mijn hoofd en vlij me tegen hem aan. Ik voel het dunne laagje energie nog steeds tussen ons in pulseren, maar ik ben blij dat de telepathie weer werkt. Daarnet in die donkere kamer bij Roman thuis was ik even bang dat het voorgoed voorbij was.

Natuurlijk werkt het weer, denkt hij, zijn gedachten rechtstreeks naar mij sturend. Angst zorgt voor die scheiding, daardoor voelen we ons eenzaam en alleen. Liefde doet het tegenovergestelde; het verbindt.

‘Je bent altijd de ware voor me geweest,’ zeg ik hardop, zodat we het allebei goed horen. ‘Alleen jij en niemand anders.’ Ik kijk hem aan en hoop dat er een einde is gekomen aan het lange wachten, dat ik de rest van die drie maanden niet meer hoef uit te zitten.

Hij houdt mijn gezicht in zijn handen en drukt zijn lippen op de mijne. Zijn warme aanwezigheid is het enige antwoord dat ik wilde hebben. Het enige antwoord dat ik nodig heb.

Er valt nog zoveel te bespreken – Roman, Haven, de tweeling, Jude, Het Boek, Ava’s plotselinge terugkeer – maar dat kan wachten. Op dit moment wil ik er even van genieten dat we weer samen zijn.

Ik sla mijn armen om zijn nek en hij tilt me op schoot. Samen kijken we uit over de donkere oceaan die zich eindeloos voor ons uitstrekt – eeuwig en onsterfelijk... We weten allebei dat hij bestaat, ook al kunnen we hem nu niet zien.





Dankwoord

Er is een heel team nodig om een boek tot stand te laten komen en ik prijs me gelukkig dat ik met zo’n groep fantastische mensen mag samenwerken!

Een groot, geweldig, spetterend dankjewel voor:

Bill Contardi – de perfecte mix van hersens, gevoel en een speels gevoel voor humor – de allerbeste impresario die een schrijver zich kan wensen!

Matthew Shear en Rose Hilliard – uitblinkers als uitgever en redacteur – ik had het niet zonder hen kunnen doen!

Anne Marie Tallberg en Brittany Kleinfelter – het briljante brein achter de website immortalsseries.com – dank jullie voor al je creatieve ideeën en broodnodige technische ondersteuning!

Katy Hershberger, die niet alleen een geweldige muzieksmaak heeft, maar die ook nog eens een fantastische pr-agent is!

De enorm getalenteerde mensen van de dtp-afdeling, Angela Goddard en Jeanette Levy, die de prachtigste omslagen ontwerpen – om van te kwijlen! En natuurlijk iedereen van marketing en sales en productie en alle andere afdelingen die ik vergeet te noemen: jullie ook allemaal ontzettend bedankt. Jullie zijn geweldig!

En uiteraard ook een dikke knuffel en heel veel liefs voor Sandy, mijn constante bron van inspiratie, plezier en lachbuien – mijn eigen Damen Auguste!