Plotseling papa(141)

Ze glimlachte terwijl ze zich voorover boog om de ovendeur te openen. ‘Waarom denk je dat ik dit tijdstip heb gekozen om naar mijn appartement te gaan? Ik nam aan dat ik wat langer bij jou in de gunst zou blijven als ik samen met Debbie het verlies van San Francisco zou vieren.’

‘Mijn favoriete team gaat vandaag echt niet van Green Bay verliezen!’

‘Dat zullen we nog wel eens zien,’ zei ze met een mysterieus glimlachje. ‘Het gerucht gaat dat de hamstring van Danny Lahtu weer in orde is en dat hij in topvorm verkeert. Hij wordt vast en zeker opgesteld.’

Danny Lahtu was een van de beste receivers van de National Football League. ‘Daar heb ik niets over gehoord.’

‘Zijn moeder is fysiotherapeute in het Oquirrh Mountains Medical Center.’

‘Komt hij uit Tooele?’

‘Nou hoef je niet zo geschokt te klinken. Er hebben hier heel wat beroemde mensen gewoond,’ zei ze verdedigend. ‘Alleen kan ik me hun namen even niet zo snel herinneren.’

Toen ze in haar jeep klom, klonk Zanes schaterlach nog na in haar oren. Ze had niet geweten dat hij dat in zich had. Zijn onverwachte reactie deed haar meer plezier dan de eventuele winst van haar favoriete footballteam.

Omdat Debbie dit weekend in Logan was, kon Meg het geluid van de televisie harder zetten zonder bang te hoeven zijn dat ze haar vriendin irriteerde, die niet van sport hield.

Nadat ze alles smetteloos had schoongemaakt en de dozen had opgestapeld in de woonkamer, zodat Zane ze gemakkelijk zou kunnen ophalen, keek ze nog een laatste maal rond in het appartement.

Ze kon zich niet herinneren hoe vaak ze dit in het verleden al niet had gedaan, voordat ze weer eens was verhuisd. Maar dit keer was het geen verhuizing omdat ze een andere baan had gevonden...

En dit keer was haar nieuwe flatgenoot de man met wie ze was getrouwd om de moeder van Johnny te kunnen worden. Nu al was de gedachte dat ze ooit uit Zanes huis zou moeten vertrekken — weg van hem of van de baby — al iets waarover ze niet eens wilde nadenken.

Even later liep ze Zanes huis binnen met de ene doos die ze had meegenomen en zette hem neer bij de achterdeur. In de woonkamer stond de televisie nog steeds te brullen. Toen ze daar ging kijken, ontdekte ze dat zowel Zane als Johnny volledig van de wereld was. Johnny lag in zijn wipstoeltje te slapen en zijn vader lag languit op de bank.

Als ze door het geluid van de nabeschouwing konden heen slapen, dan vond zij dat prima. Ze zou ernaar luisteren terwijl ze het eten klaarmaakte.

Tegen de tijd dat ze puree aan het maken was, kwam Zane de keuken binnen. In een T-shirt en trainingsbroek zag hij er gewoonweg té aantrekkelijk uit.

‘Je had me wakker moeten maken toen je terugkwam. Ik had op zijn minste de tafel kunnen dekken.’

‘Waarom? Zondag is de dag bij uitstek voor een middagdutje. Vader en zoon waren helemaal van de wereld.’

Er verscheen een grijnsje om zijn mooie mond. ‘Johnny slaapt nog steeds.’ Maar die glimlach verdween toen zijn blik bleef rusten op de doos bij de deur. ‘Ik dacht dat we hadden afgesproken dat ik je spullen zou ophalen.’

‘Dat klopt, maar ik had die ene doos nodig. Na het eten wil ik graag een project afmaken waaraan ik bezig was.’ Zane pakte een plakje van de rollade van de schaal.

‘Hm, wat lekker.’ Hij stal nog snel een stukje, met als haar vader altijd deed voordat ze ‘s zondags aan tafel gingen. ‘Mag ik zien wat er in die doos zit?’

‘Ga je gang.’

Vanuit haar ooghoek zag ze dat hij zich op zijn hurken liet zakken en de doos opende. Al snel leegde hij de inhoud met de gretigheid van iemand die een verborgen schat heeft gevonden. In de opwinding leek hij heel de wereld om zich heen te vergeten. Binnen enkele seconden lagen al haar bezittingen verspreid over de keukenvloer. ‘Ik wist niet dat je stenen verzamelde.’

‘Ik maak sieraden als hobby.’

‘Waar heb je deze gevonden?’ Hij hield de mooiste steen op die ze bezat.

‘In Greasewood, ten zuiden van de Green River.’

Hij bestudeerde de steen nauwkeurig. ‘Mik is een befaamd geoloog, maar ik wed dat deze mooier is dan welke steen dan ook uit zijn verzameling. Hij is prachtig. Wacht maar eens tot hij deze heeft gezien.’

‘Er is me verteld dat hij heel speciaal is. Ik ben nog nooit een halfedelsteen tegengekomen die zoveel amethist bevatte. Er zit voldoende in om een heleboel sieraden van te maken.’

Maar Zane zei hij niets. Hij had het te druk met het uitpakken van haar vijf centimeter grote granaat, een gladde, afgeplatte steen, die de vorm had van een trapezium. ‘Deze is ook schitterend. Komt die uit hetzelfde gebied?’

‘Nee, die heb ik vijf jaar geleden op Topaz Mountain gevonden. Ik heb hem al die tijd bewaard omdat ik geen expert ben op het gebied van kloven. Als ik lang genoeg heb geoefend op andere stenen, zal ik op een dag de moed kunnen opbrengen om hier iets mee te doen.’