Politie(73)

‘Het slachtoffer was een jong meisje dat alleen thuis was,’ zei Beate.

‘En ook die keer vonden we dat de modus operandi een paar overeenkomsten vertoonde met de moord bij Tryvann. Maar het belangrijkste voor ons is dat het om een onopgeloste zaak gaat. En dat die op 17 maart heeft plaatsgevonden.’

Het was zo stil geworden in de kamer dat ze de vreugdevolle kreten van het schoolplein aan de andere kant van het bos konden horen.

Bjørn was de eerste die weer sprak: ‘Dat is over vier dagen.’

‘Ja,’ zei Katrine. ‘En Harry, die zieke man, heeft voorgesteld dat we een val opzetten, of niet?’

Beate knikte.

Katrine schudde langzaam haar hoofd. ‘Waarom heeft een van ons daar niet eerder aan gedacht?’

‘Omdat niemand van ons heeft begrepen hoe de moordenaar zijn slachtoffer naar de plaats delict lokt,’ zei Ståle.

‘Het is toch mogelijk dat Harry zich vergist,’ zei Beate. ‘Zowel qua modus operandi als qua plek waar de volgende zal plaatsvinden. Sinds de eerste politiemoord zijn er meerdere data van onopgeloste moorden in Østlandet voorbijgegaan en toen is er niets gebeurd.’

‘Maar,’ zei Ståle Aune, ‘Harry heeft overeenkomsten gezien tussen de zager en de andere moorden. Een gecontroleerd uitgedacht plan gecombineerd met een ogenschijnlijk ongecontroleerde brutaliteit.’

‘Hij noemde het een onderbuikgevoel,’ zei Beate. ‘Maar daar bedoelt hij mee…’

‘Een analyse gebaseerd op niet-gestructureerde feiten,’ zei Katrine. ‘Ook wel Harry’s methode genoemd.’

‘Dus hij zegt dat het over vier dagen zal gebeuren.’

‘Ja,’ zei Beate. ‘En hij kwam met nog een voorspelling. Hij wees er net als Ståle op dat de laatste moord nog meer op het origineel leek doordat de moordenaar het slachtoffer in een auto had geplaatst en die in de afgrond heeft laten storten. Dat hij bezig is met het perfectioneren van de moorden. Dat de volgende logische stap is dat hij precies hetzelfde moordwapen kiest.’

‘Een steekzaag,’ zei Katrine ademloos.

‘Dat zou typerend zijn voor een narcistische seriemoordenaar,’ zei Ståle.

‘En Harry was er zeker van dat het hier zou gebeuren?’ zei Bjørn en hij keek rond met een grijns op zijn gezicht.

‘Dat was eigenlijk waar hij het meest over twijfelde,’ zei Beate. ‘Op de andere plaatsen delict had de moordenaar vrije toegang. Dit huis staat al jaren leeg, niemand wil wonen in een huis waar de zager is geweest. Maar het huis is wel afgesloten. Dat was het liftstation bij Tryvann ook, maar dit huis heeft buren. Een politieagent hierheen lokken zou een veel groter risico zijn. Dus Harry denkt dat hij misschien het patroon zal doorbreken door het slachtoffer ergens anders heen te lokken. Maar we stellen de val voor de politieslager hier op en we wachten af of hij belt.’

Er viel een korte stilte waarin ze nadachten over wat Beate zojuist had gezegd en over het feit dat ze de naam had gebruikt die de pers had verzonnen: politieslager.

‘En het slachtoffer?’ vroeg Katrine.

‘Heb ik hier,’ zei Beate en ze klopte weer op haar schoudertas. ‘Hier zijn alle personen die aan de zaak van de zager hebben gewerkt. Ze zullen het bericht krijgen dat ze thuis moeten blijven en telefonisch bereikbaar moeten zijn. Degene die gebeld wordt, moet doen alsof hij niets vermoedt en zeggen dat hij komt. Daarna belt hij de meldkamer, zegt dat hij is gebeld en waar hij naartoe moet komen en dan zetten we de boel in gang. Als het een andere plek is dan hier in Berg, dan verhuist Delta daarheen.’

‘Een politieman die doet of er niets aan de hand is als een seriemoordenaar hem belt en vraagt te komen?’ vroeg Bjørn. ‘Ik weet niet of ik in staat zou zijn om dat te spelen.’

‘De betreffende agent hoeft zijn opwinding niet te verbergen,’ zei Ståle. ‘Het zou juist verdacht zijn als hij geen trillende stem zou krijgen wanneer hij een telefoontje krijgt over de moord op een collega.’

‘Ik ben bezorgder over dat met Delta en de meldkamer,’ zei Katrine.

‘Ja, ik weet het,’ zei Beate. ‘De operatie wordt te groot om te kunnen plaatsvinden zonder dat Bellman en het grote onderzoeksteam daar weet van krijgen. Hagen brengt as we speak Bellman op de hoogte.’

‘En wat gebeurt er met onze groep als hij het te horen krijgt?’

‘Als dit een mogelijkheid is om verder te komen, dan is dat van ondergeschikt belang, Katrine.’ Beate trok ongeduldig aan de uniformknoop in haar oor. ‘Laten we weggaan, het heeft geen zin hier nog verder rond te hangen en misschien ontdekt te worden. En laat niets achter.’

Katrine had een stap richting de deur gezet toen ze midden in haar beweging bevroor.